Wpis z mikrobloga

Samiec bażanta zwyczajnego (Phasianus colchicus) i nalot wróbli mazurków (Passer montanus)
Słowo bażant wzmiankowane jest w języku polskim od XV w. Według Słownika etymologicznego języka polskiego Aleksandra Brücknera z 1927 roku trafiło do języka polskiego z Czech od niem. Fasant. To z kolei pochodzi z greki: Phasianos ornis (Φασιανὸς ὂρνις), „ptak znad rzeki Phasis”. Epitet gatunkowy colchicus pochodzi od Kolchidy, historycznej krainy położonej na wybrzeżu Morza Czarnego (współczesna Gruzja).
W starożytnych Chinach bażant symbolizował cesarza i wyższych urzędników państwowych. Ze względu na swoje upierzenie kojarzony był ze słońcem i blaskiem, a z uwagi na furkotanie skrzydeł – z grzmotem. Był również symbolem męstwa, dobrobytu losu i talentu literackiego. W Japonii łączony był z boginią słońca Amaterasu, był symbolem miłości macierzyńskiej i troski. W sztuce chrześcijańskiej zachowanie bażanta broniącego piskląt łączone jest ze sposobem w jaki szatan kusi, a następnie pokonuje człowieka. Wizerunek bażanta umieszczano między innymi na posadzkach świątyń.
Autor
#photoexplorer #fotografia #ornitologia #ptaki #przyroda #natura #polska #ciekawostki
Lifelike - Samiec bażanta zwyczajnego (Phasianus colchicus) i nalot wróbli mazurków (...

źródło: comment_16121669819h53EY7UpTUyzzCTAMssUs.jpg

Pobierz
  • 6
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach