Yangchuanosaurus riles oraz dwa osobniki Chungkingosaurus jiangbeiensis, autor: Simon Stalenhag

Jangczuanozaur osiągał 10-11 m długości i był dominującym drapieżnikiem w swoim ekosystemie. Jego nogi były całkiem długie, przynajmniej jak na teropoda tej wielkości. Miał także dobrze rozwinięte tzw. podniebienie wtórne, co umożliwiało zwierzęciu oddychanie w czasie, gdy miało pysk zanurzony w wodzie. Podniebienie wtórne oddziela jamę gębową od nosowej, co nie zawsze jest oczywiste w świecie zwierząt (chociaż np. ssaki mogą
Pobierz
źródło: comment_oEX0lh7ECA53RgGJPKZ17jyV6zFjAQw9.jpg
@jakpikulik: Nie zawsze da się prześledzić takie zmiany. Wystarczy prześledzić tendencje ewolucyjne w danych liniach rozwojowych. W linii małp prowadzącej do dzisiejszego człowieka były to m.in. „polepszenie” chodu dwunożnego i zwiększenie rozmiarów mózgu. Także pedomorfizm względem innych małp, a ostatnio także utrata ósemek.

Stegozaury z czasem lubiły wydłużać sobie czaszki i szyje (zresztą bardzo możliwe, że miały dłuższą szyję niż zazwyczaj się to przedstawia). Chungkingosaurus miał krótką i wysoką czaszkę (jak
Wróciłem (òóˇ)

Spośród wszystkich kopalnych stworzeń większość ludzi to właśnie prehistoryczne ryby uważa za najbardziej fascynujące. No dobrze, żartuję, generalnie tak nie jest. Ryby co prawda raczej nie mają szans z dinozaurami w konkursie popularności, jednak spróbuję pokazać, że także zasługują na chwilę uwagi. W przebiegu swojej ewolucyjnej historii stworzenia te przyjmowały wiele zadziwiających form i naprawdę nie ograniczają się tylko do megalodona. Jednak, jak to
Pobierz
źródło: comment_e26qhTrYXphXyrbHGENl0JjY9JafjImQ.jpg
Pterodaustro guinazui, autor: Aldrich Hezekiah

Pterozaur ten żył około 105 mln lat temu na terenie dzisiejszej Ameryki Południowej. Najcharakterystyczniejszą cechą tego stwora były jego zęby (zbliżenie na obrazku), które były przystosowane do odfiltrowania z wody drobnych żyjątek. Odkryto skamieniałości kilkuset osobników, dzięki czemu dość dobrze znamy budowę, rozwój i zmienność osobniczą tego gatunku. Młode Pterodaustro wykluwały się z jaj o długości 6 cm, następnie szybko rosły przez około 2 lata (osiągając
Pobierz
źródło: comment_TbO1crOnUUTP3H0tufUo7sAN4ftk4YHP.jpg
Samica Daeodon shoshonensis ratuje swoje młode przed Dinictis felina. autor: Velizar Simeonovski
Scena miała miejsce około 20 mln lat temu na terenie dzisiejszej Ameryki Północnej. Czaszka dorosłego Daeodon mogła dorastać do 90 cm długości. Całę zwierzę miało 2 m w kłębie, ponad 3,5 m długości i ważyło około tony. Często jest nazywane drapieżną świnią, lecz naprawdę bliżej mu do hipopotamów i wielorybów. Dinictis był nimrawidem, a nimrawidy to bliscy krewni dzisiejszych kotowatych.
Pobierz
źródło: comment_I4kKTonMOl8Gupezu3Za0ug8wACe0uaA.jpg
Fantazyjna i fantastyczna wersja nanszjungozaura, teropoda z rodziny therinozaurów odkrytego w Chinach. Szusował po krzakach ok. 71-68 mln lat temu. Nie znaleziono jeszcze jego czaszki i kończyn, więc początkowo wzięto go za małego zauropoda, ale dokładniejsze analizy problematycznych kości (np. miednicy) wyprowadziły pelaontologów z błędu (na ten moment). Na podstawie opisu zaginionego holotypu (czyt. wzorcowej skamieniałości) podaje się, że miał ok. 5,3 metra długości i ważył około tony.

Autor - Ricardo Delgado
Pobierz
źródło: comment_enhhEpqWPuYjNvx8wqFWh0tzf40NcmOw.jpg
@Prekambr: Zadziwię cię, ale to polska książka nawet. "Twierdza Kimerydu". Główny bohater z kolei jest potomkiem swojej odważnej babci i pewnie równie odważnego welociraptora xD
To nie tłusty dimetrodon! To grubiutki edafozaur ( ͡º ͜ʖ͡º) A dokładnie Edaphosaurus cruciger, odkryty przez Cope'a w 1878 (nazwany w 1882) roku.

Mimo pozornego podobieństwa do przekozaka dimetrodona, ten pasibrzuch był roślinożerny. Jak na tamte czasy (przełom Karbonu i Permu, podaje się najczęściej datowanie 300-280 mln lat temu) byłcałkiem spory - największe osobniki mogły mierzyć nawet do 3 metrów długości (mniejsze zaczynały się od pół metra).
Pobierz
źródło: comment_Xqty2vzhNsSNxm5jep7X03MM9Y6uDXNI.jpg
Paleoartowa archeologia: brontozaury pędzla Charlesa R. Knighta, namalowane w 1897 roku. Siedzą w stawie, bo pokutowało wtedy błedne wyobrażenie na temat zauropodów: z jednej strony miały mieć pochylone szyje i ciągnące się po ziemi ogony, bo te były ciężki, z drugiej - że prowadziły ziemno-wodny tryb życia ze względu na swoją wagę (poza wodą ich kręgosłupy miały się łamać, a organy zapadać). Potem wizję poprawiono ;)

#ciekawostki #paleontologia #paleoart #paleontologiaboners #dinozaury #
Pobierz
źródło: comment_gZ1m0X5BuXullBLFj8kpLhrNWdtJdS6M.jpg
Taki cudny dilofozaur - "nieduży" teropod, zakłada się że mierzył ok. 6 metrów długości i ważył pół tony. Miał dwa kostne grzebienie na czaszce, a w Parku Jurajskim dorobili mu jeszcze kryzę jak u agamy kołnierzastej. Paleontolodzy najczęściej uznają, że dilofozaur jest kuzynem celofyzów (takie maluchy), przez co z automatu należy do ceratozaurów (ale ogółem jest tu naukowa awanturka i przepychanka, jak niemal zawsze w paleo).

Zadziwiająco dilofozaury miały dość słabe szczęki
Pobierz
źródło: comment_B5Lpp4xG0ViWJaW5NzKJmqb4yTnVgjKD.jpg
@Tiszka: No i przyszedłem zepsuć imprezę ( ͡° ʖ̯ ͡°)

Dinek na obrazku ma krokodyle zęby. W rzeczywistości wyglądały bardziej jak sztylety i były sporo dłuższe (całkiem prawdopodobne, że te z górnej szczęki ciągnęły się poniżej żuchwy). I czwarty dolny ząb nie wystawał z dolnej szczeki, to cecha typowa dla krokodyli.

Dodałas dilofozaurowi niecałe 10 mln lat, a słabe szczęki są mitem. Tzn. kiedyś tak sądzono, bo
Cześć paleoświry, nowa ściana tekstu z rana. Dziś będzie trochę o historii paleontologii. Osobiście traktuję go jako rozszerzenie wpisu o ewolucji dinozaurów. No to zapraszam.

Paleontologia to gałąź biologii, która wyrosła z geologii. Przynajmniej z historycznego punktu widzenia. I właśnie historie paleontologii pokrótce dzisiaj przedstawię. Po trochu traktuję to jako rozszerzenie poprzedniego wpisu, dlatego też skupię się na dinozaurologii.

Leaping lealaps, autor: Charles R. Knight, 1896; obraz przedstawia dryptosaury - źródło obrazka