Zmiany w finansowaniu kampanii wyborczej miały na celu - poza obcięciem środków na funkcjonowanie partii parlamentarnych - wpuszczenie na scenę licznych marginalnych i pozbawionych politycznego znaczenia "partii biznesowych". Z jednej więc strony ordynacja wyborcza [JOW] zmusiła partie opozycyjne do zawiązywania przedwyborczych koalicji, a w tym samym czasie hojne finansowanie skłaniało rozmaitych przedsiębiorczych awanturników do tworzenia praktycznie nieistniejących partii, by sięgnąć po środki finansowe przeznaczone na kampanię. Złagodzenie warunków wysuwania kandydatów w okręgach jednomandatowych miało na celu doprowadzenie do tego, by jak najwięcej partii mogło wystawić swoich ludzi i figurować na listach wyborczych. Partia, która jest w stanie wystawić swoich kandydatów w jednej czwartej jednomandatowych okręgów wyborczych, otrzymuje z budżetu na kampanię 139 milionów forintów, a ta, która wystawiła kandydatów we wszystkich okręgach jednomandatowych, dostaje 597 milionów. Partie te w rzeczywistości miały za zadanie zdezorientowanie wyborców. Chodziło o to, by głosy osób krytycznych wobec rządu uległy rozproszeniu. Partie te podczas kampanii zgarnęły z publicznych pieniędzy blisko 4 miliardy forintów i nie wiadomo, co się stało z 90 proc. tej sumy. Udokumentowane wydatki na kampanię stanowią tylko 10 proc. środków. (...) W dodatku żadna z "partii biznesowych" nie dostała się do parlamentu. Państwowa Izba Obrachunkowa najprawdopodobniej nie będzie w ich sprawie prowadzić postępowania, gdyż kontrola jest wszczynana wyłącznie na podstawie doniesienia, a takie mogłaby wnieść tylko inna partia biorąca udział w wyborach i będąca w posiadaniu konkretnych dowodów na niewałściwe wykorzystanie środków.

- Rząd, powołując się na bezpieczeństwo Węgrów żyjących w ościennych krajach, ani przed wyborami, ani po wyborach nie był skłonny podać list tamtejszych wyborców ani podać ich liczby w podziale na kraje zamieszkania. W efekcie nie można zweryfikować prawdziwości setek tysięcy głosów - to w Europie przypadek bezprecedensowy. Wyniki głosowania podaje drogą pocztową Narodowa Komisja Wyborcza, w której większość ma Fidesz i która działa bez żadnej kontroli społecznej

- Ustawa powierza ministrowi decyzję, które dane dotyczące wyborów zostaną podane do publicznej wiadomości i jaka będzie struktura protokołów wyborczych.

- O przyznaniu bądź odmowie akredytacji międzynarodowym obserwatorom decyduje bez podania uzasadnienia wybierany na dziewięcioletnią kadencję przewodniczący Narodowej Komisji Wyborczej, a od jego decyzji nie ma odwołania. (...) obserwatorzy nie mają prawa zadać pytań przedstawicielom partii, kandydatom, ani wyborcom oddającym głosy. Pytania mogą zadawać tylko komisji wyborczej.

- Przepisy gwarantują w praktyce, że wybrani i mianowani przedstawiciele partii rządzących stanowią większość komisji nadzorujących przebieg wyborów na każdym szczeblu. "Niezależnych" członków komisji delegują albo parlament, w którym partia rządząca ma większość dwóch trzecich, albo władze samorządowe, też w większości