Miałem depresję. Dzięki resztkom rozsądku (bo cały świat był jakby oglądany przez bardzo brudne okno) i resztkom sił (bo wstanie z łóżka, kąpiel lub jedzenie były męczarnią) postanowiłem powalczyć o siebie i zacząć się leczyć. Równolegle chodziłem do specjalisty i brałem leki.
Najpierw odratowałem się fizycznie, bo wreszcie mogłem w nocy spać, w dzień działać, a do tego przestałem mieć wrażenie nacisku na klatkę piersiową. To uczucie było najgorsze. Bo każdy męczył,
Najpierw odratowałem się fizycznie, bo wreszcie mogłem w nocy spać, w dzień działać, a do tego przestałem mieć wrażenie nacisku na klatkę piersiową. To uczucie było najgorsze. Bo każdy męczył,
Ale nie uważam, że nie powinieneś mieć prawa głosować, tak jak ktoś wyżej pisze. Masz prawo do swoich poglądów. Szkoda tylko, że ich