eagleworm
eagleworm
  • 4
Czy chciałbyś żyć w ustroju demokratycznym, w którym defaultowo nie masz w ogóle prawa do głosowania? Ale w którym Twój głos może mieć wagę do stu pojedynczych głosów – jeśli się przyłożysz?

Czynnik pierwszy, czyli podatki. Płacąc podstawową stawkę, o głosowaniu możesz zapomnieć. Skoro nie chcesz dokładać do wspólnego budżetu więcej niż wynosi konstytucyjne minimum, inni będą za ciebie stanowić o polityce i sposobie zarządzania tymże budżetem. Decydując się na płacenie
e.....e
e.....e
  • 7
@eagleworm: @TheOranguTANK:
Wszystkie czynniki są zależne od jednego - pieniędzy. A nawet jeżeli zarzekać się, że tylko ten pierwszy to i tak on ma największe znaczenie. Więc przy pierwszych wyborach przy tej ordynacji wybrani zostaliby ci, których obietnice wyborcze dotyczyły bardzo wąskiej, majętnej i wyedukowanej części społeczeństwa - bo chyba nie ulega wątpliwości że to właśnie ta grupa miałaby największą ilość głosów do rozporządzania.
Dlaczego wybrani już posłowie mieliby uwzględniać
T.....a
T.....a
  • 2
menel spod budki z piwem ma identyczne prawo wyborcze co profesor ekonomii


@eagleworm: Tyle że w tym nie ma nic złego. Państwo ma służyć ludziom, którzy w nim żyją, a menel mimo tego, że śmierdzi, nadal jest człowiekiem. Społeczeństwo jest dynamiczne, zmienia się. Postęp to nie coś, co można generować, coś, czemu należy się kłaniać. Do niego trzeba się dostosować, zaś jedynym wyjściem, które sprawi, że społeczeństwo w ujęciu dystrybutywnym będzie
eagleworm
eagleworm
  • 8
Gdybyście kazali mi wskazać najlepszą grę komputerową wszech czasów, przez chwilę bym się wahał. A potem powiedziałbym po prostu: UFO: Enemy Unknown. Kto w połowie lat 90. nie zagrywał się w genialne dzieło nieodżałowanego Microprose’u, ten nigdy nie dowie się, jakie wspaniałe skojarzenia potrafi przywoływać fraza „Nieznany wróg”.

Złote lata pecetowej rozrywki przypadły właśnie na ostatnią dekadę dwudziestego wieku. Grafika i dźwięk rozwinęły się wtedy na tyle, że gracz nie musiał
eagleworm
eagleworm
  • 3
Tone i Svein Henjesand są norweskim małżeństwem mieszkającym w Sunnmøre. Sąd pierwszej instancji przyznał im właśnie słuszność w sporze z Nordeą, która musi teraz zapłacić poszkodowanym półtora miliona koron. Jest to pokrycie straty finansowej, jaką Henjesandowi ponieśli zaciągając kredyt we frankach szwajcarskich dziesięć lat temu. Kurs waluty poszedł wkrótce potem ostro w górę. Pożyczka urosła z 1,5 miliona koron do 4,1 miliona.

Henjesandowie złożyli najpierw skargę w Finansklagenemnda, czyli u rzecznika konsumentów
MichaelT128
MichaelT128
  • 4
Zaproponowano im jednak franki, czyli inwestycję o ryzyku podwyższonym.


@eagleworm: Od kiedy kredyt jest inwestycją?

Nordea powinna im się starać franki pisemnie wyperswadować, ponieważ bank wiedział, że jego klienci nie posiadają oszczędności wystarczających na obsłużenie gwałtownego wzrostu zadłużenia.


Pisemnie wyperswadować? To od kiedy dobrowolne podpisanie oświadczenia o wiedzy o ryzyku walutowym jest niewystarczające? Ponadto skąd Nordea miała wiedzieć jakie depozyty mają H. w innych bankach lub w funduszach inwestycyjnych lub na
eagleworm
eagleworm
  • 42
Wszystko, co chciałeś wiedzieć o mechanice kwantowej, ale bałeś się zapytać (cz. 3 i ostatnia)
(Część pierwsza tutaj, część druga tutaj).

Kot Schrödingera obchodził niedawno osiemdziesiąte urodziny. Paradoks przez długi czas napędzał dyskusje o interpretacji mechaniki kwantowej i o roli świadomości w procesie pomiaru. Z czasem jednak naukowcy poczuli się kotem-zombie zmęczeni. Współcześni fizycy są bardziej prozaiczni od swoich poprzedników i skłaniają się raczej ku twierdzeniu, że o kolapsie funkcji
Clermont
Clermont
  • 2
No to parę kwestii.

o kolapsie funkcji falowej decyduje interakcja systemu z otoczeniem; że pomiar należy definiować właśnie jako taką interakcję.


@eagleworm: Nie ma znaku równości między oddziaływaniem a kolapsem. Kolaps to zwiększenie przez obserwatora subiektywnej wiedzy o układzie, może się odbywać bez oddziaływania. Przykład: Experimental Realization of Interaction-free Measurements

(synonimem określenia „sprzężony operator” jest „operator hermitowski”).


@eagleworm: Sprzęgać to sobie można wszystko. Synonimem operatora hermitowskiego jest operator samosprzężony
eagleworm
eagleworm
  • 28
Wszystko, co chciałeś wiedzieć o mechanice kwantowej, ale bałeś się zapytać (cz. 2)
(Dzisiaj zabijemy, a może i nie, kota Schrödingera. Poprzednia część tutaj.)

Według mechaniki kwantowej cząstka jest „rozmazana” po całym systemie; pytanie o jej położenie w klasycznym sensie tego słowa to jak pytanie, co wydarzyło się trzydziestego pierwszego kwietnia.

Niektórzy z Was powinni w tym momencie nabrać podejrzeń. „Jak to?”, zapytacie. „Jak to ‚rozmazana’? Przecież jeżeli wykona się pomiar,
T.....a
T.....a
  • 3
Natomiast w momencie wykonania pomiaru nastąpi kolaps funkcji falowej i położenie cząstki zredukuje się do „bardzo małego wycinka przestrzeni” (którego wielkość określona jest przez niedokładność pomiaru).


@eagleworm: Raczej redukuje się nasza wiedza o położeniu cząstki. Funkcja falowa to nic ponad kilka liczb reprezentujących wiedzę podmiotu o obserwowanym układzie. Kolaps nie ma charakteru obiektywnego i nie dotyczy samej cząstki tzn. zachodzi właśnie w podmiocie, nie przedmiocie.

Kot jest bez przerwy żywy lub
eagleworm
eagleworm
  • 16
Od pół wieku tak zwane prawo Moore’a zaskakująco precyzyjnie opisuje rozwój techniki informatycznej. Gordon Moore, współzałożyciel Intela, sformułował jego pierwszą wersję w 1965 r. w artykule pt. „Upychanie dodatkowych komponentów w układach scalonych”. Ogłosił podówczas, że liczba tranzystorów mieszczących się w procesorach będzie podwajać się średnio raz na dwa lata. W przeciągu następnych dziesięciu lat skorygowano ten okres do osiemnastu miesięcy. Prognoza sprawdziła się jak mało która.

Jednakże każdy realny postęp geometryczny
orkako
orkako
  • 2
@eagleworm: Komputery kwantowe nie stały sie rzeczywistością bo mamy nadal zbyt słabo rozwiniętą nanotechnologię. Jednak aby ta byłaby wystarczająco rozwinięta i tania należy rozwijać trójwymiarowe drukarki, bo tylko one są w stanie zbudować na tyle małe drukarki 3D aby te mógłby zbudować wystarczająco małe drukarki 3D, do zbudowania wystarczająco małych drukarek 3D, które zbudują na tyle małe drukarki 3D, że te będą w stanie zbudować nano drukarki 3D, które zbudują nano
eagleworm
eagleworm
  • 58
Wszystko, co chciałeś wiedzieć o mechanice kwantowej, ale bałeś się zapytać (cz. 1)
(tak, sam napisałem :))

Popularne wprowadzenie do mechaniki kwantowej powinno zaczynać się od przedstawienia historycznej genezy teorii. Okoliczności jej powstania składają się bowiem na niezwykle zajmującą opowieść, w której nie brak wybitnych nazwisk, zażartych sporów i przełomowych koncepcji. (Nie)stety, gdybym choć pobieżnie chciał omówić tu historię powstania fizyki kwantowej, skończyłoby się na osobnej notce. Ograniczę się zatem tylko do
Clermont
Clermont
  • 3
Formalizm mechaniki kwantowej można interpretować na różne sposoby i niektóre z nich (w szczególności tzw. ontologiczna interpretacja Bohma) dopuszcza dużo bardziej zdroworozsądkowe podejście do zjawisk kwantowych. Standardowa interpretacja jest jednak... standardowa, chociaż niewykluczone, że zadecydowały o tym nie obiektywne walory, a ogromny autorytet Nielsa Bohra, jej zażartego obrońcy.


@eagleworm: A najpewniej zadecydowało tym to, że mechanika bohmowska jest niepoprawna ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Clermont
Clermont
  • 4
@eagleworm: Bohmowska rzeczywiście odtwarza parę podstawowych nierelatywistycznych wyników, ale potem nieuchronnie prowadzi do nielokalności i się rozkracza (wiem, że ludzie machając rękami, próbują wytłumaczyć, że to inna nielokalność niż ta zabroniona przez przyczynowość, ale do mnie to nie trafia). Tyle uwagi poświęca się jej w popnauce, bo ludzie nie radzą sobie z nieintuicyjnością QM i potrzebują "zdrowego rozsądku", a mechanika bohmowska próbuje uczynić mechanikę kwantową bardziej klasyczną. Tymczasem nie ma żadnego
eagleworm
eagleworm
  • 16
Graliście na pierwszej PlayStation w tzw. "japońskie erpegi" (jRPG), czyli fajnale, suikodeny i vagranty? Ja je swojego czasu uwielbiałem, poświęciłem setki godzin na ekspienie w losowych walkach. Oto mój prywatny top ten. Osobiście nie mam czasu na emulatory... ale będę się cieszył, jeśli kogoś najdą wspomnienia i odświeży sobie któryś z tytułów. Roczniki linkują do gameplayów na YT.

10. Wild arms
(Sony, 1996)

Udane połączenie klimatów fantastycznych, westernowych i anime.
ojmirkumirku
ojmirkumirku
  • 1
@eagleworm: Bardzo fajny wpis. Z dekadę temu miałem etap fascynacji jrpg, ale zdecydowaną większość ograłem tylko na emulatorze SNESa. Jestem przeogromnym fanem trylogii Final Fantasy IV - VI i jak dla mnie szóstka to najlepszy jrpg, jaki kiedykolwiek powstał. Czwórka miała bardzo specyficzny klimat, czuć było taki ośmiobitowy oldskul, który próbował przebić się z nową jakością. Piątka z kolei miała świetny system rozwoju postaci i również fajną, ale już luźniejszą historię.
eagleworm
eagleworm
  • 4
Jeżeli brakuje epitetu, Edward Stachura podpowiada, jak skutecznie kogoś zwyzywać.

...ty świński ryju, ty świński ogonie, ty świńska nóżko, ty golonko, ty fałdo, ty grubasie, ty pyzo, ty klucho, ty kicho, ty flaku, ty pulpecie, ty żłobie, ty gnomie, ty glisto, ty cetyńcu, ty zarazo pełzakowa, ty gadzie, ty jadzie, ty ospo – dyfteroidzie, ty pasożycie, ty trutniu, ty trądzie, ty swądzie, ty hieno, ty szakalu, ty kanalio, ty katakumbo, ty hekatombo,
eagleworm
eagleworm
  • 3
Oglądam sobie dalej drugi sezon oryginalnego Star Treka.

2.10: Journey to Babel. Fajny odcinek! Równoległe wątki, intryga dyplomatyczna, barwni przedstawiciele różnych ras. Solidny scenariusz, choć bez fajerwerków.

2.11: Friday's Child. Załoga wśród dzikich plemion. Kolejny epizod "antropologiczny", aczkolwiek niezły, bo na początku mamy zwrot akcji, który na resztę odcinka nadaje fabule energii.

2.12: The Deadly Years. Znakomite! Kirk jako dziad z demencją, McCoy jako zgrzybiały staruszek. I ten
eagleworm
eagleworm
  • 14
Garść linków. Sporo sztuki, ale nie tylko.

SZTUKA: Nowojorskie Metropolitan Museum of Art, największe muzeum sztuki w Stanach Zjednoczonych, udostępniło online gigantyczny, ilustrowany katalog swoich zbiorów. Liczy 446 tysięcy pozycji. Zdjęcia są w wysokiej jakości oraz, co najważniejsze, umieszczono je w domenie publicznej. Na dobry początek przeglądania wybierzcie „Obrazy” i zaznaczcie „Wyróżnione”.

DESIGN: Pamiętacie dzień, w którym system operacyjny na waszym smartfonie lub tablecie nieoczekiwanie „ulepszył” się do wersji z kanciastymi oknami-kaflami,
arti040
arti040
  • 2
@kocham_jeze:

skeu-appki na iPhone wyglądały praktycznie tak samo

Uu, to już mocne założenie ;-) Doskonale pamiętam lata 2007-2011, bo byłem wtedy bardzo aktywnym użytkownikiem gadżetów na iOS. Widząc screenshot appki mogłem bezbłędnie stwierdzić:

- co to za appka;
- do czego służy;

Dziś nie jestem w stanie - białe tło, lista z ikonkami, guziki na dole, jakiś pasek na górze w losowym kolorze - appka jak milion innych - mogę tylko
eagleworm
eagleworm
  • 7
Dopiero co narzekałem, że wykonawcy nie korzystają z ogromnego bogactwa muzycznych styli, że każda grupa trzyma się kurczowo jednego, swojego (pod)gatunku. Niewykluczone, że niedoszli muzyczni podróżnicy po prostu odrobili pracę domową z brutalnych zasad rządzących branżą. Dowiedziawszy się o smutnym losie Talk Talku, machneli ręką na różnorodność i obrabiają płyta za płytą swój kawałek poletka, ku uciesze fanów o zamkniętych umysłach.

Talk Talk grał raptem dziesięć lat. Powstał w 1981 r. na
Chino
Chino
  • 4
@eagleworm: Bo dla większości muzyka ma przynosić prostą, przyjemną rozrywkę, a nie rozkminy na temat ewolucji tego czy innego zespołu, jaraniem się tym, że ktoś nagrywał linię melodyczną na oboju, mimo, że jest gitarzystą. Nie, żebym nie doceniał - i tu muszę podziękować, bo o Talk Talk nigdy nie słyszałem, a ewolucja imponująca - ale raczej jestem z tych od rozrywki, nie od pasjonatów.
Laaq
Laaq
  • 3
@eagleworm tak jak @chino napisał. Są ludzie którzy słuchają muzyki dla rozrywki, prostą i wpadającą w ucho od razu. Inni szukają czegoś dla siebie (wystarczy spojrzeć na tag #rockprogresywny na wykopie bardzo popularny a dla niektórych słuchanie takiej muzyki jest niewyobrażalne).

Ważne żeby nie dorabiać do tego ideologii i nie atakować innych ludzi bo słuchają disco polo a nie muzyki klasycznej ( ͡° ͜ʖ ͡°)
eagleworm
eagleworm
  • 3
Wikipedyczna strona poświęcona stylom muzycznym jest zaskakująco krótka. Liczy zaledwie siedem linijek. Haczyk? Cztery z nich to odnośniki wiodące do osobnych stron grupujących gatunki alfabetycznie: od „A” do „F”, od „G” do „M”, i tak dalej. Bardzo długą wyliczankę rozpoczynamy od 2-stepu, odmiany brytyjskiego garażu. Kończymy kilkadziesiąt kilobajtów później na zydeco, bluesowej mieszance rodem z kreolskiej Luizjany.

Jeżeli ktoś nad ciągnące się w nieskończoność, monotonne listy przedkłada kolorowe, precyzyjnie oznaczone
eagleworm
eagleworm
  • 12
Nieoczywiście o terroryzmie:

1. Terroru dokonuje się zawsze z myślą o tobie.

Związek pomiędzy terroryzmem a mediami od dawna jest oczywisty. Terroryści starają się wzbudzić irracjonalny strach u jak największej liczby ludzi w celu wywarcia nacisku na polityków, tak, żeby ci dopomogli zrealizować ich cele. Terroryzm w swojej nowoczesnej formie powstał w drugiej połowie XIX wieku, w tej samej erze, która była świadkiem szybkiego rozwoju zarówno mass mediów jak i demokracji. Bez
eagleworm
eagleworm
  • 1
Natknąłem się na niego obok biblioteki. Twarz przysłaniają wielkie okulary przeciwsłoneczne, spod rozpiętego czarnego chałatu wyziera blada klata. Poza tym standard: czarne buty na koturnach, czarne spodnie z dużą ilością kieszeni i metalowych kółek, długie, rozpuszczone włosy skryte pod czarną chustą upstrzoną trupimi czaszkami.

Mijam go i nagle słyszę pokorny głos:
— Przepraszam bardzo, wiesz może, gdzie jest urząd zatrudnienia?
Odpowiadam zgodnie z prawdą, że nie wiem.
— Dziękuję bardzo i życzę
eagleworm
eagleworm
  • 1
Dlaczego miasta (a nie wsie albo małe miasteczka) stały się 100-200 lat temu źródłem cywilizacyjnej kreatywności, zarówno artystycznej jak i naukowej?

1. W mieście mogli rozwijać swoją działalność outsiderzy, których inicjatywy spotkałyby się z ostracyzmem tradycyjnych społeczności wiejskich. Z outsiderami kojarzą nam się przede wszystkim "samotni geniusze", ale do tej kategorii łapią się również "odmienne" grupy, jak bohema czy Żydzi.

2. W mieście często lokowały się uniwersytety, a pod koniec XIX wieku
Dawidk01
Dawidk01
  • 0
W mieście mogli rozwijać swoją działalność outsiderzy, których inicjatywy spotkałyby się z ostracyzmem tradycyjnych społeczności wiejskich. Z outsiderami kojarzą nam się przede wszystkim "samotni geniusze", ale do tej kategorii łapią się również "odmienne" grupy, jak bohema czy Żydzi.


@eagleworm: patrząc po wsiach, które znam, to rzeczywiście geniusze raczej by się tam nie przebili, chociaż... może to bardziej wina tego, że ci outsiderzy czasem nie dadzą się lubić (w sensie są kontrowersyjni
eagleworm
eagleworm
  • 0
@Dawidk01: Dobre pytanie! Tematu nie zgłębiałem, ale sądzę, że rewolucja przemysłowa pozwoliła osiągnąć miastom masę krytyczną. Chociaż i wcześniej miasta były oczywiście bardziej innowacyjne niż wsie.
eagleworm
eagleworm
  • 4
Jakiś czas temu uświadomiłem sobie, że od wielu lat nie uczyłem się żadnego języka obcego. Ponieważ nadarzyła się niedroga okazja, zapisałem się na dwumiesięczny wieczorowy kurs arabskiego.

Nasz nauczyciel, Naoufel — od wielu lat zamieszkały w Norwegii, ale z pochodzenia Tunezyjczyk — odznaczał się bardzo specyficznym poczuciem humoru, a na dodatek dość często przekręcał norweskie słowa i zwroty. Krótko mówiąc, na lekcjach można się było obśmiać. Kwiatków było sporo.

LEKCJA 1

Naufel
eagleworm
eagleworm
  • 74
Wielkie pytania filozoficzne, które od tysięcy lat pozostają nierozwiązane:
(o ich związku z SF ponżej)

1. Skąd możemy być pewni pozyskanej wiedzy o świecie? Czy otaczający nas świat istnieje niezależnie od naszych zmysłów? A może mówienie o świecie-samym-w-sobie nie ma sensu, jako że jedyna droga do jego poznania prowadzi właśnie poprzez zmysły?

2. Skąd możemy wiedzieć, że inni ludzie (i zwierzęta) obdarzeni są samoświadomością i jaźnią? Jeśli tak, to czy to owe
eagleworm
eagleworm
  • 8
Komunikator Gadu-Gadu zawdzięczał sporą część swojego uroku siedemdziesięcioznakowemu ograniczeniu w opisie dodawanym do aliasa. Użytkownicy zagospodarowywali tę skromną przestrzeń literacką na przeróżne sposoby. Dało się wyróżnić szereg typów:

Cyciarze lubowali się w cytatach — aforyzmach, wersach piosenek i poematów, albo po prostu wyrwanych z kontekstu, ale fajnie brzmiących fragmentach tekstów dowolnego typu. Niektórzy z nich mieli koncesję na cudzysłów i wtedy od razu było widać, że dany opis to cytat. Inni, rozmiłowani

Borys

Osiągnięcia