"Koncepcja superpozycji przejawia się zarówno w fizyce klasycznej, jak i kwantowej. Obie mają swoje źródło w liniowości abstrakcyjnych przestrzeni wektorowych wykorzystywanych do opisów układów. Superpozycja kwantowa jest zjawiskiem bardziej fundamentalnym i mniej intuicyjnym, jako że występuje raczej w strukturze samej logiki opisywanego systemu niż (lub trafniej, jak również) na wyższym, bardziej dynamicznym poziomie.
Powiedzieć, że system "jest w superpozycji" jest bez znaczenia samo w sobie. Zjawisko elektronowego lub innego systemu kwantowego
"W ciągu ostatnich kilku dekad niektórzy fizycy zaczęli zastanawiać się, czy skupianie się na symetrii jest nadal tak produktywne, jak powinno być. Nowe cząstki przewidywane przez teorie bazujące na symetrii nie pojawiły się w eksperymentach, na co liczono, a wykryty bozon Higgsa okazał się zbyt lekki, by pasować do jakiegokolwiek znanego schematu symetrycznego. Symetria nie pomogła dotąd wyjaśnić, dlaczego grawitacja jest tak słaba, dlaczego energia próżni jest tak mała lub