Wpis z mikrobloga

@frezja_w_doniczce: Tak, czyli charakter kształtuje środowisko i czynniki losowe. Geny to jak wyglądasz. To jak postrzegają Cię inni to mechanizmy psychologii ewolucyjnej. To wszystko są mechanizmy świata/natury, której jakby nie patrzeć jesteśmy dziećmi. Ten świat należy do ludzi i to oni go kształtują. Genetyka i natura, jej mechanizmy to składowe „świata”.
  • Odpowiedz
@frezja_w_doniczce: Gdyby ludzie wymarli to na przestrzeni czasu przyroda/ewolucja wytworzyłaby nowy gatunek inteligenty i wszystko zatacza koło. Świat nie lubi próżni. Zresztą co to za piękno skoro sama natura opiera się o wzajemnym zjadaniu się organizmów, słabszych przez silniejsze i ciągłej rywalizacji. Piękno jest, ale pozorne. Gdy spojrzy się głębiej to tylko ogrom cierpienia organizmów czujących w imię przekazywania genów.
  • Odpowiedz
@frezja_w_doniczce: To zależy czy ktoś postrzega cierpienie za piękno lub okropieństwo, dla mnie to drugie. Proces ewolucyjny, ale człowiek wykształcił obiektywną moralność by stwierdzić czy jest to dobre czy złe. Cierpienie jest złe, co sami rozumiemy i doświadczamy. Więc i proces ewolucyjny polegający na zadawaniu cierpienia jest zły. Stąd np. efilizm uznaje że jedynym sposobem na eliminację zła/cierpienia na świecie jest eksterminacja każdego organizmu odczuwającego. W myśl zasady ostatni gasi
  • Odpowiedz