[Zopyross]

Bizancjum zawiera sojusz z Sułtanem, aby odeprzeć Krzyżowców
Cesarz Manuel w 1147 roku zawiesił wojnę z sułtanem tureckim Masudą i zawarł z nim pokój aby przygotować się na odparcie wojsk zachodnich chrześcijan. Zanim można było podjąć następną kampanię przeciwko Ikonium, Manuel dowiedział się o bliskiej już perspektywie wkroczenia do jego państwa armii krzyżowych. Ogarnął go niepokój, nie bez racji, gdyż doświadczenia bizantyjskie nie usposabiały do optymizmu. Kiedy więc na wiosnę 1147 Masud zaproponował mu rozejm oraz zwrot Prakany i innych swoich zdobyczy, Manuel wyraził zgodę. Z powodu zawarcia tego traktatu okrzyknięto go zdrajcą chrześcijaństwa. Jednakże wrogość, której dowody dał Konrad, zanim jeszcze Niemcy mogli się dowiedzieć o tym porozumieniu, wskazuje, że cesarz postąpił mądrze, podejmując środki ostrożności.

Manuel nie miał żadnych zobowiązań wobec chrześcijańskiego króla, który jawnie głosił, że zaatakuje Konstantynopol. W dodatku zaś trudno od niego wymagać, by cieszył się z wyprawy zbrojnej, mającej na celu odbicie z rąk muzułmanów Utraconej w i krucjacie Antiochii która księciu jej nowo staremu lennego i złamania obowiązku posłuszeństwa. Jakkolwiek nie ulega wątpliwości, że podjęcie poważnych działań zbrojnych przeciwko Turkom ułatwiłoby krzyżowcom przeprawę przez Anatolię, to jednak umożliwiłoby im także wyrządzenie olbrzymich szkód Cesarstwu, które było przedmurzem chrześcijaństwa Antiochii stworzyłaby okazję do zlekceważenia niedawno złożonego hołdu.
#historia #krucjaty #chrzescijanstwo #zopyross