Aktywne Wpisy
Skuner +225
Ahoj Mirasy i Mirabele!
Marynarz lvl 28 here. Za sugestią @Goronco zakładam tag na którym przybliżę Wam realia tego zawodu. Na wstępie zaznaczę że nie jestem ekspertem tej branży. Nie pływałem w wielu firmach, nigdy nie pracowałem na specjalistycznym statku, dlatego z pewnością są tu matrosy które znają kuluary tej profesji znacznie lepiej ode mnie. Niemniej jednak pierwszą wakacyjną pracę na pokładzie załapałem jako 14 latek, a zanim skończyłem licbazę i poszedłem na pierwszy kontrakt miałem już za pasem dwukrotne opłynięcie Bałtyku pod żaglami. Niewiele Wam mogę powiedzieć o pracy na potężnych tankowcach w gigantycznych korporacjach, ale całkiem sporo o tym jak to jest zajrzeć Neptunowi prosto w oczy. Historia marynistyki, umierająca kultura żeglarska i psychologia załóg zawsze interesowały mnie bardziej niż zawiłości techniczno-inżynieryjne, dlatego uważam że mogę Wam powiedzieć coś ciekawego pomimo tego że zapewne są tu oficery które moje wszystkie mile morskie mają w jednym palcu.
Co będzie na tagu? Przede wszystkim własne i zasłyszane historie o tym jak ta robota kształtuje ludzkie życiorysy. Morze napisało niejeden scenariusz w stylu Slumdoga, a jedną z takich opowieści jest historia człowieka niezmiernie mi bliskiego, który urodził się w latach 50' w skrajnej nędzy polskiej wsi powojennej i zaczął jako pucykibel, a skończył jako kapitan 300 metrowego masowca. Zszedł z morza w wieku 42 lat i za uzbierany kwit założył dużą firmę. Do dzisiaj wiedzie piękne, pełne sukcesów życie, w tym rodzinne.
Są to jednak krople pośród oceanu ludzkich tragedii. Rozbite rodziny, okaleczające pijaństwo, samobójstwa, morderstwa, wypadki ze skutkiem, burdele, HIVy, przedawkowania, kiranie rozpuszczalnika, tysiące połamanych kości i dwa razy tyle połamanych psychik. Nie popadajmy jednak w patos. 90% marynarstwa to nuda, tęsknota za domem, brak snu i odciski na dłoniach, od ciężkiej pracy naturalnie ( ͡º ͜ʖ͡º). Pozostałe 10% to momenty których piękno ciężko ubrać w słowa. Czy jedno jest warte drugiego? Wpadnij do
Marynarz lvl 28 here. Za sugestią @Goronco zakładam tag na którym przybliżę Wam realia tego zawodu. Na wstępie zaznaczę że nie jestem ekspertem tej branży. Nie pływałem w wielu firmach, nigdy nie pracowałem na specjalistycznym statku, dlatego z pewnością są tu matrosy które znają kuluary tej profesji znacznie lepiej ode mnie. Niemniej jednak pierwszą wakacyjną pracę na pokładzie załapałem jako 14 latek, a zanim skończyłem licbazę i poszedłem na pierwszy kontrakt miałem już za pasem dwukrotne opłynięcie Bałtyku pod żaglami. Niewiele Wam mogę powiedzieć o pracy na potężnych tankowcach w gigantycznych korporacjach, ale całkiem sporo o tym jak to jest zajrzeć Neptunowi prosto w oczy. Historia marynistyki, umierająca kultura żeglarska i psychologia załóg zawsze interesowały mnie bardziej niż zawiłości techniczno-inżynieryjne, dlatego uważam że mogę Wam powiedzieć coś ciekawego pomimo tego że zapewne są tu oficery które moje wszystkie mile morskie mają w jednym palcu.
Co będzie na tagu? Przede wszystkim własne i zasłyszane historie o tym jak ta robota kształtuje ludzkie życiorysy. Morze napisało niejeden scenariusz w stylu Slumdoga, a jedną z takich opowieści jest historia człowieka niezmiernie mi bliskiego, który urodził się w latach 50' w skrajnej nędzy polskiej wsi powojennej i zaczął jako pucykibel, a skończył jako kapitan 300 metrowego masowca. Zszedł z morza w wieku 42 lat i za uzbierany kwit założył dużą firmę. Do dzisiaj wiedzie piękne, pełne sukcesów życie, w tym rodzinne.
Są to jednak krople pośród oceanu ludzkich tragedii. Rozbite rodziny, okaleczające pijaństwo, samobójstwa, morderstwa, wypadki ze skutkiem, burdele, HIVy, przedawkowania, kiranie rozpuszczalnika, tysiące połamanych kości i dwa razy tyle połamanych psychik. Nie popadajmy jednak w patos. 90% marynarstwa to nuda, tęsknota za domem, brak snu i odciski na dłoniach, od ciężkiej pracy naturalnie ( ͡º ͜ʖ͡º). Pozostałe 10% to momenty których piękno ciężko ubrać w słowa. Czy jedno jest warte drugiego? Wpadnij do
Od czegoś trzeba zacząć ¯_(ツ)_/¯
źródło: temp_file1142550096351365215
Pobierz
Aktywne Znaleziska
https://myanimelist.net/anime/31442/Musaigen_no_Phantom_World
Myriad Colors Phantom World
Po pierwszym epizodzie byłem bardzo zdziwiony, skąd taka niska ocena tej bajki na MALu.
Gdzieś tam, kiedyś tam, pizło sobie tajne laboratorium i uciekł z niego wirus. Wirus, który pozwala ludziom widzieć duchy ich otaczające, a dzieciakom urodzonym z zarażonych rodziców daje przeróżne moce, dzięki którym mogą wchodzić w interakcję z tymi fantomami. Większość z duchów jest nieszkodliwa, ale cześć z nich trzeba zutylizować i tutaj właśnie wchodzą specjalne dzieciaki. W ramach szkolnych zajęć sprzątają takich delikwentów, w zamian dostając za to różne gratyfikacje.
Główny bohater tej bajki to bezużyteczny NPC, którego rola ogranicza się do wypluwania średnio interesujących ciekawostek. Jest tylko kołkiem, wokół którego zbiera się żeński harem postaci, nota bene, całkiem sympatycznych. Mamy hojnie obdarzoną przez naturę mordoklepiącą Mai, której główną rolą jest dostarczenie fanserwisu. Mamy pyskatą latającą małą wróżkę Ruru, której główną rolą jest dostarczenie fanserwisu. Mamy nieśmiałą i wycofaną Reinę, której główną rolą jest dostarczenie fanserwisu. I tak dalej, etc. No i tutaj pewnie myślicie, że będę narzekał, ale nic z tych rzeczy. Tak się składa, że fanserwis jest tu jednym z lepszych elementów tego tytułu ( ͡° ͜ʖ ͡°) Niestety jest to bezpośrednia konsekwencja tego, jak bardzo #!$%@? jest reszta tego tytułu.
O ile pierwsze odcinki, gdzie nasz bohater zbiera kolejne członkinie do swojej sekty są ok, to po odcinku piątym, gdzie wchodzi już typowy monster of the week, szorujemy po dnie. Osobiście do głębi uraził mnie odcinek bodajże siódmy z małpą w basenie, będący wręcz jeden do jednego kopią odcinka z rzepą na dachu z Kyoukai no Kanata. Szanowne KyoAni, jak robicie recykling scen, to chociaż czegoś dobrego, a nie najgorszej #!$%@? :|
Co jest dobrego? Bardzo ładna animacja i kilka fajnych fanserwisowych scen. Tyle.
Tak więc bajka bardzo słaba, ale mimo wszystko kara śmierci to jednak według mnie zbyt surowy wyrok dla twórców.