Aktywne Wpisy
technojezus +115
Nie wierzę w to co widzę. Ekstremiści muzułamńscy z hamasu, niczym nie różniący się od ISIS dokonują mordów na cywiliach z Izraela, zaatakowali jedną z najnowocześniejszych i najlepszych armii na świecie, a co w tym czasie robią 100% polscy POLACY patrioci z krzyżem w ręku? Popierają skrajnych ekstremistów muzułmańskich XDDDDDDDDDDDDDD Oczywiście, jednocześnie ci sami by strzelali do muzułmanów na granicy z Białorusią i są anty w kierunku muzułmanów.
I jeszcze te przeświadczenie,
I jeszcze te przeświadczenie,
Drzamich +9
Co można zrobić pijakowi, który wchodzi na klatkę, gdzie chleje, pali fajki i śpi i nie chce wyjść tak, żeby było to dla niego na tyle nieprzyjemne żeby odechciało mu się wracać, a jednocześnie żeby nie domyślił się, że zrobił to ktoś z lokatorów? Myślałem na przykład o obsypaniu go mrówkami, żeby go pogryzły, ale mrówki te mogą potem wejść do mieszkań.
#alkoholizm #kiciochpyta
#alkoholizm #kiciochpyta
Tll;dr Nigdy nie szukałem miłości, a gdy raz miałem szansę jej zaznać, to trudno mi wrócić do życia sprzed tego stanu.
Cóż, krótko i na temat. Całe życie nie były mi w głowie związki. Pewnie w podświadomości chciałem się komuś spodobać, bo kto by nie chciał, ale brak tego w żaden sposób nie komplikował mi życia. Żyłem mniej lub bardziej szczęśliwie, miałem przyjaciół, zainteresowania i tak dalej. Nie było też żadnej dziewczyny, która naprawdę by mnie zainteresowała, a wchodzenie w jakieś przypadkowe związki dla faktu związków to nie moja bajka (choć miałem możliwość). Sam też zastanawiałem się, czy ja w ogóle potrafię kogoś pokochać, bo trochę dziwiło mnie, że lata mijają, a mi nikt tak mocniej nie wpadł w oko. Zresztą i z randkowaniem mam problem, po prostu nie sprawiają mi przyjemności takie mniej lub bardziej przypadkowe spotkania właściwie w ciemno, wolałbym chodzić tylko na takie, gdzie perspektywy rzeczywiście jakieś są. Ale to nieistotne teraz. Atrakcyjny przesadnie, czy dynamiczny też nie jestem, no wiedziałem, że spotkanie kogoś odpowiedniego łatwe niebędzie.
Nagle jednak pojawiła się dziewczyna i... no naprawdę zatrybiło i to mocno. Ja się bardzo zaangażowałem, ona też, no i było jak w bajce, a moje życie dosyć dużo się zmieniło, czułem, że się rozwijam. Po prostu doświadczyłem czegoś, czego wcześniej nie znałem, więc nie mogłem za tym tęsknić. Oczywiście bajki się kończą, a i ta sytuacja skończyła się bez happy endu. Szkoda, ale trzeba iść dalej.
No i tutaj jest problem. Bo jakoś nie mogę się odnaleźć w świecie bez tego co miłość mi dostarczała. A przecież tyle lat w ogóle nie miałem takiego zmartwienia. I co - teraz wbrew sobie mam kogoś szukać? To jest bardzo nie w moim stylu, a i zalatuje desperacją, nawet nie wiedziałbym jak się do tego zabrać. Z drugiej strony świadomość, że tyle lat czekałem na tą osobę, z którą byłem, a teraz wizja kolejnego oczekiwania latami na tą właściwą osobę. Może czasem szczęściu trzeba pomóc?
Uprzedzając pytania, nie tęsknię za swoją byłą, bardziej za tymi emocjami, których dostarczała. Teraz mi się wszystko odechciało robić, mało co mnie cieszy. No wiele motywacji straciłem. Serio świat stał się szary. Jestem introwertykiem, który zawsze uwielbiał spędzać czas ze sobą, a teraz #samotnosc. Mam niby znajomych, ale oni i tak mają rzadko czas, zajmują się swoim życiem. A bardzo fajnym uczuciem było być częścią czyjegoś życia i mieć kogoś w swoim. Co robić? Jak żyć? Ktoś miał podobnie? Wiek tuz przed 30-stka.
#zalesie #zwiazki #milosc
─────────────────────
· Akcje: Odpowiedz anonimowo · Więcej szczegółów
· Zaakceptował: RamtamtamSi
· Autor wpisu pozostał anonimowy dzięki Mirko Anonim
@mirko_anonim: Myślę, że zwyczajnie jest jeszcze to temat świeży dla Ciebie stąd te myśli. Jak los Ci da, to wejdziesz w inny związek i wrócisz do uprzedniego stanu - jak nie, to może zrozumiesz że to bez czego nie wyobrażasz sobie teraz życia to tylko haj hormonalny.
Tak jak palacz cracku nawet po 20 latach po odstawieniu