Entanglement jest niezwykłym zjawiskiem, w którym dwie (lub więcej) cząstki są ze sobą powiązane w taki sposób, że ich stan jest nierozerwalnie związany, niezależnie od odległości, jaka dzieli te cząstki. Oznacza to, że stan jednej cząstki jest nierozerwalnie powiązany ze stanem drugiej i że jeden stan jest natychmiastowo wprowadzany w drugi, niezależnie od odległości między nimi.
Entanglement jest opisywany przez korelację między stanami cząstek, które są ze sobą powiązane. W matematycznej teorii kwantowej, stan dwóch splątanych cząstek jest opisywany jako szereg szczególnych współczynników (amplitud kwantowych), które określają prawdopodobieństwo, że cząstki będą w danym stanie.
Wzór matematyczny opisujący entanglement jest często przedstawiany jako macierz stanu dwóch splątanych cząstek, która jest reprezentowana jako iloczyn tensora dwóch macierzy stanu każdej z nich. W ten sposób jeden stan jest wprowadzany do drugiego i nie jest możliwe rozpatrywanie każdej cząstki niezależnie.
Entanglement jest niezwykle interesującym i ważnym zjawiskiem w fizyce kwantowej i jest uważane za jeden z największych paradoksów tej dziedziny nauki. Zjawisko entanglement jest związane z takimi pojęciami jak niezależność, superpozycja i korelacja. Te koncepcje występują tylko w teorii kwantowej i nie są zgodne z naszym doświadczeniem świata klasycznego.
Entanglement jest uważane za podstawowy składnik teorii informacji kwantowej i jest używane w takich dziedzinach jak kryptografia kwantowa, komputery kwantowe i teoria informacji kwantowej. W kryptografii kwantowej entanglement jest wykorzystywany jako sposób na przesyłanie informacji w sposób bezpieczny i nie do rozszyfrowania. W komputerach kwantowych, entanglement jest wykorzystywany jako sposób na rozwiązywanie trudnych problemów matematycznych.
Ponadto, entanglement może być używany do badania takich zagadnień jak mechanika kwantowa, teoria grawitacji i teoria czasoprzestrzeni. Wszystko to pokazuje, że entanglement jest bardzo ważnym i fascynującym zjawiskiem w fizyce kwantowej i że jego zrozumienie może mieć kluczowe znaczenie dla naszego zrozumienia świata na poziomie kwantowym.
Polecam. -Kwantowe paradoksy i zagadki" - Mirosław Kuna (2011) -Kwantowe komputery i kwantowa informacja" - Henryk Iwaniec i Karol Życzkowski (2008) -Kwantowe procesy informacyjne" - Agnieszka Frąckiewicz (2017) -Kwantowe informacje i kwantowa teoria informacji" - Maciej Demianowicz
@Chicoxxx66: Super, że starasz się wrzucać jakieś ciekawe naukowe wpisy. Ale chciałbym CIę zachęcić do lepszego ich przygotowania. Zanim wrzucisz jakąś ciekawostkę polecam przeczytać ją na głos i zastanowić się czy wszystko jest zrozumiałe. Zastanów się kto ma być odbiorcą tych treści. Jeśli osoby zainteresowane nauką popularną to koniecznie musisz uprościć tekst i pozbyć się repetycji.
Np już pierwszy paragraf generuje więcej pytań niż odpowiedzi:
Generalnie sprowadzanie świata opisanego rachunkiem prawdopodobieństwa do świata deterministycznego, namacalnego, binarnego, zawsze generuje paradoksy. Tutaj błędem jest myślenie, że dwie cząstki zmieniają stan. W rzeczywistości niekoniecznie zmieniają. To jedynie punkt widzenia obserwatora. Wyprowadzenie obserwatora z równań fizycznych to będzie przełom w fizyce.
Czytałem już wiele tekstów poruszających temat splątania i ZAWSZE brakuje tam jednej, kluczowej informacji. Ja do dzisiaj nie wiem jak to się dzieje.
Mianowicie, jakie są kulisy parowania tych cząstek? Cząstka wypuszczona z lasera, będzie sparowana z czym? Z kolejną cząstką, która będzie wypuszczona z lasera? Trochę bez sensu.
@KaczuH "Nastąpił właśnie natychmiastowy przepływ informacji". Żaden przepływ informacji nie zaszedł bo w przesyłaniu informacji nadawca musi mieć kontrolę nad treścią komunikatu a w tym wypadku jej nie ma. Doszło do nielokalnej degradacji funkcji falowej.
Z tym, że jest to jedna z najgorszych analogii i wynikające z niej uproszczenie w zasadzie psuje całą zabawę.
Gdyby było tak łatwo jak z butami to pewnie Einstein nie miałby problemu z zaakceptowaniem splątania i nie nazwałby go "upiornym działaniem na odległość".
Uwielbiam to że nie znam się na fizyce kwantowej i jak o niej czytam to mam wrażenie że to jest jakieś niedopracowanie świata i problemy z optymalizacja gdzie jak w grach świat renderuje sie dopiero w momencie gdy na niego patrzymy.
@KaczuH: 'maý' problem jest z ta analogią - otóż wg mechaniki kwantowej cząstki te sa w stanie nieustalonym. Buty 'wiedzą' czy sa lewym czy prawym, cząstki nie.
Mianowicie, jakie są kulisy parowania tych cząstek? Cząstka wypuszczona z lasera, będzie sparowana z czym? Z kolejną cząstką, która będzie wypuszczona z lasera? Trochę bez sensu.
@Turbator: Przykładowo, cząstka o spinie zerowym rozpada się na dwie cząstki. Z zasady zachowania momentu pędu wynika, że ich sumaryczny spin też musi być równy zero. Tak więc ich spin musi być przeciwny - jeśli jedna ma w górę, to druga musi mieć w dół.
Aktywne Wpisy
18+
Zawiera treści 18+
Ta treść została oznaczona jako materiał kontrowersyjny lub dla dorosłych.
Entanglement jest opisywany przez korelację między stanami cząstek, które są ze sobą powiązane. W matematycznej teorii kwantowej, stan dwóch splątanych cząstek jest opisywany jako szereg szczególnych współczynników (amplitud kwantowych), które określają prawdopodobieństwo, że cząstki będą w danym stanie.
Wzór matematyczny opisujący entanglement jest często przedstawiany jako macierz stanu dwóch splątanych cząstek, która jest reprezentowana jako iloczyn tensora dwóch macierzy stanu każdej z nich. W ten sposób jeden stan jest wprowadzany do drugiego i nie jest możliwe rozpatrywanie każdej cząstki niezależnie.
Entanglement jest niezwykle interesującym i ważnym zjawiskiem w fizyce kwantowej i jest uważane za jeden z największych paradoksów tej dziedziny nauki. Zjawisko entanglement jest związane z takimi pojęciami jak niezależność, superpozycja i korelacja. Te koncepcje występują tylko w teorii kwantowej i nie są zgodne z naszym doświadczeniem świata klasycznego.
Entanglement jest uważane za podstawowy składnik teorii informacji kwantowej i jest używane w takich dziedzinach jak kryptografia kwantowa, komputery kwantowe i teoria informacji kwantowej. W kryptografii kwantowej entanglement jest wykorzystywany jako sposób na przesyłanie informacji w sposób bezpieczny i nie do rozszyfrowania. W komputerach kwantowych, entanglement jest wykorzystywany jako sposób na rozwiązywanie trudnych problemów matematycznych.
Ponadto, entanglement może być używany do badania takich zagadnień jak mechanika kwantowa, teoria grawitacji i teoria czasoprzestrzeni. Wszystko to pokazuje, że entanglement jest bardzo ważnym i fascynującym zjawiskiem w fizyce kwantowej i że jego zrozumienie może mieć kluczowe znaczenie dla naszego zrozumienia świata na poziomie kwantowym.
Polecam.
-Kwantowe paradoksy i zagadki" - Mirosław Kuna (2011)
-Kwantowe komputery i kwantowa informacja" - Henryk Iwaniec i Karol Życzkowski (2008)
-Kwantowe procesy informacyjne" - Agnieszka Frąckiewicz (2017)
-Kwantowe informacje i kwantowa teoria informacji" - Maciej Demianowicz
Jeśli są jakieś nieścisłości, to przepraszam.
#ciekawostki #fizyka #fizykakwantowa #ciekawostka
źródło: temp_file.png1442616115234081209
PobierzNp już pierwszy paragraf generuje więcej pytań niż odpowiedzi:
Tutaj błędem jest myślenie, że dwie cząstki zmieniają stan. W rzeczywistości niekoniecznie zmieniają. To jedynie punkt widzenia obserwatora.
Wyprowadzenie obserwatora z równań fizycznych to będzie przełom w fizyce.
@KaczuH
Czytałem już wiele tekstów poruszających temat splątania i ZAWSZE brakuje tam jednej, kluczowej informacji. Ja do dzisiaj nie wiem jak to się dzieje.
Mianowicie, jakie są kulisy parowania tych cząstek? Cząstka wypuszczona z lasera, będzie sparowana z czym? Z kolejną cząstką, która będzie wypuszczona z lasera? Trochę bez sensu.
@Seb9910:
??
"Nastąpił właśnie natychmiastowy przepływ informacji". Żaden przepływ informacji nie zaszedł bo w przesyłaniu informacji nadawca musi mieć kontrolę nad treścią komunikatu a w tym wypadku jej nie ma. Doszło do nielokalnej degradacji funkcji falowej.
@KaczuH:
Z tym, że jest to jedna z najgorszych analogii i wynikające z niej uproszczenie w zasadzie psuje całą zabawę.
Gdyby było tak łatwo jak z butami to pewnie Einstein nie miałby problemu z zaakceptowaniem splątania i nie nazwałby go "upiornym działaniem na odległość".
To jak ktoś ma niezapomnieć to dodać skoro sam to sobie policzyłeś? xD
@KaczuH: 'maý' problem jest z ta analogią - otóż wg mechaniki kwantowej cząstki te sa w stanie nieustalonym. Buty 'wiedzą' czy sa lewym czy prawym, cząstki nie.
@Turbator: Przykładowo, cząstka o spinie zerowym rozpada się na dwie cząstki. Z zasady zachowania momentu pędu wynika, że ich sumaryczny spin też musi być równy zero. Tak więc ich spin musi być przeciwny - jeśli jedna ma w górę, to druga musi mieć w dół.