[Wypok2]

1346 + 1 = 1347

Tytuł: Czas życia i czas śmierci
Autor: Erich Maria Remarque
Gatunek: literatura piękna
Ocena: ★★★★★★★★★★

Młody niemiecki żołnierz, Ernst Graeber, po dwóch latach starania się o urlop, w końcu go dostaje. Jedzie do rodzinnej miejscowości, by niezapowiedzianie odwiedzić swoją rodzinę. Na miejscu okazuje się, że ulica jest zrównana z ziemią, a całe miasteczko nękają naloty bombowe. Dwa tygodnie przerwy od pola bitwy mężczyzna spędza na poszukiwaniu informacji o swojej rodzinie, zaprzyjaźnianiu się z miejscowymi oraz romansie z kobietą, której ojciec znajduje się w obozie koncentracyjnym.
Książka koncentruje się na opisywaniu uczuć targających głównym bohaterem, opisuje jego zwątpienie w reżim totalitarny i sens wojny, pokazuje jego wahania moralne i przemianę duchową.

Książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Piękno i wrażliwość, z jaką Remarque opisuje kraj pogrążony w wojnie, z ludźmi, którzy po prostu pragną żyć a nie umierać za pociągających za sznurki, są niesamowite i są dla mnie idealnym połączeniem emocjonalnej, skoncentrowanej głównie na ludziach a nie na faktach literatury pięknej, z surową, pełną okrucieństwa i brudu literaturą wojenną.

Podobny temat z przybliżeniem perspektywy niemieckiego żołnierza, który nie jest zwykłym opresorem, a ofiarą systemu, podjęło pullitzerowe „Światło, którego nie widać”. Ta książka również mi się podobała, ale porównanie jej z dziełem Remarque’a wychodzi jak porównanie ty vs syn koleżanki twojej starej. „Czas życia i czas śmierci” jest ponadczasowym, pacyfistycznym klasykiem o umiłowaniu pokoju jako nadrzędnej wartości jednostki. Może odnosić się właściwie do każdego konfliktu zbrojnego z każdego okresu historycznego. Książka Doerra po prostu powtarza schemat i nie robi tego aż tak dobrze

Jeszcze jedna uwaga, żaden inny autor nie opisuje tak ładnie wątków miłosnych jak Remarque. Bohaterowie są prawdziwi, rozwijają się, a w ich motywację można wierzyć. Wątki te pozwalają też odetchnąć od duszącej atmosfery wojennej

Nie mam nic do zarzucenia tej książce. Jest połączeniem kunsztu literackiego i wszystkich dobrych cech prozy tego autora. Od niedawna na stronie Rebisa można kupić kilka książek Remarque’a i przy tej okazji serdecznie polecam zapoznać się z jego twórczością. Szczególnie, że wydaje mi się, że u nas poza „Na zachodzie bez zmian”, to wyjątkowo niedoceniony autor.

Wpis dodany za pomocą tego skryptu

#bookmeter #ksiazki #czytajzwykopem

[G.....d]

@Wypok2:

[DJtomex]

@Wypok2: klasyka