Aktywne Wpisy
Syn_Tracza +1504
Największy marsz antyrzadowy od 1989 a w telewizji zwanej publiczną nie ma nawet 1 ujęcia z tego. To jakby ktoś miał wątpliwości czy żyjemy w państwie demokratycznym z wolnymi mediami.
#marsz4czerwca #marsz #bekazpisu
#marsz4czerwca #marsz #bekazpisu
Dr_Killjoy +490
#marsz #marsz4czerwca
Po 2h od rozpoczęcia marszu, część ludzi wciąż jest w punkcie startowym.
Najprawdopobniej największa demonstracja od '56 (400 000), jeśli nie największa w historii PL (wstępne szacunki mowią o 500 000)
Po 2h od rozpoczęcia marszu, część ludzi wciąż jest w punkcie startowym.
Najprawdopobniej największa demonstracja od '56 (400 000), jeśli nie największa w historii PL (wstępne szacunki mowią o 500 000)
Różowa level 29 - będzie chaotycznie i emocjonalnie, ale jestem wstrząśnięta (i zmieszana).
Przez ostatnie trzy lata uczęszczałam na psychoterapię do dwóch różnych terapeutów (psychodynamiczna i CBT) i dwóch terapeutek tez psychodynamiczna i CBT (średnio wychodzi 9 miesięcy na specjalistę), stacjonarnie a później przez covid zdalnie i wiecie co? Nic to! Nic to kompletnie nie pomaga. Ponad 20k peelenów w piach. Zaczynam się coraz bardziej przekonywać, że psychoterapie to taka nowoczesna homeopatia.
Odkąd pamiętam zmagam się z niskim poczuciem własnej wartości, brakiem pewności siebie, nadmiernym zamartwianiem się, fobią społeczną i całym wachlarzem problemów generowanych przez te wymienione i nikt nie potrafi mi pomóc, zniszczyłam już przez to kolejny związek (tak, dziś ze mną zerwał przez moje problemy - pozdrawiam Rafała, wiem, że masz tu konto, nie musisz mi oddawać tych pieniędzy za taxi - nie było dram, przeczuwałam to od jakiegoś czasu) i mam mieszane uczucia, z jednej strony gniew (głównie i głównie na siebie), zdenerwowanie, ale i smutek i żal oraz poczucie bezsensowności prób dalszego samorozwoju. Czuję się jak jakiś emocjonalny odpad, który nie potrafi budować związków i ogólnie słabo sobie radzi w kontaktach interpersonalnych.
Miałam też krótki (poł roku) epizod z antydepresantami, ale bez efektów (nie licząc skutków ubocznych w postaci zerowego libido).
Jest dla mnie jakiś ratunek czy mam dzwonić po śmieciarkę? Co więcej mogę zrobić? Nienawidzę i nie akceptuję siebie jaka jestem!
Jak ktoś zna specjalistę w #krakow lub zdalnie, który mógłby mi pomóc (najlepiej specjalizującego się w budowaniu pewności siebie) to jestem w stanie dać sobie ostatnią szanse, ale jak i tym razem się nie uda to zamykam się w piwnicy i rezygnuje całkowicie z sołszal lajfu i #zwiazki
PS. Rady w postaci "zbadaj se hormony" możecie sobie darować. Mój #endokrynolgia wykluczył jakiekolwiek podłoże hormonalne problemów emocjonalnych (co usilnie próbował wmówić mi mój (już były) niebieski - pozdrawiam ponownie Rafała).
PS2. Tak, wiem, że zachowuję się jak rozhisteryzowana nastolatka - ale dziś też tak się właśnie czuję.
#zalesie #psychoterapia #psychologia #psychiatria
Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
ID: #60ac1c644fdc3a000b6c3333
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: karmelkowa
Wesprzyj projekt
@Hiszpanska-inkwizycja: i tak cztery razy?
Komentarz usunięty przez autora
Po co iść do psychoterapety i tylko narzekać?
Należy pójść do psychoterapeuty i zapytać co ja mogę zrobić w takiej sytuacji.
Nie wymagaj także od siebie za dużo, im więcej wymagamy od siebie tym mniej jesteśmy szczęśliwi.
Samorozwój nigdy nie jest bezsensowny.
@AnonimoweMirkoWyznania: #!$%@? się od siebie i przestań sobie cisnąć. To tak na początek.
Jesteś jaka jesteś i nie ma sensu na siłę się pchać w foremkę, skoro to zdecydowanie nie Twój kształt.
Pomyśl co chciałabyś i jesteś w stanie zmienić w sobie, a z resztą naucz się żyć. Jakby to banalnie nie brzmiało.
@AnonimoweMirkoWyznania: psychoterapia bez wsparcia leków od psychiatry? Ciekawe.
Komentarz usunięty przez autora
Pisząc trochę, mam na myśli ze dwa, trzy lata.
@troglodyta_erudyta
Macie objawy wypisane przez OP. Moim zdaniem za dużo, by bez wyrównania choć części problemów lekami dało się żyć, sama rozmowa u psychoterapeuty to będzie w tej sytuacji pogadanka. No chyba, że trafi na cudownego psychoterapeutę z dobrym doświadczeniem klinicznym. Niby każdy przypadek jest inny, ale każdy człowiek działa tak samo, a przynajmniej do tego dąży - by odnaleźć się w społeczeństwie.
Komentarz usunięty przez autora
@troglodyta_erudyta: jak każdemu, w tym Tobie i psychoterapeutom.
@troglodyta_erudyta: Sam to napisałeś, nasilone objawy->leki->terapia->odstawienie leków->dalsza praca. Tu masz kogoś kto pisze o nasileniu objawów i poczuciu bezsilności. Co da zmiana osoby prowadzącej lub nurtu psychoterapii w takim wypadku?
Masz rację, jako domorosły specjalista zrobię sobie EOT