Co sprawia, że człowiek jest zdolny do popełnienia zbrodni? Znana psycholog – Faye Snyder – stwierdziła, że „Człowiek mordercą się staje, a nie rodzi”. Ale czy na pewno? Oczywiście istnieje wiele publikacji i książek specjalistycznych, które jasno mówią, że środowisko społeczne ma istotny wpływ na rozwój, aktywność i zachowanie człowieka. Nie jest tajemnicą także, że większość seryjnych morderców posiada skomplikowaną przeszłość, w której trudne dzieciństwo rzutowało na ich postępowanie w dorosłości. Według danych FBI 74% seryjnych morderców w dzieciństwie było ofiarami przemocy psychicznej ze strony najbliższych. Dodatkowo, aż 42% było maltretowanych fizycznie, a 43% było wykorzystywane seksualnie. Ted Bundy – chyba jeden z najbardziej znanych seryjnych morderców w Stanach Zjednoczonych – powiedział kiedyś, że „ nie wiem jak to ująć, ale potrzeba zabijania jest tak jakby w moim umyślę, w mojej krwi. Jeżelibym nie zabił, to bym umarł – zabijanie jest potrzebą mojego organizmu.” Czytając ten cytat zadałam sobie jedno pytanie? Skoro są ludzie, których pragnienie mordu jest równe z pragnieniem oddychania, jedzenia, spania … to czy możliwe jest, że tak samo, jak potrzeba zaspokojenia podstawowych funkcji życiowych, chęć popełnia mordu jest wynikiem pewnych zmian zachodzących w organizmie człowieka? Nie tylko ja jestem na tyle sprytna, a przynajmniej są ludzie sprytniejsi ode mnie (i chwała im za to), którzy wpadli na sprawdzenie co takiego jest w biologii funkcjonowania człowieka, że ma on zdolność do popełnienia zbrodni. Zanim nastąpiła złota era biologii kryminalistycznej, wykorzystującej rozpoznawanie unikalnego czipu człowieka, jakim jest kod DNA – naukowcy opierali się na wyznaczeniu, charakterystycznych markerów biochemicznych dla ludzi popełniających zbrodnie (np. wahania hormonów lub wykrywania nieswoistych związków). O tym pisałam w poprzednim poście o tutaj. W latach 90 („nie miałeś tożsamości" xD #pdk) zaczęto na szeroką skalę wykorzystywać możliwości kodu genetycznego do przeróżnych analiz. Dzięki obniżeniu ceny badań stały się one powszechniejsze i wiele dziedzin naukowych mogło z nich zacząć korzystać do woli. Stało się tak m.in. z medycyną i kryminologią. Połączenie tych dwóch dziedzin pozwoliło zadać naukowcom pytanie: „Czy istnieje/ą gen/y mordercy?”, a jeżeli istnieją to czy człowiek ma rzeczywiście wolną wolę? W 2015 roku grupa skandynawskich naukowców przeprowadziła pewien eksperyment, który miał na celu zbadania ekspresji (aktywności) określonych genów, które mogłyby wpływać na kształtowanie w człowieku cech psychopatycznych. Grupę badawczą stanowili więźniowie, osoby chore psychicznie i osoby zdrowe. Kobiety i mężczyźni. Seryjni mordercy i ci, którzy dokonali jednego zabójstwa. Osoby, które miały ciężkie dzieciństwo, i te które żyły, jak w bajce. Ogólnie grupę badawczą stanowiło około 9500 ludzi (!!!). To do czego doszli jest na tyle ciekawe, że postanowiłam się z Wami o tym podzielić. U przestępców, których kryminalna historia charakteryzowała się wysoką przemocowością, zaobserwowano mutację w obrębie dwóch genów – MAOA oraz CDH13. Gen MAOA nazywany jest, przez biegłych, genem wojownika. Jego ekspresja prowadzi do powstania enzymu zwanego monoaminooksydazą A. U człowieka enzym ten odgrywa znaczącą rolę w deaminacji m.in. dopaminy. Czyli, w skrócie, enzym ten hamuje działanie dopaminy, gdy w organizmie jest jej za dużo. W przypadku morderców zaobserwowano uszkodzenie genu MAOA, które powodowało obniżenie poziomu enzymu. Skutkowało to nadmiarem dopaminy w tkance mózgowej – co przyczyniało się do problemów z percepcją, zmniejszeniem koncentracji, a także halucynacjami i urojeniami. Co ciekawe, wysokie stężenie dopaminy wykrywane jest u osób cierpiących na schizofrenię. Wykrycie takiej mutacji przyczyniło się do przypisania tego genu, jako czynnik predyspozycji, wywołujący u człowieka zachowanie impulsywne i agresywne. Ekspresja genu CDH13 odpowiedzialna jest za powstawanie neuronalnego białka adhezji błonowej. Białko to odpowiada głównie za powstawanie połączeń między neuronami. Zaobserwowana mutacja w obrębie tego genu prowadziła do degradacji komórek nerwowych. Ponadto powiązano to z przyczyną upośledzenia ciała migdałowatego (cecha charakterystyczna dla seryjnych zabójców). A także, występowało u ludzi, którzy na sytuacje stresowe reagowali z niezwykłą impulsywnością. Wcześniejsze badania pozwoliły na zaobserwowanie tej mutacji u ludzi cierpiących na ADHD i autyzm, a także u tych, które mają skłonności do uzależnień od alkoholu i narkotyków. Po tym spektakularnym odkryciu pojawiło się pytanie? Czy odkryto geny kryminalisty? Czy można złapać człowieka przed dokonaniem zbrodni wykonując cyklicznie badania przesiewowe populacji? Niestety muszę Was zawieźć, ale nie. Naukowcy oszacowali, że wykrycie tych „kryminogennych genów” stanowi tylko 4-10% w grupie brutalnych przestępców. Ponadto niektórzy z nich żyli w dysfunkcyjnym środowisku i posiadali liczne traumy z okresu dziecięcego. Część z nich była także uzależniona od alkoholu i ciężkich używek. Możliwe, że trochę się zawiedliście, a przynajmniej ja się zawiodłam, no ale życie nie jest kolorowe i na jedno pytanie można uzyskać milion odpowiedzi. Na pocieszenie dodam, że te badania wcale nie poszły na marne, a może wręcz odwrotnie. Naukowcy są zgodni, że mutacja w obrębie tych genów może powodować zachowania nietypowe, ba może nawet dla zwykłego „Kowalskiego” przerażające. Potwierdzają też tezę psychologów i psychiatrów, mówiącą o istotności środowiska w jakim dane jest żyć młodemu człowiekowi. Dla przykładu powiedzmy, że ktoś kto urodził się z mutacją w obrębie dwóch genów i żyje w patologicznym środowisku - prawdopodobieństwo, że w dorosłym życiu (albo już kiedy zacznie coś więcej kumać, niż płaku, amu, sisi), stanie się zwyrodnialcem jest baaaaaardzo wysokie. Dlatego mam apel do wszystkich rodziców, albo przyszłych rodziców – jeżeli macie lub zdecydujecie się na dziecko – pamiętajcie istotą jest zdrowe i mądre wychowanie. Ted Bundy żył w prawidłowych relacjach z rodzicami, a przynajmniej miał dużo lepsze warunki niż Henry Lee Lucas, i stał się seryjnym mordercą. A pomyślmy co by było, gdyby taki Bundy żył w dysfunkcyjnej rodzinie? Ja sobie nawet tego nie jestem w stanie wyobrazić i myślę, że Wy (a przynamniej w większości) macie podobnie. To by było na tyle z moich dzisiejszych wypocin. Jeżeli Wam się podobało to powiedzcie, czy chcecie coś więcej? A, i jeszcze jedna ciekawostka. Mimo, że te geny nie są przypisane do genów „kryminogennych” (straaasznie spodobało mi się to sformułowanie) to trochę pomieszały w systemie sądownictwa Stanów Zjednoczonych. Osoby, u których wykryto mutacje MAOA i CDH13 mogą się domagać o niższy wymiar kary. Czy to sprawiedliwe, czy nie…pozostawiam to już Waszej ocenie.
Czasami oglądając seriale kryminalne czy czytając książki zastanawiam gdzie jest ta granica, kiedy jest ten moment ze człowiek staje sie zabójcą. Przecież to jakiś czas kiełkuje w głowie ta myśl, że możesz zabić.
@nadsztygar większość sprawców żyje myślą, aby kogoś zabić. Jeżeli żyją w środowisku patologicznym doświadczyli w przeszłości agresji psycho-fizycznej możliwość popełnienia zbrodni pozwala im na krótkotrwały upust i odreagowanie. Wyczytałam, że w przypadku sprawców psychopatycznych tortury i morderstwo osoby - to nadanie im pewnej władzy, w której sprawca stawia się na poziomie Boga. Ma możliwość balansowania na granicy życia i śmierci. Jedyne zabójstwo, które nie kształtuje się od jakiegoś czasu w umyśle mordercy,
@LadyRaspberry: Dokładnie. Mordercy bardzo dużo i często fantazjują o zbrodniach, które na dodatek często są jedynym sposobem na seksualną satysfakcję. Po prostu w pewnym momencie same wyobrażenia nie wystarczają i taka osoba musi zabić @nadsztygar:
@LadyRaspberry: brzmi jak krótka droga do sytuacji z filmu Raport Mniejszości Każda osoba po urodzeniu będzie miała badane geny i osoby z predyspozycjami do pewnych zachowań będą eliminowane
@delirium_memes nie zgadzam z tym się do końca, ponieważ istotny wpływ ma w tej sytuacji jednak środowisko. Poza tym - dopóki istnieje coś takiego, jak religia to nie będzie możliwe uznania predyspozycji genetycznej jako wyznacznik bycia dobrym, a złym. Wszak Bóg dał człowiekowi wolną wolę, więc możliwe jest błądzenie, ale także wejście z powrotem na prawidłową ścieżkę życia.
Poza tym - dopóki istnieje coś takiego, jak religia to nie będzie możliwe uznania predyspozycji genetycznej jako wyznacznik bycia dobrym, a złym. Wszak Bóg dał człowiekowi wolną wolę, więc możliwe jest błądzenie, ale także wejście z powrotem na prawidłową ścieżkę życia.
@LadyRaspberry: pod poprzednim wpisem pojawił się komentarz o tym, że nie ma czegoś takiego jak wolna wola, a wszystkie zachowania są dyktowane przez predyspozycje genetyczne.
@pan_koralgol uściślając predyspozycje warunkowane oddziałową niem środowiska. (｡◕‿‿◕｡) @delirium_memes jasne, tylko chciałam podkreślić, że jest coś takiego jak kultura społeczna i dopóki istnieje coś takiego jak religia - to w moim przekonaniu - nie będzie możliwe przyjmowania 'predyspozycji' do czegoś (czy to ma być urodzenie mordercy, czy też osoby ze schizofrenią) jako argument eliminacji człowieka przed urodzeniem. Oczywiście masz rację - to może się zmienić.
@LadyRaspberry: niektórzy zabijają, bo mają taką potrzebę i nawet jeśli liczą się z odpowiedzialnością karną, to jest to od nich silniejsze. Ja wiem, że obecnie zbyt łatwo można kogoś złapać (odciski, DNA itp), więc raczej nigdy nie zostanę zabójcą.
@PepeXD czyli działasz zdroworozsądkowo - podobno (ale nie jestem autorytetem w tej dziedzinie, więc jakby co to niech ktoś mnie poprawi) u większości seryjnych morderców nie ma coś takiego jak zdrowy rozsądek - mają cel, który zmusza ich do zabicia i to robią.
@LadyRaspberry: super, w sam raz do porannej kawy, dobrze jest wiedzieć więcej, szanuję za #gruparatowaniapoziomu, może nie zapamiętam pełnej merytoryki za to napewno daje do myślenia
Oczywiście istnieje wiele publikacji i książek specjalistycznych, które jasno mówią, że środowisko społeczne ma istotny wpływ na rozwój, aktywność i zachowanie człowieka. Nie jest tajemnicą także, że większość seryjnych morderców posiada skomplikowaną przeszłość, w której trudne dzieciństwo rzutowało na ich postępowanie w dorosłości. Według danych FBI 74% seryjnych morderców w dzieciństwie było ofiarami przemocy psychicznej ze strony najbliższych. Dodatkowo, aż 42% było maltretowanych fizycznie, a 43% było wykorzystywane seksualnie.
Ted Bundy – chyba jeden z najbardziej znanych seryjnych morderców w Stanach Zjednoczonych – powiedział kiedyś, że „ nie wiem jak to ująć, ale potrzeba zabijania jest tak jakby w moim umyślę, w mojej krwi. Jeżelibym nie zabił, to bym umarł – zabijanie jest potrzebą mojego organizmu.” Czytając ten cytat zadałam sobie jedno pytanie? Skoro są ludzie, których pragnienie mordu jest równe z pragnieniem oddychania, jedzenia, spania … to czy możliwe jest, że tak samo, jak potrzeba zaspokojenia podstawowych funkcji życiowych, chęć popełnia mordu jest wynikiem pewnych zmian zachodzących w organizmie człowieka?
Nie tylko ja jestem na tyle sprytna, a przynajmniej są ludzie sprytniejsi ode mnie (i chwała im za to), którzy wpadli na sprawdzenie co takiego jest w biologii funkcjonowania człowieka, że ma on zdolność do popełnienia zbrodni.
Zanim nastąpiła złota era biologii kryminalistycznej, wykorzystującej rozpoznawanie unikalnego czipu człowieka, jakim jest kod DNA – naukowcy opierali się na wyznaczeniu, charakterystycznych markerów biochemicznych dla ludzi popełniających zbrodnie (np. wahania hormonów lub wykrywania nieswoistych związków). O tym pisałam w poprzednim poście o tutaj.
W latach 90 („nie miałeś tożsamości" xD #pdk) zaczęto na szeroką skalę wykorzystywać możliwości kodu genetycznego do przeróżnych analiz. Dzięki obniżeniu ceny badań stały się one powszechniejsze i wiele dziedzin naukowych mogło z nich zacząć korzystać do woli. Stało się tak m.in. z medycyną i kryminologią. Połączenie tych dwóch dziedzin pozwoliło zadać naukowcom pytanie: „Czy istnieje/ą gen/y mordercy?”, a jeżeli istnieją to czy człowiek ma rzeczywiście wolną wolę?
W 2015 roku grupa skandynawskich naukowców przeprowadziła pewien eksperyment, który miał na celu zbadania ekspresji (aktywności) określonych genów, które mogłyby wpływać na kształtowanie w człowieku cech psychopatycznych.
Grupę badawczą stanowili więźniowie, osoby chore psychicznie i osoby zdrowe. Kobiety i mężczyźni. Seryjni mordercy i ci, którzy dokonali jednego zabójstwa. Osoby, które miały ciężkie dzieciństwo, i te które żyły, jak w bajce. Ogólnie grupę badawczą stanowiło około 9500 ludzi (!!!). To do czego doszli jest na tyle ciekawe, że postanowiłam się z Wami o tym podzielić.
U przestępców, których kryminalna historia charakteryzowała się wysoką przemocowością, zaobserwowano mutację w obrębie dwóch genów – MAOA oraz CDH13.
Gen MAOA nazywany jest, przez biegłych, genem wojownika. Jego ekspresja prowadzi do powstania enzymu zwanego monoaminooksydazą A. U człowieka enzym ten odgrywa znaczącą rolę w deaminacji m.in. dopaminy. Czyli, w skrócie, enzym ten hamuje działanie dopaminy, gdy w organizmie jest jej za dużo. W przypadku morderców zaobserwowano uszkodzenie genu MAOA, które powodowało obniżenie poziomu enzymu. Skutkowało to nadmiarem dopaminy w tkance mózgowej – co przyczyniało się do problemów z percepcją, zmniejszeniem koncentracji, a także halucynacjami i urojeniami. Co ciekawe, wysokie stężenie dopaminy wykrywane jest u osób cierpiących na schizofrenię.
Wykrycie takiej mutacji przyczyniło się do przypisania tego genu, jako czynnik predyspozycji, wywołujący u człowieka zachowanie impulsywne i agresywne.
Ekspresja genu CDH13 odpowiedzialna jest za powstawanie neuronalnego białka adhezji błonowej. Białko to odpowiada głównie za powstawanie połączeń między neuronami. Zaobserwowana mutacja w obrębie tego genu prowadziła do degradacji komórek nerwowych. Ponadto powiązano to z przyczyną upośledzenia ciała migdałowatego (cecha charakterystyczna dla seryjnych zabójców). A także, występowało u ludzi, którzy na sytuacje stresowe reagowali z niezwykłą impulsywnością. Wcześniejsze badania pozwoliły na zaobserwowanie tej mutacji u ludzi cierpiących na ADHD i autyzm, a także u tych, które mają skłonności do uzależnień od alkoholu i narkotyków.
Po tym spektakularnym odkryciu pojawiło się pytanie? Czy odkryto geny kryminalisty? Czy można złapać człowieka przed dokonaniem zbrodni wykonując cyklicznie badania przesiewowe populacji? Niestety muszę Was zawieźć, ale nie.
Naukowcy oszacowali, że wykrycie tych „kryminogennych genów” stanowi tylko 4-10% w grupie brutalnych przestępców. Ponadto niektórzy z nich żyli w dysfunkcyjnym środowisku i posiadali liczne traumy z okresu dziecięcego. Część z nich była także uzależniona od alkoholu i ciężkich używek. Możliwe, że trochę się zawiedliście, a przynajmniej ja się zawiodłam, no ale życie nie jest kolorowe i na jedno pytanie można uzyskać milion odpowiedzi. Na pocieszenie dodam, że te badania wcale nie poszły na marne, a może wręcz odwrotnie. Naukowcy są zgodni, że mutacja w obrębie tych genów może powodować zachowania nietypowe, ba może nawet dla zwykłego „Kowalskiego” przerażające. Potwierdzają też tezę psychologów i psychiatrów, mówiącą o istotności środowiska w jakim dane jest żyć młodemu człowiekowi.
Dla przykładu powiedzmy, że ktoś kto urodził się z mutacją w obrębie dwóch genów i żyje w patologicznym środowisku - prawdopodobieństwo, że w dorosłym życiu (albo już kiedy zacznie coś więcej kumać, niż płaku, amu, sisi), stanie się zwyrodnialcem jest baaaaaardzo wysokie. Dlatego mam apel do wszystkich rodziców, albo przyszłych rodziców – jeżeli macie lub zdecydujecie się na dziecko – pamiętajcie istotą jest zdrowe i mądre wychowanie. Ted Bundy żył w prawidłowych relacjach z rodzicami, a przynajmniej miał dużo lepsze warunki niż Henry Lee Lucas, i stał się seryjnym mordercą. A pomyślmy co by było, gdyby taki Bundy żył w dysfunkcyjnej rodzinie? Ja sobie nawet tego nie jestem w stanie wyobrazić i myślę, że Wy (a przynamniej w większości) macie podobnie. To by było na tyle z moich dzisiejszych wypocin. Jeżeli Wam się podobało to powiedzcie, czy chcecie coś więcej?
A, i jeszcze jedna ciekawostka. Mimo, że te geny nie są przypisane do genów „kryminogennych” (straaasznie spodobało mi się to sformułowanie) to trochę pomieszały w systemie sądownictwa Stanów Zjednoczonych. Osoby, u których wykryto mutacje MAOA i CDH13 mogą się domagać o niższy wymiar kary. Czy to sprawiedliwe, czy nie…pozostawiam to już Waszej ocenie.
#kryminalne #kryminalistyka #medycyna #psychologia #gruparatowaniapoziomu #ciekawostki #mallinoweopowiastki
źródło: comment_1599022078Hm6UyHkTwQPiKSQqT8uKTT.jpg
PobierzCzasami oglądając seriale kryminalne czy czytając książki zastanawiam gdzie jest ta granica, kiedy jest ten moment ze człowiek staje sie zabójcą. Przecież to jakiś czas kiełkuje w głowie ta myśl, że możesz zabić.
Każda osoba po urodzeniu będzie miała badane geny i osoby z predyspozycjami do pewnych zachowań będą eliminowane
czy coś ( ͡° ͜ʖ ͡°)
teraz pewne rzeczy nam się wydają niemożliwe - ale 50 lat temu niemożliwe się wydawało, że będziesz miała superkomputer w kieszeni ( ͡° ͜ʖ ͡°)
@LadyRaspberry: pod poprzednim wpisem pojawił się komentarz o tym, że nie ma czegoś takiego jak wolna wola, a wszystkie zachowania są dyktowane przez predyspozycje genetyczne.
@LadyRaspberry: to jedziemy
@delirium_memes jasne, tylko chciałam podkreślić, że jest coś takiego jak kultura społeczna i dopóki istnieje coś takiego jak religia - to w moim przekonaniu - nie będzie możliwe przyjmowania 'predyspozycji' do czegoś (czy to ma być urodzenie mordercy, czy też osoby ze schizofrenią) jako argument eliminacji człowieka przed urodzeniem. Oczywiście masz rację - to może się zmienić.
ale dziękuję za zauważenie błędu, niestety nie mogę już go poprawić. ᕦ(òóˇ)ᕤ
źródło: comment_1599034794FzJH6oZux5zg7a25p5cERm.jpg
Pobierz