[c.....9]

Moje najwcześniejsze wspomnienie jest żałosne. Mam jakieś 11 lat, leżę sobie w swoim ciepłym łóżku w pokoju na piętrze. Jest chwilę po 22, tata wraca z pracy. Jest tak pijany, że dobiega mnie głuchy odgłos ciała uderzającego w stojącą mu na drodze ścianę. Brzdęk przewróconego metalowego świecznika, który w przyszłości nie raz zostanie wykorzystany. Serce zaczyna nienormalnie szybko bić w odpowiedzi na nienaturalnie głośne trzaśnięcie drzwiami, a na dłoniach pojawiają się cienka warstwa obrzydliwie lepkiego potu. Zaczynam głośno dyszeć, pojawia się odgłos mdłości. Nagle wszystko cichnie, zaciskam dłonie na kołdrze. Chwilowy spokój zostaje zakłócony rozdzierającym krzykiem mamy oraz pijackim bełkotem taty. Nagle moich uszu dobiega głuche dudnienie, powtarzające się trzy razy pod rząd. Udaję, że nie słyszę. Zamykam oczy, by znaleźć się gdzie indziej. "K., pomóż mi! On mnie zabije!". Zrzucam z siebie kołdrę. Na drżących nogach zbiegam schodami w dół, zeskakuję z podestu w połowie drogi, by nie tracić więcej czasu. Widzę mamę, która nienaturalnie wygięta półleżąc opiera się plecami o kuchenny blat i tatę, który trzyma ją pewną ręką za gardło odcinając dopływ powietrza. Na jej skroni zaczyna formować się wielki siniak, twarz puchnie. Bez zastanowienia rzucam się na ojca, który daje jej spokój i skupia się na mnie. Okładam go pięściami myśląc tylko o tym, by dać mamie czas na ucieczkę z młodszą siostrą z tego domu. Tata śmieje się, nazywa jej ochroniarzem. z perspektywy czasu dopiero widzę jak rzadko używał mojego imienia, przykro mi.
Następnego dnia w szkole byłam nieprzytomna. Nie chciałam wracać do domu.

#dziecinstwo #wspomnienia #rodzina #alkoholizm

[c.....9]

@To_ja_moze_pozamiatam: Jakby się nad tym zastanowić, to powód jest strasznie głupi. Z jednej strony potrzebuję przestrzeni do samoobrony, w razie gdyby ktoś z zaskoczenia chciał mi zrobić krzywdę. Z drugiej zaś jestem stale gotowa, by biec bronić najbliższych, mimo że od dawna nie mieszkam już w domu rodzinnym. Mam bardzo czuły sen i ogólnie nocą nie czuję się bezpiecznie.

[AndyMendy]

@ciuuum69: napisz książkę ,nieźle piszesz

[k___b]

@ciuuum69 bardzo współczuję. A jak Twoja mama sobie radzi?
Czy po tej sytuacji rodzice jeszcze byli razem?

[Bozar86]

@ciuuum69: Przykro się to czyta, sam doświadczyłem #!$%@? akcji ojca alkoholika, dopiero z czasem człowiek zdaje sobie sprawę jak to ryje psyche.

[Pitaq]

@Bozar86 Tu się zgodzę z ryciem psychyki, odbija się i zostawia piętno na całe życie... Dopóki dawałem radę trzymać swoją psychikę w ryzach to było okej, później wszystko pękło a u mnie nastał okres nerwicy lękowej

[Blahbla]

@ciuuum69: W takich sytuacjach nie rozumiem czemu Matki na to pozwalają. Gdzie sąsiedzi jak dzieje się krzywda

[Bozar86]

@Pitaq: Ciężko mi się obiektywnie na swój temat wypowiadać, na pewno niezdrowe relacje rzutowały na moją samoocenę, problemy z tłumioną agresją i nawet to że bywam wrednym, mało empatycznym bucem. Na szczęście długoletni związek jakoś udowadnia że można się wznieść ponad to gówno, jakiego się doświadczało za młodu

[c.....9]

@k___b: Rodzice jeszcze przez kilka lat byli razem, a moja mama nigdy chyba nie pogodziła się z przeszłością. Perfekcyjnie regularnie obwinia o wszystko mnie.

[Franco-Da-Vici]

@ciuuum69: ale naprawdę nie musisz go prowadzić tutaj.

[rybsonk]

@Franco-Da-Vici: a może ty się usuń z jej wpisów, jak nie chcesz czytać. Dzbanie.

[rybsonk]

Weź taguj #zmyslonehistorie albo coś i miej szacunek do ludzi, którzy naprawdę coś takiego przeżywali, bo podejrzewam, że znajdą się i tacy na wykopie, a nie dla atencji piszesz takie wysrywy xd.

@Emmzon: co sprawiło, że uznałeś to za fejk?

[k___b]

@ciuuum69 a dlaczego Ciebie obwinia? W jaki sposób to okazuje?
Przecież uratowałaś jej życie.

Co było "gwoździem do trumny" ich związku?

[bylo_sobie_zycie]

Żyjesz w dysfunkcyjnym związku?
No to matce się nie dziw skoro sama widzisz że jest coś nie halo i w tym siedzisz

[c.....9]

@bylo_sobie_zycie: A napisałam gdzieś, że się jej dziwię? Ciągle powtarzam, że ich relacja była skomplikowana. Poza tym, związek może być dysfunkcyjny na wielu płaszczyznach.
@k___b: Ciągle powtarza, że gdyby nie zaszła w ciążę to nie musiałaby za tatę wychodzić. Że jestem taka sama jak on, cokolwiek to znaczy. Dodała też, że jestem najlepszym przykładem najbardziej nieudanego dziecka.

[100piwdlapiotsza]

@ciuuum69: strasznie przykra historia. Trzymaj się i wołaj, jeżeli to nie problem, może coś doradzimy, a może poprawimy humor :)

[k___b]

@ciuuum69 bardzo mi przykro. Mam nadzieję, że z dnia na dzień będziesz czuła się silniejsza i tego życzę Ci z całego serca!

[c.....9]

@Makoko: Ja z tatą staraliśmy się odbudować naszą relację, choć zdaję sobie sprawę, że nie w każdym przypadku będzie to możliwe. Fakt, nadal mam ogromny żal, ale praca z terapeutą pozwoliła mi na uporządkowanie wielu uczuć.
@100piwdlapiotsza: Dziękuję! Na ogół nie jest źle. Nie rozumiem tylko ludzi, którzy próbują na siłę udowodnić mi, że szukam mistycznej, do niczego mi nie potrzebnej atencji - to sprawia mi przykrość.

[D.....j]

@ciuuum69: najgorzej jak sie czyta taki wpis i zaczynasz czuć to samo.
Przyspieszone, silne bicie serca, ktorego drgania czuc na calym ciele. Nagle poczucie lęku i wyostrzenie zmysłów.

Współczuję Mirabelko. Znam z autopsji i tez borykam sie do dziś. Łącznie z terapią.

[P.....k]

@rybsonk: bo to kobieta. A jak wiadomo przegrywom kobiet i mężczyzn >180cm nic złego w życiu nie spotyka.