Cześć. Chciałbym wam opowiedzieć o jednym z najlepszych systemów zapamiętywania – spaced repetition.
Zacznę od tego, jak należy formułować to, co chce się zapamiętać (system stosuje fiszki). Załóżmy, że chcę się nauczy (albo muszę…) o wojnie polsko-czeskiej z lat 1345-1348. Skrótowa definicja za Wikipedią to: Wojna polsko-czeska 1345–1348 – konflikt zbrojny pomiędzy Janem Luksemburskim, królem Czech i jego następcą Karolem IV a Kazimierzem III Wielkim, królem Polski o Śląsk. Bezpośrednią przyczyną było uwięzienie czeskiego następcy tronu Karola Luksemburskiego oraz późniejszy atak na polskiego sojusznika – Bolka Małego. Ciężko było by się wykuć tego na pamięć. Dałoby się – ale po co? Można to dużo mądrzej podzielić. Poza tym, jeżeli chcielibyśmy zapisać to na fiszce, marnujemy sporo czasu. I możemy sobie wyobrazić sytuację, że zapamiętaliśmy wszystko poza jednym szczegółem – i co wtedy? Uznajemy cały materiał za niezaliczony? Mało to efektywne.
Zasady dzielenia informacji
Jak więc należy dzielić informację? Zaprezentuję Wam na przykładzie oraz zachęcam, aby przeczytać artykuł Piotra Woźniaka, twórcy jednego z większych programów SRS. Jest to aczkolwiek po angielsku. https://supermemo.guru/wiki/20_rules_of_knowledge_formulation
Moje przykłady:
W latach 1345-1348, między jakimi państwami w Europie Środkowej rozgrywała się wojna? Między Koroną Polską a Czechami. Kiedy rozgrywała się wojna polsko-czeska? 1345-1348 Kto był królem Czech w czasie wojny polsko-czeskiej? Jan Luksemburg Kto był królem Polski w czasie wojny polsko-czeskiej? Kazimierz III Wielki. Kto był następcą Jana Luksemburga, króla Czech? (wskazówka – objął władzę w ciągu wojny) Karol IV Luksemburg O co toczyła się wojna polsko-czeska? O Śląsk. Co było bezpośrednią przyczyną wojny polsko-czeskiej z 1345? Uwięzienie czeskiego następcy tronu, Karola Luksemburga. Co było następstwem uwięzienia Karola IV Luksemburga? Atak na polskiego sojusznika, Bolka Małego Kim był Bolek Mały? Polskim sojusznikiem, zaatakowanym w ramach odwetu przez Czechów podczas wojny polsko-czeskiej.
Jest to faktycznie więcej roboty, ale sam proces pisania tego pozwoli Wam zapamiętać to lepiej. W dodatku, jeżeli zapomnicie części, nie będziecie musieli zaczynać procesu nauki od nowa – a zapomnicie, na pewno. Oczywiście, metoda ta działa do wszystkiego, nie tylko historii. Swoje zastosowanie znajduje w nauce języków, nauce medycyny, a nawet do programowania.
System Leitnera
Metoda ta jest banalnie prosta w wykonaniu. Jedyne czego potrzebujesz, to pudełko z czterema przegródkami (możesz zrobić z kartonu :P) oraz przygotowane fiszki. Pudełko należy przygotować w taki sposób, aby odległość między każdą przegródką była 2-3 razy większa od wcześniejszej. Należy potem wziąć jakąś liczbę fiszek z materiału, który chcesz się nauczyć. Wsadzasz je do pierwszej, najmniejszej przegródki, po czym czytasz je parę razy i sprawdzasz, czy pamiętasz. Jeżeli zapamiętałeś daną fiszkę, przerzucasz ją do przegródki wyżej. Jeżeli nie, zostaje się ona w pierwszej. Nazajutrz zaczynasz od przejrzenia fiszek z 2 przegródki. Pamiętasz materiał? Jeśli tak, przerzuć ją wyżej. Będziesz mógł do niej wrócić za 2-3 dni. Robisz to samo z fiszkami z 1 przegródki. Potem dorzucasz nowy materiał – i tak w kółko. Im wyżej jest dana fiszka, tym rzadziej się ją powtarza. Przykładowo więc, jeżeli jest ona w 3 przegródce, powtórzysz ją co 2-3 dni. Dla 4 przegródki czas to tydzień, dla 5 to miesiąc. Kiedy okaże się, że zapamiętałeś materiał z 5 przegródki, możesz być dumny – a fiszkę, zgodnie z oryginalnym założeniem, możesz wyrzucić.
Jest to linia krzywa przedstawiająca według niemieckiego psychologa Hermanna Ebbinghausa zależność między ilością przechowywanej informacji w pamięci a upływem czasu, jaki nastąpił od momentu ich zapamiętania. Wygląda ona tak: Jak widać, z początku się zapamięta informacje – a potem już gorzej. Ta sama krzywa z systemem powtórek wygląda już lepiej.
Programy SRS Papierowe fiszki mają swoje wady. Łatwo je zniszczyć, ciężko się je przygotowuje, nie są „mobilne”. Osobiście jestem dużo większym fanem fiszek komputerowych. Dwa najpopularniejsze programy to Anki i Supermemo. Supermemo to „oryginał”, pierwszy taki program na rynku autorstwa Piotra Woźniaka. Do jego zalet należy to, że świetny algorytm powtórek. Jest jednak ciężki w obsłudze i dostępny tylko na Windowsie. Anki jest dostępne na Windowsa, Linuxa oraz komórki. Jest łatwiejsze w obsłudze oraz dysponuje sporą gamą dodatków. Jest też programem open-source. Ma za to gorszy algorytm. Wybór należy do ciebie - cenisz sobie możliwość powtórki na telefonie? Wybierz Anki. Spędzasz czas przy komputerze i tak? Supermemo to opcja.
Jako że to jest mój pierwszy "artykuł", prosiłbym o ocenę. Co zrobić lepiej? Czy nauczyliście się coś z tego, czy tylko "lałem wodę"? Będę wdzięczny za wszelkie uwagi.
@Niczysta: niby spoko, ale nie przydatne w realnych warunkach, np pokaz jak się nauczyć Javy w miesiąc, żeby móc w końcu zarabiać 15k a nie jakieś historie czy inne takie ( ͡°͜ʖ͡°)
@JakTamCoTam: znaczy pewnie dałoby się z pomocą tego, ale było by ciężej.
Ale masz rację, mogłem dać zły przykład. Wziął bym coś z biologii/genetyki, to chociaż studenci medycyny byli by zadowoleni :P A na poważnie, można to użyć do wszystkiego. Zapamiętywanie otwarć szachowych, chwytów dla gitary, itp.
Dwa najpopularniejsze programy to Anki i Supermemo.
@Niczysta: Nie do końca, jest jeszcze Memrise, który łączy w sobie zalety obydwu, bo jest łatwy w obsłudze i ma zaimplementowany system Leitnera (czyli też ma dobry algorytm). Dodatkowo w Memrise jest o wiele więcej możliwości przy tworzeniu własnych zestawów - wiem, bo tworzę ich tam dziesiątki. Przykładowo można w łatwy sposób nagrywać hurtem wymowę do słówek, dodawać alternatywne odpowiedzi (np. dom = home/house)
@Niczysta: Nie usunęli niczego i nie będą niczego usuwać - plan jest taki, żeby rozdzielić talie użytkowników od oficjalnych kursów Memrise, więc bedą tworzyć osobną aplikację dla kursów użytkowników, do której przesuną te kursy.
@Janusz_Rekina: Dla mnie to chore, że w szkole się nie uczy najważniejszego... jak się uczyć. Jedyne co miałem na ten temat, to jedna wskazówka przez 11 lat na lekcji z psychologiem - żeby czytać materiał przed szkołą. I to tyle. Powinno być mówione o mnemotechnikach (np. pałace pamięci itd.), kiedy uczy się najwydajniej. O tym, jak sen i dieta są niezbędnymiwarunkami do tego, żeby się uczyć. A tu nic.
Zacznę od tego, jak należy formułować to, co chce się zapamiętać (system stosuje fiszki). Załóżmy, że chcę się nauczy (albo muszę…) o wojnie polsko-czeskiej z lat 1345-1348.
Skrótowa definicja za Wikipedią to:
Wojna polsko-czeska 1345–1348 – konflikt zbrojny pomiędzy Janem Luksemburskim, królem Czech i jego następcą Karolem IV a Kazimierzem III Wielkim, królem Polski o Śląsk. Bezpośrednią przyczyną było uwięzienie czeskiego następcy tronu Karola Luksemburskiego oraz późniejszy atak na polskiego sojusznika – Bolka Małego.
Ciężko było by się wykuć tego na pamięć. Dałoby się – ale po co? Można to dużo mądrzej podzielić. Poza tym, jeżeli chcielibyśmy zapisać to na fiszce, marnujemy sporo czasu. I możemy sobie wyobrazić sytuację, że zapamiętaliśmy wszystko poza jednym szczegółem – i co wtedy? Uznajemy cały materiał za niezaliczony? Mało to efektywne.
Zasady dzielenia informacji
Jak więc należy dzielić informację? Zaprezentuję Wam na przykładzie oraz zachęcam, aby przeczytać artykuł Piotra Woźniaka, twórcy jednego z większych programów SRS. Jest to aczkolwiek po angielsku.
https://supermemo.guru/wiki/20_rules_of_knowledge_formulation
Moje przykłady:
W latach 1345-1348, między jakimi państwami w Europie Środkowej rozgrywała się wojna?
Między Koroną Polską a Czechami.
Kiedy rozgrywała się wojna polsko-czeska?
1345-1348
Kto był królem Czech w czasie wojny polsko-czeskiej?
Jan Luksemburg
Kto był królem Polski w czasie wojny polsko-czeskiej?
Kazimierz III Wielki.
Kto był następcą Jana Luksemburga, króla Czech? (wskazówka – objął władzę w ciągu wojny)
Karol IV Luksemburg
O co toczyła się wojna polsko-czeska?
O Śląsk.
Co było bezpośrednią przyczyną wojny polsko-czeskiej z 1345?
Uwięzienie czeskiego następcy tronu, Karola Luksemburga.
Co było następstwem uwięzienia Karola IV Luksemburga?
Atak na polskiego sojusznika, Bolka Małego
Kim był Bolek Mały?
Polskim sojusznikiem, zaatakowanym w ramach odwetu przez Czechów podczas wojny polsko-czeskiej.
Jest to faktycznie więcej roboty, ale sam proces pisania tego pozwoli Wam zapamiętać to lepiej. W dodatku, jeżeli zapomnicie części, nie będziecie musieli zaczynać procesu nauki od nowa – a zapomnicie, na pewno.
Oczywiście, metoda ta działa do wszystkiego, nie tylko historii. Swoje zastosowanie znajduje w nauce języków, nauce medycyny, a nawet do programowania.
System Leitnera
Metoda ta jest banalnie prosta w wykonaniu. Jedyne czego potrzebujesz, to pudełko z czterema przegródkami (możesz zrobić z kartonu :P) oraz przygotowane fiszki.
Pudełko należy przygotować w taki sposób, aby odległość między każdą przegródką była 2-3 razy większa od wcześniejszej.
Należy potem wziąć jakąś liczbę fiszek z materiału, który chcesz się nauczyć. Wsadzasz je do pierwszej, najmniejszej przegródki, po czym czytasz je parę razy i sprawdzasz, czy pamiętasz. Jeżeli zapamiętałeś daną fiszkę, przerzucasz ją do przegródki wyżej. Jeżeli nie, zostaje się ona w pierwszej.
Nazajutrz zaczynasz od przejrzenia fiszek z 2 przegródki. Pamiętasz materiał? Jeśli tak, przerzuć ją wyżej. Będziesz mógł do niej wrócić za 2-3 dni. Robisz to samo z fiszkami z 1 przegródki. Potem dorzucasz nowy materiał – i tak w kółko.
Im wyżej jest dana fiszka, tym rzadziej się ją powtarza. Przykładowo więc, jeżeli jest ona w 3 przegródce, powtórzysz ją co 2-3 dni. Dla 4 przegródki czas to tydzień, dla 5 to miesiąc.
Kiedy okaże się, że zapamiętałeś materiał z 5 przegródki, możesz być dumny – a fiszkę, zgodnie z oryginalnym założeniem, możesz wyrzucić.
Krzywa zapamiętywania Ebbinghausa
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/12/Ebbinghaus_forgetting_Curve_PL.svg/350px-Ebbinghaus_forgetting_Curve_PL.svg.png
Jest to linia krzywa przedstawiająca według niemieckiego psychologa Hermanna Ebbinghausa zależność między ilością przechowywanej informacji w pamięci a upływem czasu, jaki nastąpił od momentu ich zapamiętania. Wygląda ona tak:
Jak widać, z początku się zapamięta informacje – a potem już gorzej.
Ta sama krzywa z systemem powtórek wygląda już lepiej.
http://wiecjestem.us.edu.pl/sites/default/files/styles/full_screen/public/artykuly/wykres_0.jpg?itok=c5Ex7asJ
Programy SRS
Papierowe fiszki mają swoje wady. Łatwo je zniszczyć, ciężko się je przygotowuje, nie są „mobilne”. Osobiście jestem dużo większym fanem fiszek komputerowych. Dwa najpopularniejsze programy to Anki i Supermemo.
Supermemo to „oryginał”, pierwszy taki program na rynku autorstwa Piotra Woźniaka. Do jego zalet należy to, że świetny algorytm powtórek. Jest jednak ciężki w obsłudze i dostępny tylko na Windowsie.
Anki jest dostępne na Windowsa, Linuxa oraz komórki. Jest łatwiejsze w obsłudze oraz dysponuje sporą gamą dodatków. Jest też programem open-source. Ma za to gorszy algorytm. Wybór należy do ciebie - cenisz sobie możliwość powtórki na telefonie? Wybierz Anki. Spędzasz czas przy komputerze i tak? Supermemo to opcja.
Jako że to jest mój pierwszy "artykuł", prosiłbym o ocenę. Co zrobić lepiej? Czy nauczyliście się coś z tego, czy tylko "lałem wodę"? Będę wdzięczny za wszelkie uwagi.
#nauka #naukajezykow #gruparatowaniapoziomu (pozwalam sobie)
Ale masz rację, mogłem dać zły przykład. Wziął bym coś z biologii/genetyki, to chociaż studenci medycyny byli by zadowoleni :P
A na poważnie, można to użyć do wszystkiego. Zapamiętywanie otwarć szachowych, chwytów dla gitary, itp.
AnkiDroid Flashcards, wydawca AnkiDroid Open Source Team
@Niczysta: Nie do końca, jest jeszcze Memrise, który łączy w sobie zalety obydwu, bo jest łatwy w obsłudze i ma zaimplementowany system Leitnera (czyli też ma dobry algorytm). Dodatkowo w Memrise jest o wiele więcej możliwości przy tworzeniu własnych zestawów - wiem, bo tworzę ich tam dziesiątki. Przykładowo można w łatwy sposób nagrywać hurtem wymowę do słówek, dodawać alternatywne odpowiedzi (np. dom = home/house)
Tak to bym polecił, fakt.
Ale niestety już edytować postu nie mogę :(
Jedyne co miałem na ten temat, to jedna wskazówka przez 11 lat na lekcji z psychologiem - żeby czytać materiał przed szkołą. I to tyle.
Powinno być mówione o mnemotechnikach (np. pałace pamięci itd.), kiedy uczy się najwydajniej. O tym, jak sen i dieta są niezbędnymiwarunkami do tego, żeby się uczyć. A tu nic.
No