Aktywne Wpisy
Silna gospodarka jest wtedy gdy państwo jest silne, gdy państwo wspiera pracowników, podwyższa płace minimalną, egzekwuje kodeks pracy.
Gdyby nie płaca minimalna i minimalne warunki zapewnione przez państwo polskie to wielu ludzi dzisiaj pracowałoby za bochenek chleba w koszmarnych warunkach.
Gdy mój tato wchodził po komunie na rynek pracy po politechnice jako magister inżynier budownictwa to mój tato pracował za płace MINIMALNĄ robiąc bezpłatne nadgodziny (dużo ich było) i często pomagał robotnikom
Gdyby nie płaca minimalna i minimalne warunki zapewnione przez państwo polskie to wielu ludzi dzisiaj pracowałoby za bochenek chleba w koszmarnych warunkach.
Gdy mój tato wchodził po komunie na rynek pracy po politechnice jako magister inżynier budownictwa to mój tato pracował za płace MINIMALNĄ robiąc bezpłatne nadgodziny (dużo ich było) i często pomagał robotnikom
RDiP +13
#ukraina #rosja #wojna
W nawiązaniu do tego typu postów https://wykop.pl/wpis/71962931/r0sja-nazisci-r0sja-wojna-russiannazis-ukraina. Nie wierzę, że Zeleński nie widział tego zdjęcia. Sam miałem w książce od historii taki obrazek z Hitlerem
W nawiązaniu do tego typu postów https://wykop.pl/wpis/71962931/r0sja-nazisci-r0sja-wojna-russiannazis-ukraina. Nie wierzę, że Zeleński nie widział tego zdjęcia. Sam miałem w książce od historii taki obrazek z Hitlerem
Aktywne Znaleziska
1) Rzuciłam dzisiaj robotę, bo w ciągu 2 dni znalazłam bardziej rozwojową i o 2500 brutto lepiej płatną, niż obecna, zaczynam od 1 marca (｡◕‿‿◕｡),
2) Oficjalnie schudłam od października 12 kilo i powoli zaczynam wyglądać bardziej jak kobieta, a mniej jak śmieszny duży dzik - pic. rel. ʕ•ᴥ•ʔ
To była część dla tych, którzy tl;dr. A gdyby ktoś miał ochotę na szczegóły, to:
Ad 1 - od kilku miesięcy moja praca strasznie męczyła mnie psychicznie. Nowe obowiązki, które były raczej regresem, niż jakimkolwiek rozwojem, mnóstwo papierkowej roboty, wyścigu z czasem, obietnice bez pokrycia, utarczki z szefostwem... No generalnie byłam już w takim stanie, że byłam gotowa odejść bez znalezienia innej roboty. Kilka dni temu napisałam nawet na mirko post, czy powinnam się zwolnić już teraz, czy poszukać czegoś w międzyczasie. Raczej większość mówiła, by zostać i szukać. No to poszukałam, wczoraj byłam na rozmowie, zaśpiewałam korzystne warunki, bo zajmuję się dość wąską działką IT i jednocześnie jestem otrzaskana w tej szerokiej, a dzisiaj rano zadzwonili że jestem przyjęta i zaczynam 1 marca. Z urlopem wychodzi mi, że będę w pracy już tylko jutro i w poniedziałek. Akurat żeby zakończyć kilka starych spraw i przekazać te niedokończone.
Jako że jestem człowiekiem, który bardzo się przywiązuje i bardzo źle znosi zmiany i rozstania, popłakałam się jak bóbr i cała się trzęsę ze strachu i z tęsknoty, ale wiem że zrobiłam dobrze. No i mam teraz naprawdę ładną pensję jak na młody różowypasek bez ciała modelki. A propos,
Ad 2 - jestem (i od zawsze byłam) z tych, którzy tyją od samego wzięcia głębszego oddechu w sklepie ze słodyczami. Moja mama zawsze była szczuplutka, fit, mnie też karmiła fit i zachęcała do aktywności fizycznej. I co? I byłam małym pączuszkiem mniej-więcej od okresu dojrzewania do teraz. Nie jestem w stanie sobie zarzucić tego, że za dużo albo wyjątkowo niezdrowo jadłam - obliczając historycznie, raczej w codziennej diecie bez odchudzania zjadałam 1800 kalorii, w tym sporo tych "zdrowszych", słodyczy też nigdy nie lubiłam. Jakim cudem utrzymywałam nadwagę - nie wiem, lekarz też nie wie. Pewnie trzeba zapytać endokrynologa, ale kolejka długa, więc wzięłam sprawy w swoje ręce.
Tak więc od października mocno liczę kalorie, mocno ćwiczę, pewnie nie zawsze do końca zdrowo i pewnie byłabym zjechana za deficyt kaloryczny, no ale jakoś działa. Z 68 październikowych kilo zeszłam do 56 (wzrost 155, więc nadal trochę za dużo, ale staram się) i powiem Wam, że planuję jeszcze z 8-10, ale już teraz czuję się całkiem nieźle i trochę pewniejsza siebie. Niestety nie mam zdjęcia pokazującego apogeum #!$%@? mojego wyglądu, ale w sumie komu by się chciało oglądać ##!$%@? ¯\_(ツ)_/¯. No to podrzucam fotkę w spódniczce, która zawsze była na mnie za mała, a teraz ze mnie spada.
Tak więc macie mnie dzisiaj trochę szczęśliwą, trochę przerażoną, trochę pełną nadziei, a trochę żałującą, że pewnie stracę ludzi, których lubiłam i projekty, którym się oddałam.
No ale zaczynam nowy rozdział :)
#chudnijzwykopem #pracbaza #atencyjnyrozowypasek
Komentarz usunięty przez autora
Komentarz usunięty przez autora
@caslin: No to już Cię stać na endokrynologa prywatnie :>