ktoś mądry kiedyś powiedział, że debiut Gang of Four, to płyta, która pokazuje z czym byśmy zostali po obdarciu ciepła i sensualności z funku. trudno się nie zgodzić, bo sposób w jaki punkowy bunt anglików, został stłumiony przez funkową rytmikę, jest jednym z najdoskonalszych okazów łączenia, z pozoru, dwóch sprzecznych ze sobą wartości. "do punku da radę potańczyć i nie chodzi nam tutaj o pogo".
to co wyczynia sekcja rytmiczna w Etherze, powinno do końca dni wisieć jako niedościgniony wzór dla wszystkich zespołów chcących hałasować na gitarach. świadomość otumaniona od siejącego niepokój basu, jest co chwile przywracana do przytomności, przez przetapiane we wzmacniaczach gitarowe struny. atakując niewprawione ucho niczym ołowiana szarańcza. przez co pierwszy kawałek na Entertainment!, od początku daje nam do zrozumienia, że w podczas tej dance-punkowej krucjaty, nikt nie będzie brał jeńców.
ta recytowana z militarną precyzją i skrupulatnością wyliczanka o niedogodnościach opresyjnej rzeczywistości, przeładowywana jest co do sekundy. trafiając za każdym razem w czuły punkt przeciwników, ustalając choreografię ich przerażonego tańca. wylewające się młodzieńcze rozczarowanie, burzy osaczający je od lat mur, kosztując siły rażenia muzycznego sprzeciwu. a skumulowane, rozsądnie zagospodarowane #!$%@?, powoduje, że nawet najbardziej cyniczna burżuazyjna świnia, poczuje chłód proletariackiego ostrza na swojej spasionej szyi. ᕦ(òóˇ)ᕤ
@KurtGodel: Jedna z moich ulubionych płyt. Usłyszałem gdzieś - prawdopodobnie - "Damaged Goods". Później przesłuchanie płyty i stwierdzenie - muszę ją mieć. Nie ważne, że jest na YT, Amazon Music i pewnie Spotify. Puszczenie tego za pomocą telefonu to nie problem... nie, muszę mieć krążek - i dołączyła do kolekcji przy której zastanawiam się czasem "po co wydaję pieniądze?".
Kochani, nikt nie odbiera z bliskich (bo sami przeżywają) więc się chwalę tutaj!!! Po 14 latach starania się o dziecko, w końcu dzisiaj urodziła się w pełni zdrowa dziewczynka! Pijemy zdrowie małej Angielki, jego żony i mojego brata. #narodziny #bombelek #dzieci #chwalesie #rodzina
Gitarowe Openery - playlista
#6
Gang of Four - Ether
ktoś mądry kiedyś powiedział, że debiut Gang of Four, to płyta, która pokazuje z czym byśmy zostali po obdarciu ciepła i sensualności z funku. trudno się nie zgodzić, bo sposób w jaki punkowy bunt anglików, został stłumiony przez funkową rytmikę, jest jednym z najdoskonalszych okazów łączenia, z pozoru, dwóch sprzecznych ze sobą wartości. "do punku da radę potańczyć i nie chodzi nam tutaj o pogo".
to co wyczynia sekcja rytmiczna w Etherze, powinno do końca dni wisieć jako niedościgniony wzór dla wszystkich zespołów chcących hałasować na gitarach. świadomość otumaniona od siejącego niepokój basu, jest co chwile przywracana do przytomności, przez przetapiane we wzmacniaczach gitarowe struny. atakując niewprawione ucho niczym ołowiana szarańcza. przez co pierwszy kawałek na Entertainment!, od początku daje nam do zrozumienia, że w podczas tej dance-punkowej krucjaty, nikt nie będzie brał jeńców.
ta recytowana z militarną precyzją i skrupulatnością wyliczanka o niedogodnościach opresyjnej rzeczywistości, przeładowywana jest co do sekundy. trafiając za każdym razem w czuły punkt przeciwników, ustalając choreografię ich przerażonego tańca. wylewające się młodzieńcze rozczarowanie, burzy osaczający je od lat mur, kosztując siły rażenia muzycznego sprzeciwu. a skumulowane, rozsądnie zagospodarowane #!$%@?, powoduje, że nawet najbardziej cyniczna burżuazyjna świnia, poczuje chłód proletariackiego ostrza na swojej spasionej szyi. ᕦ(òóˇ)ᕤ
Usłyszałem gdzieś - prawdopodobnie - "Damaged Goods". Później przesłuchanie płyty i stwierdzenie - muszę ją mieć. Nie ważne, że jest na YT, Amazon Music i pewnie Spotify. Puszczenie tego za pomocą telefonu to nie problem... nie, muszę mieć krążek - i dołączyła do kolekcji przy której zastanawiam się czasem "po co wydaję pieniądze?".
źródło: comment_qCVyWbM48n7sb2Tj64JiOKhkvdIgGped.jpg
Pobierz