[sortris]

Dziś jest dobry dzień, aby przypomnieć o tej historii:

Jest rok 1989. W jakimś sklepie z zabawkami w Filadelfii młody Richard Linklater poznaje dziewczynę, Amy Lehrhaupt. Amy promienieje pozytywną energią, jest błyskotliwa i zabawna. Idą na długi nocny spacer, rozmawiają o kinie, nauce, żartują, flirtują. Trwa to od północy do szóstej rano. W pewnym momencie, zauroczony intymnością całego doświadczenia, Linklater oznajmia, że nakręci o tym kiedyś film. Zapewne mają z tego ubaw.

Sześć lat później powstaje "Przed wschodem słońca". Richard nigdy więcej nie widział się już z Amy, cicho liczy więc na to, że dziewczyna pojawi się na premierze filmu. Sztuka imituje życie, życie wchodzi w interakcję ze sztuką. Udaje się na specjalny pokaz do Filadelfii, wypatruje Amy również na seansie w Nowym Jorku. Nic. Dziewczyna niejako znowu inspiruje go, w kolejnym filmie, "Przed zachodem słońca", Jesse przylatuje do Paryża, żeby promować książkę opowiadającą o pamiętnej nocy w Wiedniu. Na spotkaniu z autorem pojawia się Celine, spełniając niezrealizowane marzenie reżysera, który nigdy nie otrzymał swojego spotkania po latach z Amy.

Kilka lat później, w roku 2010, odkrył dlaczego. 16 lat wcześniej, trzy miesiące przed pierwszym klapsem na planie "Przed wschodem słońca", dziewczyna zginęła w wypadku motocyklowym. Życie nie poczekało na sztukę.

— Kinofilia, 14.06.15


#film #coolstory #sadstory

[MojePandemonium]

@sortris: Świetny film, każda z części trzyma poziom.

[sortris]

@MojePandemonium: Zgadzam się w zupełności. Tak spokojny, a tak wciągający. Nieśpieszny, toczący się swoim rytmem, a my jesteśmy tylko obserwatorami.

[oszty]

@sortris: ta seria jest wyjątkowa, często do niej wracam ʕ•ᴥ•ʔ

[Inguz]

@sortris: Na pierwszy rzut oka można by rzec, że jest nudny, "przecież nic się nie dzieje!". Nie wiem jednak czemu, z przyjemnością to oglądałem(｡◕‿‿◕｡)

[Lysy_i_slepy]

@sortris: (╥﹏╥)