Wpis z mikrobloga

Miraski,

Robię mirkowe badanie fokusowe, bo jestem ciekaw, jak widzicie siebie w tych trzech kwestiach:

Wygląd (1-10)
Charakter (1-10)
Możliwość/umiejętność/potencjał zainteresowania sobą innych (1-10)

Jak to jest z Wami? ( ͡ ͜ʖ ͡)

#rozowepaski #niebieskiepaski #pytanie no i trochę #zwiazki
  • 63
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

@Maglev: o moim potencjale świadczą zainteresowania naukowe, duża ilość przeczytanych książek i nieprzeciętna inteligencja, zdolność analizy a także umiejętność prowadzenia rozmowy.

Czasami bywam introwertykiem czasami ekstra raczej pośrednio.

W pierwszej kolejności definiuje mnie zamiłowanie do rozmowy i zła cecha przerywania innym.

Zasługuje na miłość, przyjaźń i zaufanie.
  • Odpowiedz
@Maglev:

Czy Twoje podejście do nowych znajomości (szczególnie na imprezie, w grupie, której nie znasz) charakteryzuje się wycofaniem i przeświadczeniem, że jesteś nudny/-a i zwykły/-a, toteż niewiele mówisz, a najchętniej unikasz takich sytuacji?


Nieczęsto jestem w grupie osób, których nie znam, na imprezach niemal w ogóle, ale raczej tak. Muszę się przyznać, że często mam wrażenie, że to głupie. W sensie imprezy. Głupia rozrywka dla głupiej tłuszczy. Ja sam nie lubię imprez, nie lubię słuchać głośno muzyki, nie potrafię tańczyć, więc uważam, że nie lubię. Często przez to łapię się na tym, że uważam się za lepszego od głupich osób, z głupich imprez, na których słucha się głupiej muzyki i głupio się tańczy. Wchodzę tam z przeświadczeniem, że nie ma tutaj żadnej osoby wartej uwagi w sensie ciekawej rozmowy czy możliwości nauczenie się czegoś. (Mam świadomość, że to bardzo krzywdzące i zapewne nieprawdziwe, ale nic na to nie poradzę)
Nie wiem czy to taki mechanizm obronny, czy co... Na szczęście z wiekiem trochę
  • Odpowiedz
@Maglev: 1.) Raczej nie. Na imprezach staram się dobrze bawić i nie przejmować tym jak jestem postrzegany. Zwykle udaje mi się znaleźć osoby, z którymi dobrze mi się rozmawia. Problem w tym że osoby te później nie wykazują żadnego zainteresowania dalszym kontynuowaniem znajomości.
2.) Ciężko odpowiedzieć. Zależy od porażki. Niektóre mnie motywują i rzucam się do pracy by się poprawić, a niektóre rozwalają mnie na kilka miesięcy.
3.) Mam wiele
  • Odpowiedz
W swojej odpowiedzi wskazałaś/wskazałeś niski lub średni potencjał zainteresowania sobą innych osób. Czy mógłbyś/mogłabyś odpowiedzieć na poniższe pytania, która rzucą trochę światla na Twoją odpowiedź?

Czy Twoje podejście do nowych znajomości (szczególnie na imprezie, w grupie, której nie znasz) charakteryzuje się wycofaniem i przeświadczeniem, że jesteś nudny/-a i zwykły/-a, toteż niewiele mówisz, a najchętniej unikasz takich sytuacji?

Jak reagujesz na porażkę? Czy porażka Cię deprymuje i odpuszczasz, czy robisz wszystko, aby wypaść
  • Odpowiedz
W swojej odpowiedzi wskazałaś/wskazałeś na ponadprzeciętny potencjał zainteresowania sobą innych osób. Czy mógłbyś/mogłabyś odpowiedzieć na poniższe pytania, która rzucą trochę światla na Twoją odpowiedź?


Czy wysoki potencjał wynika z Twoich pasji, zainteresowań, osobowości, charyzmy, magnetycznej osobowości, czy raczej czystego przeświadczenia, bez tych uzasadnień?

Chyba z tego, że mam szeroką wiedzę na temat otaczającego nas świata i można ze mną podyskutować chyba na większość tematów jakie przyjdą do głowy. Poza tym mam swoje pasje i np. lubię podróżować, więc wyciągnięcie mnie w góry bądź na jakąś wycieczkę też nie stanowi problemu. Jestem też dość pewny siebie i raczej z tych ludzi, którzy wolą spróbować i najwyżej się nie uda, niż nie spróbować i żałować tego, że się nie spróbowało. Poza tym jestem dość ambitny - zawsze chcę więcej zarabiać, zawsze chcę robić coś lepiej.

Scharakteryzował(a)byś siebie jak introwertycznego, czy ekstrawertycznego?
  • Odpowiedz