Wpis z mikrobloga

#kuchniafilmowa #film

Czołem!

Konkrety: dzisiaj omówimy czym jest akcja równoległa w filmie i w jakich przypadkach się ją stosuje. Własnoręcznie poszukałem dla Was pasujących przykładów, więc pomożemy sobie fragmentami takich filmów jak Kiler-ów Dwóch, Za Garść Dolarów, Bękarty Wojny, Władca Pierścieni, Odyseja Kosmiczna 2001, Szybcy i Wściekli, Scarface i Upadek.
O zawartości spoilerów we fragmentach filmów ostrzegać chyba nie muszę.

Zapraszam!

Fragmenty książki „5 Tajników Warsztatu Filmowego” Josepha Mascelli.

„Ujęcia akcji równoległej nie należą do głównej akcji sceny, ale się z nią łączą na dwa sposoby: albo jako ujęcia spoza akcji głównej, pokazujące na przykład czyjąś reakcję na to, co się dzieje, albo będące częścią akcji równoległej rozgrywającej się w innym miejscu i wywierającej wpływa na akcję główną. Bez względu na to, czy akcja równoległa ma miejsce parę metrów czy tysiące mil od akcji głównej, musi być z nią bezpośrednio lub pośrednio związana."

Przykłady pięknie Wam to zobrazują - Pstronk

Akcji równoległej używamy do:

1. Pokazania reakcji aktorów znajdujących się poza główną akcją.
Są sytuacje, w których reakcja osób postronnych jest ważniejsza, bardziej dramatyczna czy zabawniejsza niż to, co się rozgrywa w akcji głównej. Czasami widzowie woleliby zobaczyć, jak osoba słuchająca odbiera dialog między głównymi bohaterami, niż patrzeć na rozmawiających.

Przykład:
[W „Kiler-ów 2-óch” gdy udający problemy z gardłem Jose Arcadio Morales grany przez Cezarego Pazurę chce odebrać złoto podszywając się pod Jerzego Kilera, zdradza nagle swoją tożsamość dając koncert flamenco, film pokazuje nam reakcję osób znajdujących się na drugim planie, komiczne ukazując ich zdziwienie zaistniałą sytuacją.]( https://youtu.be/SPDaZ--1RgE?t=1h24m22s)

2. Podpowiedzenia widzom, jakie powinno być ich nastawienia do rozgrywających się wypadków.
Jeżeli w środku sceny damy przebitkę kogoś przyglądającego się ze zgrozą, napięciem, zdumieniem, współczuciem itd., sugestia sprawy, iż widzowie będą oglądać dalszy ciąg akcji w podobnym stanie ducha.

Przykłady:
[Gdy w „Za Garść Dolarów” Bezimienny pojedynkuje się najpierw na słowa, a potem na rewolwery z miejscowymi bandziorami, całą sytuację w akcji równoległej „komentuje” miejscowy grabarz i karczmarz.]( https://youtu.be/KZ_7br_3y54?t=2m10s)

[Gdy w „Bękartach Wojny” Sierżant Donny Donovitz masakruje kijem baseballowym pojmanego nazistę, oprócz oglądania samego aktu przemocy, widzimy rozbawionych amerykanów oraz przerażonych niemców.]( https://youtu.be/isVwqPyxLM8?t=2m7s)

3. Skomentowania akcji głównej przez połączenie jej z inną podobną (lub kontrastującą) akcją równoległą.
Kłócąca się para może zostać zmontowana z dwoma kanarkami w klatce, kobieta robiąca makijaż z pawiem rozkładającym ogon, elegancik przy stole z prosiakiem w chlewie.

Przykłady:
[We „Władcy Pierścieni”, gdy Denethor wysyła wojska na pewną rzeź, ich zdziesiątkowanie montowane jest naprzemiennie z ucztą władcy, podkreślając jego szaleństwo oraz odrealnienie.]( https://youtu.be/zmj25u5mVvg?t=22s)

[W „Odyseji Kosmicznej 2001”, gdy naczelny odkrywa, że może posługiwać się kością jako narzędziem do czynienia krzywdy, jego odkrycie przebijane jest obrazami upadającego guźca, jako zapowiedź przyszłych wydarzeń i zastosowania broni.]( https://youtu.be/QSxI0OOjR0Y?t=1m26s)

4. Umotywowania akcji.
Bywa, że rozpoczęcie głównej akcji następuje w wyniku czegoś, co się dzieje w akcji równoległej: wyjąca syrena alarmowa może być wstępem do sceny z pilotami biegnącymi do samolotów, zbliżenie opuszczonej chorągiewki w ręku startera – sygnałem do rozpoczęcia wyścigu, palec naciskający przycisk puszcza w ruch taśmę produkcyjną w fabryce. Pokazanie tych rzeczy w zbliżeniach lub detalach stanowi dobry początek sekwencji.

Przykład:
[W „Szybkich i Wściekłych” wyścig startuje, gdy sygnalizator wskazuje zielony sygnał.]( https://youtu.be/nfV87TgYH78?t=14s)

5. Zastąpienia scen zbyt makabrycznych lub kosztownych do sfilmowania: tortur, bitew, wypadków, katastrof.
Załóżmy, że nasz bohater jedzie autostradą i nagle tuż przed nim rozbija się ogromny samolot pasażerski. Katastrofę te można z powodzeniem pokazać w ten sposób: słychać wycie silników i rozsnący huk – bohater zatrzymuje samochód – patrzy na coś przez przednią szybę – na szybie pojawia sie odbicie płomieni, czemu w dźwięku towarzyszy potężna eksplozja – cięcie do płonącego samolotu na autostradzie.”

Przykłady:
[W „Człowieku z Blizną” w scenie z piłą mechaniczną, nigdy nie oglądamy bezpośrednio samej masakry. Z powodzeniem zastępuje ją tryskająca na Tony’ego krew krojonego wspólnika, oraz efekty dźwiękowe.]( https://youtu.be/kg7goEASO5E?t=20s)

[W „Upadku”, nigdy nie oglądamy kraksy samochodowej, w jakiej uczestniczyli gangsterzy. Zamiast niej widzimy panikujący tłum. O kraksie dowiadujemy się przy pomocy efektów dźwiękowych.]( https://youtu.be/UHmqzLIQb8E?t=1m8s)

Oczywiście przykładów jest setki tysięcy. Akcja równoległa odbywa się w każdym filmie, jaki tylko zobaczycie i jest niemal równie stara co kinematografia.

Ogłoszenie parafialne: Jeżeli ktoś chcę współtworzyć ze mną tag #kuchniafilmowa, to oczywiście zapraszam do współpracy, o ile chce trzymać się formuły, w jakiej prowadzony jest tag (opis znajduje się w belce tagu).
Wszelkie ciekawostki filmowe czy fotosy z planów mają swoje oddzielne, popularne tagi. Jestem daleki od szeryfowania w internecie, ale wkładam w tag #kuchniafilmowa naprawdę dużo pracy i chciałbym, aby był w nim porządek.

Nad wpisem czuwał Leon, nie zdający sobie sprawy, jaką imbę w akcji równoległej szykuje mu Gary Oldman.
Zuchwaly_Pstronk - #kuchniafilmowa #film

Czołem! 

Konkrety: dzisiaj omówimy czy...

źródło: comment_KtfgpCCMls1ZhCoWym4cA67YDvbEsbqE.jpg

Pobierz
  • 45
  • Odpowiedz
@Zuchwaly_Pstronk: Planujesz może w przyszłości napisać coś o formatach kinowych? Np. dlaczego Grand Budapest Hotel został nagrany w takich proporcjach, a nie innych. Dlaczego w niektórych filmach widzimy więcej, a w innych jesteśmy przysłonięci czarnymi pasami? Bardzo mnie to interesuje, a nie mam gdzie o tym poczytać :)
  • Odpowiedz
@Deralian: wszystkie filmy Wesa Andersona słyną z centralnego kadrowania, zrównoważonej kompozycji i kolorowej jak bożonarodzeniowa choinka scenografii. Taki styl, ten typ tak ma.
Ale o samych sposobach kadrowania czy budowy kadru można powiedzieć niemało.
Co masz na myśli z pasami?
  • Odpowiedz