Przeżyjmy to jeszcze raz: Gladiator - The Barbarian Horde

W roku 326 Palestyna stała się świadkiem niecodziennego wydarzenia. Oto bowiem do Jerozolimy przybyła z pielgrzymką cesarzowa Helena, usiłując odnaleźć miejsce, gdzie znajdował się Grób Chrystusa…

Prawo, pieniądz i niezwyciężona armia, drogi, akwedukty, sztuka i nauki zdawały się być światłem dla błądzącej w mroku barbarzyństwa reszty świata. Majestat Imperium Romanum - najpotężniejsze państwo antyku miało trwać wiecznie. Stało się jednak inaczej. 4 września 476 [+audycja]

Leptis Magna była trzecim miastem Afrykańskiego wybrzeża które w starożytności było obok Aleksandrii spichlerzem Rzymu. Po wywianiu gleby, stało się otoczone hamadą. W północnej Afryce mówiono lokalnie językami romańskimi nawet do XIV wieku.

Nawet ponad 1400 osób mogło słyszeć mowy polityków, a później również cesarza, wygłaszane na Forum Romanum, głównym politycznym i religijnym ośrodku starożytnego Rzymu - ustalili badacze z Krakowa, dzięki analizie akustycznej.

Zmiażdżone ciała. Urwane kończyny. Nieludzkie zawodzenie ofiar oraz kilkadziesiąt tysięcy zabitych i rannych. Właśnie tak opłakane skutki pociągnęła za sobą pazerność człowieka, który postanowił zorganizować walki gladiatorów we własnym amfiteatrze.

W miastach imperium rzymskiego – nabitych drewnianymi domami krytymi strzechą – pożary stanowiły największe możliwe zagrożenie. Do przypadków zaprószenia ognia dochodziło niemal codziennie. Starożytni Rzymianie nie byli jednak bezradni wobec niszczycielskiego żywiołu.

Urodziła się jako jedna z wielu pretendentów do tronu egipskiego. Jako jedna z nielicznych kobiet została wykształcona i nie bała się sięgnąć po to, co jej się należało. Wpływała na wielkich starożytnego świata. Bacznie obserwowała świat i (...) wyciągała wnioski z wydarzeń, których była częścią.

Jajogłowy, łysy i balwierz wyruszają w podróż… Zupełnie jak "Polak, Rusek i Niemiec". Niektóre dowcipy mają naprawdę długą brodę. Ale chyba nawet dwa tysiące lat temu mało kogo bawiły.

Wszyscy doskonale wiedzą jakim człowiekiem był Tyberiusz, Kaligula czy Neron. Problem pojawia się w stosunku do cesarza Klaudiusza. Dla jednych był przygłupem, którego na tron wyniosła jedynie ironia losu, dla innych myślicielem, którego inteligencja nakazywała przygłupa udawać.

„Hannibal ante portas!” Sentencja ta, oznaczająca w potocznym języku „rychłe niebezpieczeństwo”, późnym latem 216 r. p.n.e. była często powtarzana przez mieszkańców stolicy republiki. Po druzgocącej klęsce legionów rzymskich (bitwa pod Kannami) kartagiński nieprzyjaciel stanął bowiem „u wrót Rzymu"