David Foster Wallace once wrote a piece about David Lynch. In the piece, he coined a new term: "Lynchian". Wallace described a Lynchian tone as "the unbelievably grotesque existing in a kind of union with the unbelievably banal."

He described a husband beating his 1950s housewife to death because she bought the wrong brand of peanut butter. "I told you to buy the JIF," he'd say as he's clobbering her to death.

Bohaterowie filmu żyją w zdegradowanym, przemysłowym mieście, na granicy ponurej rzeczywistości i sennego koszmaru... Henry Spencer po powrocie do domu otrzymuje wiadomość od swojej dziewczyny Mary X. Zostaje zaproszony na obiad do domu jej rodziców. Podczas posiłku, matka Mary oznajmia mu, że został... ojcem. Potomek okazuje się jednak dziwnym stworkiem, który ma niewiele wspólnego z normalnym dzieckiem. Narzeczona szybko pozostawia Henry'ego samego z 'problemem'. Henry musi się nim zająć, czego nie ułatwia mu szereg dziwnych wydarzeń których jest świadkiem.