#anonimowemirkowyznania
Osiągnął ktoś z was ostatni etap? Utknąłem na pierwszym. Chodzę smutny, przybity, zgorzkniały. Życie nie ma dla mnie sensu i czuje się przytłoczony. Nie potrafię się odnaleźć w dzisiejszych czasach. Gdy przyszła pandemia to czułem się jak Cottard z Dżumy - satysfakcjonował mnie ten chaos, dotyczasowe zasady został wywrócone do góry nogami, zmieniły się prorytety, nikt nie zwracał na mnie uwagi, nie wiem czemu ale czułem się jakoś lepiej w tym wszystkim. Zazwyczaj rozpamiętuje przeszłość, stare lepsze beztroskie czasy, siedzi we mnie mocna nostalgia i melchanolia. Z drugiej strony martwię się o przyszłość - czy nadal będę samotny, czy będzie mnie stać na mieszkanie, jak sobie poradzę, czy powinienem mieć lepszą pracę, czy będę w gorszej sytuacji matrymonialnej. Czy korzystać z życia teraz kosztem stabilności kiedyś. Czy oszczędzać na przyszłość kosztem korzystania z życia. Czy powinienem się czegoś uczyć żeby na przyszłość nie wypaść z rynku pracy. Wkurza mnie drożyzna, komercja, to że na każdym kroku ktoś chce mi wciskąć produkty których nie potrzebuje i wcale nie są takie premium. Wszystko jest powierzchowne, wszystkim rządzi pieniądz, s--s. Wszyscy udają, grają, uczucia schodzą na dalszy plan a ten kto ma sumienie przegrywa. Coraz mniej wolności, indywidualizmu. Jestem podporządkowany ogólnym trendom, pracodawcy, schematom. To wszystko sprawia, że mam ochotę się zamknąć, nie angażować w nic, nie zaczynać niczego bo po co. Mam pretensje do świata, że w taki sposób funkcjonuje, aczkolwiek wiedząc że nie da się nic zmienić chcę by śruba została bardziej dokręcona aż będzie totalny rozpierdziel. Niby jestem wykształcony ale mam ochotę chlać żeby to wszystko było proste. Tylko głupcy są szczęśliwi. Możliwe też, że głupcem jest ten kto za dużo myśli.
#przemyslenia #feels #depresja #samotnosc #przegryw #blackpill #psychologia #filozofia #antykapitalizm #revoltagainsthemodernworld #zycie #tinder #nihilizm
---
Osiągnął ktoś z was ostatni etap? Utknąłem na pierwszym. Chodzę smutny, przybity, zgorzkniały. Życie nie ma dla mnie sensu i czuje się przytłoczony. Nie potrafię się odnaleźć w dzisiejszych czasach. Gdy przyszła pandemia to czułem się jak Cottard z Dżumy - satysfakcjonował mnie ten chaos, dotyczasowe zasady został wywrócone do góry nogami, zmieniły się prorytety, nikt nie zwracał na mnie uwagi, nie wiem czemu ale czułem się jakoś lepiej w tym wszystkim. Zazwyczaj rozpamiętuje przeszłość, stare lepsze beztroskie czasy, siedzi we mnie mocna nostalgia i melchanolia. Z drugiej strony martwię się o przyszłość - czy nadal będę samotny, czy będzie mnie stać na mieszkanie, jak sobie poradzę, czy powinienem mieć lepszą pracę, czy będę w gorszej sytuacji matrymonialnej. Czy korzystać z życia teraz kosztem stabilności kiedyś. Czy oszczędzać na przyszłość kosztem korzystania z życia. Czy powinienem się czegoś uczyć żeby na przyszłość nie wypaść z rynku pracy. Wkurza mnie drożyzna, komercja, to że na każdym kroku ktoś chce mi wciskąć produkty których nie potrzebuje i wcale nie są takie premium. Wszystko jest powierzchowne, wszystkim rządzi pieniądz, s--s. Wszyscy udają, grają, uczucia schodzą na dalszy plan a ten kto ma sumienie przegrywa. Coraz mniej wolności, indywidualizmu. Jestem podporządkowany ogólnym trendom, pracodawcy, schematom. To wszystko sprawia, że mam ochotę się zamknąć, nie angażować w nic, nie zaczynać niczego bo po co. Mam pretensje do świata, że w taki sposób funkcjonuje, aczkolwiek wiedząc że nie da się nic zmienić chcę by śruba została bardziej dokręcona aż będzie totalny rozpierdziel. Niby jestem wykształcony ale mam ochotę chlać żeby to wszystko było proste. Tylko głupcy są szczęśliwi. Możliwe też, że głupcem jest ten kto za dużo myśli.
#przemyslenia #feels #depresja #samotnosc #przegryw #blackpill #psychologia #filozofia #antykapitalizm #revoltagainsthemodernworld #zycie #tinder #nihilizm
---
#drukarki