Przygoda Bogusława Lindy z wielkim kinem zaczęła się od... roli halabardnika w "Czarnych chmurach". Tak jak i Krystyny Jandy, która grała w nich jedną z dziewczyn na wiejskim weselu. Dla obojga aktorów było to pierwsze zetknięcie ze słynnymi produkcjami.

Fotograf z Polski na pięknie pokolorowanych zdjęciach pokazał bohaterów niepodległości, żołnierzy oraz Legiony Piłsudskiego podczas wigilii w okopach, walk i parad. "Dzięki barwom stają się nam zdecydowanie bliżsi" - zauważył.

Szarik z serialu „Czterej pancerni i pies” był jednym z ulubionych bohaterów kultowej produkcji. Owczarek niemiecki, który wcielił się w jego rolę, z miejsca zyskał popularność. Tak naprawdę nazywał się Trymer i znalazł się w serialu, bo był zbyt łagodny na psa milicyjnego, którym początkowo był.

- Przeszkodziła mu choroba, a w czasie kręcenia ślubu Bogumiła i Barbary przyszedł do kościoła. Stał cicho w bocznej nawie i... płakał. Pamiętam, jak łzy płynęły mu po policzkach. Ktoś mnie odwołał. Kiedy wróciłem, już go nie było. Umarł w dniu, w którym kręciliśmy scenę nenufarów - mówi reżyser.

- Najpierw sprawili baty Kraszewskiemu. Że melodramat. Staroć. Kogo obchodzą perypetie Augusta Mocnego i jakiejś niemieckiej hrabiny? Trochę pochwalono scenariusz. Powiedzieli, że od biedy może to być film kategorii B - mówi słynny reżyser o powstaniu jednego z największych arcydzieł polskiego kina.

Historyczny serial „Czarne chmury” w latach 70. bił absolutne rekordy popularności wśród widzów. Produkcja z rodzaju płaszcza i szpady obfitowała w intrygi i tajemnice, ale największą zagadką jest scenariusz do serialu napisany podobno... przez paskudnego, nazistowskiego zdrajcę Ludwika Kalksteina.

Reżyser i scenarzysta oparli produkcję o prawdziwą historię oddziału z 1. Brygady Pancernej im. Bohaterów Westerplatte. Pierwowzorem Janka Kosa był w rzeczywistości Władysław Feryniec, który miał pieska o imieniu "Kuleczka" (r. Szarik). Zwierzę zostało adoptowany przez załogę człogu 102 na Ukrainie.

„Czarne chmury” to pierwszy w historii polski serial płaszcza i szpady. Pełna była trzymających w napięciu intryg oraz widowiskowych pościgów. Mało kto jednak wie, że równie pasjonująca była prawdziwa historia pierwowzoru głównego bohatera - Christiana Kalksteina, zbuntowanego pruskiego arystokraty.

Ilona Kuśmierska, która serca milionów Polaków podbiła, jako Jadzia z "Samych swoich" na krótko przed swoim odejściem udzieliła wywiadu, w którym ujawniła ostatnie tajemnice legendarnej produkcji i wyjawiła w czym naprawdę tkwił jej sukces. Nie zdołała go jednak dokończyć. Zrobili to Jej najbliżsi.

Telewizja Polska przeprowadziła z Iloną Kuśmierską, z okazji jubileuszu 70-lecia TVP, pisany wywiad, w którym aktorka opowiedziała o pracy na planie "Samych swoich" i "Nocy i dni". Niestety artystka zmarła przed jego publikacją. Rozmowę wzruszająco dokończył mąż z którym żyła w miłości przez 50 lat.

- Myślę, że przyczynia się do tego bylejakość współczesnych "tworów" telewizyjnych. Nie ma najmniejszego porównania - powiedział Kazimierz Kaczor, w olbrzymiej rozmowie podsumowującej jego karierę i najlepsze role, zapytany o to dlaczego Polacy wolą dawne produkcje od tych, które kręci się dzisiaj.

Historyczny dział TVP, z okazji 70 urodziny publicznego nadawcy, ujawnia nieznane kulisy z dawnych produkcji. Tym razem poinformowano, że pierwowzorem Barei dla Anioła było.. ZSRR. Nie da się uwierzyć również uwierzyć w inną rzecz - w jednej ze smutnych scen Majewski mówi o Katyniu i Swianiewiczu.

Deszcz meteorytów, który spadł 5 października 1827 roku w Fastach pod Białymstokiem, był największym tego typu zjawiskiem w polskiej historii. Kamienie, których znaleziono 4 kg, lądowały w nieoczekiwanych miejscach. Galaktyczne skały rozsprzedano na cały świat. W Polsce zostało tylko 37 gramów.

Legendarna „Stawka większa niż życie” jest jednym z największych fenomenów w historii polskiego kina. Napisano o niej również kilka książek, a autorzy jednej z nich udzielili ciekawego wywiadu o serialu, który na całym świecie - zarówno na wschodzie, jak i na zachodzie - obejrzało ponad miliard osób

"Położył ręce na klawiaturze. Sięgnął po piwko. Wykończył je do dna i tym swoim nieśmiałym, delikatnym półszeptem powiedział. „Potraktuj to jako „rybkę”. „Nie, Waldusiu, to nie jest «rybka». To wejdzie do filmu!” - mówi słynny Jerzy Antczak, w rozmowie na 70-lecie TVP, o powstaniu walca Barbary.

„Jestem odludkiem. Wolę być sam w otoczeniu wzgórz i drzew. Jeśli przebywam wśród ludzi, kryje się w tym fałsz i wiem, że oni to czują” – mówił Karol, który przeszedł w swoim życiu piekło przez ojca, jeszcze podczas studiów w jednym z nielicznych wywiadów, których udzielił prasie.

Filmy wojenne kojarzą się Wam z przesadzonym patosem i nieprawdziwym przedstawieniem żołnierzy, którzy cieszą się, że mogą umrzeć za swój kraj? To znaczy, że nie widzieliście produkcji tj. "Idź i patrz", "Stalingrad" z 1993 r. i "Johnny poszedł na wojnę" i paru innych. Może dla Was to i lepiej.

– Ci wyjątkowi ludzie są dla mnie wzorem do naśladowania. Bohaterami najwyższej wartości. Oni przede wszystkim uczą nas bezinteresownej służby Polsce – mówi Mikołaj Kaczmarek, który nadaje „kolor przeszłości” o polskich weteranach II wojny światowej, dla których zorganizował poruszająca akcję.

„Pokochaliśmy ich odwagę, zuchwałość i śmiałość, ich urok i uprzejmość, buntowniczość, ich zamiłowanie do całowania w dłonie i popularność wśród brytyjskich kobiet” – tak o polskich pilotach mówi amerykańska pisarka Lynne Olson, która razem ze swoim mężem wydała książkę o lotnikach z Dywizjonu 303.

Matteo Bocelli pokazał się ze pięknej strony podczas koncertu Andrei Bocellego. Widzowie zgromadzeni na stadionie w Warszawie byli oczarowani śpiewem młodego Włocha i klasą, z jaką odnosił się do swojego ojca. Przed swoim występem przytulił go na oczach tysięcy widzów i powiedział "kocham Cię, tato"