Seks w poradach normików dawanych przegrywom:
Wielka nagroda za wkładany w siebie wysiłek, efekt samorozwoju, pracy nad sobą, swoją atrakcyjnością i przełamywanie kolejnych ograniczeń w swoim życiu i rekacjach z ludźmi.

Seks naprawdę:
Coś co nawet dwójka pijanych 15-latków z patologicznych rodzin może zrobić po pijaku.

NoPokaż całość

662 + 1 = 663

Tytuł: Pomniki przyrody nieożywionej województwa podkarpackiego
Autor: Hanna i Roman Reszelowie
Gatunek: popularnonaukowa
Ocena: ★★★★★★★★Pokaż całość

Nie wiem, czy kogoś tu na wykopie to zainteresuje, bo takie kino chyba nie jest tu szczególnie na topie, ale chciałem podzielić się swoimi odczuciami na temat filmu "Święto Ognia". Miałem okazję towarzyszyć jednej osobie z rodziny na seansie i jedna myśli strasznie mi się ciśnie do głowy w sprawie tego filmu.

Jest to film niewykorzystanego potencjału. Od razu zaznaczę, że zdaję sobie sprawę, iż film bazuje na książce (której, nie ukrywam, nie czytałem) ale opowiedziana historia chyba jednak średnio sprawdziła się przeniesiona na ekran.

Sam koncept jest bowiem bardzo obiecujący - prosty, życiowy film pokazujący wewnętrzny świat i przeżycia młodej dorosłej z porażeniem mózgowym, a przez to kompletnie niepelnosprawnej ruchowo i w mowie, ale za to sprawnej intelektualnie. A obok niej pokazujące też życie jej rodziny, które nie kręci się tylko wokół niej. Całosć w dość ciepłym, optymistycznym klimacie.

AlePokaż całość

Okej, skończyłem tę netflixową adaptację live action One Piece to naskrobię kilka słów od siebie jeśli chodzi o wrażenia.

Przede wszystkim zaznaczę - oglądam to z perspektywy osoby, która zna pierwowzór. Całego anime jeszcze nie udało mi się przebrnąć, ale jestem na dobrej drodze, a materiał użyty w live action mam już dawno za sobą.

Ogólnie to wrażenia pozytywne - bohaterowie wyglądają zaskakująco dobrze i szybko się przyzwyczaiłem do nich w ich aktorskich wersjach, lokacje naprawdę robią wrażenie i są równie estetyczne co klimatyczne. No właśnie, klimat - to jest moim zdaniem najmocniejsza strona tej adaptacji. Zachowuje ona ten świetny klimat przygody, marzycielstwa i podróży, któa ta seria ma. Naprawdę udało się w tym netflixowym One Piece zawrzeć ducha tej serii, co z pewnością nie było łatwym zadaniem. Muzyka też bardzo spoko.

OdstępstwPokaż całość

Pamiętam, jak już sporo lat temu, chyba gdzieś w latach 2008-2010 sporą popularnością cieszyła się przeglądarkowa gierka The West. Prosta w swojej formule i jak na to patrzę z perspektywy czasu to też raczej dość nudna, ale za to z naprawdę świetnym westernowym klimatem. Oj, przegrało się w to sporo godzin i dało to dużo radości i satysfakcji, a pewnie dałoby jeszcze więcej, gdybym wtedy był bardziej ogarniętym graczem i lepiej zbudowałPokaż całość

Może i kontrowersyjna opinia, ale szczerze mówiąc rozwalają mnie ludzie, którzy będąc przynajmniej w jakimś stopniu przegrywami lub nieudacznikami mają pierdo*ca na punkcie jakiegoś źle pojętego samorozwoju, ciągłego samodoskonalenia i innych takich. Jakieś gównosamorozwojowe filmiki na youtubie "zostań mężczyzną wysokiej jakości", jakieś poradniki o rozwijaniu własnego biznesu, jakieś nofapy czy w ogóle nawet jakieś kursy podrywu albo PUA.

Jeśli funkcjonowanie na w miarę normalnym, przeciętnym poziomie nie przychodzi ci naturalnie, to tego typu rozwój jest tylko desperackim waleniem głową w mur. Urocza wiara, że jeśli będziesz rypać i robić jak najwięcej to w końcu będziesz mieć źycie jak inni a nawet lepsze. Niestety, życie nie działa tak mechanistycznie, że jak dużo robisz to dużo dostajesz (zwłaszcza w relacjach i sferze związkowej), choć pewnie fajnie w to wierzyć. Zresztą jeśli inni robiąc mniej od ciebie mają więcej sukcesów i lepsze życie już od młodych lat, to skąd ta wiara, że bliżej nieokreślonym "robieniem" w końcu jakoś ich dościgniesz? To nie anime, gdzie główny bohater jak zniknie na 2 lata na jakiś kompletnie niesprecyzowany trening to nagle wraca koksem. Znaczy, jeśli odnosić to tylko do rzeczy, które działają mechanistycznie to tak, z siłownią i treningiem ma to sens (ale pytanie, czy na tym ci naprawdę zależy samym w sobie), ale poza tym to z naprawdę niewieloma rzeczami.

Jeśli jakiś stopień sukcesu, standardu życia i angażowaniu się w rozwijające czynności nie przychodzi ci naturalnie i sam z siebie i musisz robić jakieś wielkie kampanie samoudoskanalające do których ledwo jesteś w stanie się zmusić - no to chyba nie zmierza to do nikąd i warto to sobie smemu powiedzieć.

PrzyPokaż całość

Gdybym dostał jakimś cudem coś w rodzaju gwarantowanego dochodu podstawowego n resztę życia w wysokości choć trochę większej niż płaca minimlna to bym rzucił wszystko w cholerę i bym się zaszył gdzieś w rodzinnych stronach na spokojnie wegetując przez resztę życia na NEET. Gdzieś mam jakieś realizowanie się, ambicję, pieniądze na jakieś wydatki typu podróżne, drogie ciuchy, dobry samochód, restauracje. Ja chciałbym po prostu mieć spokój i na luzie sobie zamulać takPokaż całość

Po latach postanowiłem sobie ponownie obejrzeć "Włatców Móch" i musze przyznać, że teraz, kilkanaście lat po pierwszej styczności z serialem ta animacja naprawdę uderza inaczej. Jestem po nieco ponad 25 odcinkach i nie żałuję, że wróciłem do tego tytułu.

Ogólnie może nakreślę swoją historię z "Włatcami". Ja załapałem się na tę falę włatcomanii (kiedy to serial był emitowany) będąc z pokolenia tych dzieciaków, które w tamtym okresie były w wieku zbliżonym do głównych bohaterów i które zafascynowały się serialem pomimo, że był przeznaczony dla dorosłych. Byłem więc z tych dzieciaków, które choć nie powinny, to jarały się Włatcami wtedy, gdy następowała oryginalna emisja. Powód wiadomy, była podjarka, że są przekleństwa, poważne tematy, hehe śmieszny Czesio.

Ale teraz, oglądając to jako osoba dorosła inaczej patrzę na to wszystko co jest w serialu. Teraz z perspektywy czasu dopiero dostrzegam, że w gruncie rzeczy "Włatcy" to przerysowany, przedstawiony w krzywym zwierciadle świat dzieciaków, humorystycznie przedstawione problemy, przemyślenia i zachowania tej grupy wiekowej. Ciężko było tak na to patrzeć samemu w niej będąc kiedy serial jeszcze leciał, ale teraz widząc to wszystko z dystansu kilkunastu lat naprawdę wygląda to inaczej. Sporo zachowań i sposobów myślenia jakie "chłopacy" z serialu prezentują naprawdę przywodzi na myśl okres, gdy samemu się było w ich wieku i samemu trochę takim się było lub widziało się to u innych. Fajnie też widać, jak przedstawili perspektywę dziecięcą na tematy dla dorosłych błache, ale dla dzieci bardzo ważne, np. szkolne bale, fluoryzacja w szkole, akcje picia mleka i obrzydzenie kożuchami, niepoważne i paternalistyczne traktowanie przez dorosłych itp.

Jasne,Pokaż całość

Bycie tak atrakcyjnym jako mężczyzna, że ma się bez jakiegoś ogromnego wysiłku relacje typu ONS czy FWB to musi być inny wymiar istnienia. Dla takiej spier*oliny jak ja, wiecznie aseksualnej w oczach kobiet to jest dosłownie aż nie do pomyślenia. Nie dopomyślenia, że samemu z siebie można dostać od płci przeciwnej uwagę i porządanie. Że nie trzeba jakoś wydobywać się przez długi czas rękami i nogami z roli aseksualnej kluchy, a kontaktPokaż całość

Naprawdę chciałbym, aby już w wieku nastoletnim ktoś zauważył mój kompletnie zerowy potencjał odnośnie wchodzenia w związki i pomógł mi już wtedy skonfrontować się z prawdą i pomóc ułożyć sobie życie i sposób funkcjonowania w sytuacji, gdzie związku nigdy nie będzie.
Brakowało kogoś, kto by powiedział "no wiem, że to trudne anon, ale widać, że związku nigdy nie stworzysz z powodów takich i takich, ale może zamiast tego spróbujesz trochę więcej uwagiPokaż całość

Eh, ile ja razy marzyłem o możliwości "wczytywania gry" w życiu realnym. Jaki cudowny byłby świat, gdyby dało się tak zrobić i cofnąć się do punktu, gdzie coś się spieprzyło i to naprawić. Wiem, że to życzeniowość na najwyższym poziomie, ale kto by nie chicał naprawić swoich błędów i wpadek. Ale nie ma tak dobrze, jak przegryw przegrał to niestety przegrany pozostanie i nic nie naprawi.

#przegryw

Pytanie pół żartem pół serio - gdyby w świecie Gothica mieli wykop, a co za tym idzie mieli też tag #przegryw, to które postacie z tego uniwersum by na na tym tagu siedziały?

#gothic

Nie wiam jak inni, ale mam wrażenie, że w powracających co jakiś czas dyskusjach typu "czemu w Gothica dalej tyle osób gra i tak chętnie się do niego wraca", rzadko mówi się o tym, jak bardzo tak naprawdę ogrywanie Gothica jest... praktyczne. Oczywiście dla kogoś, kto na tej grze się wychował i chciałby akurt w coś pograć, czyli dla większości graczy Gothica obecnie. Wiadomo, że nie jest to jedyny powód jego utrzymującej się popularności ani nawet nie główny, ale swoją cegiełkę dokłada, a mam wrażenie, że rzadko się o tym mówi. I oczywiście to o czym piszę nie odnosi się tylko do Gothica, ale też np. do Heroes III i jej niesłabnącej popularności.

Bo wrócenie do Gothiczka w porównaniu z ogrywaniem jakichś nowych tytułów dla przeciętnego, szarego gracza, który z tym tytułem zapoznał się już w przeszłości jest po prostu cholernie funkcjonalne i to z kilku powodów:

-Niski próg wejścia: znasz już mapę, zadania, mechaniki, wiesz co i jak. Umiesz w miarę sesnownie zbudować postać, orientujesz się gdzie szukać rzadkich przedmiotów czy jak walczyć z danymi przeciwnikami. Po prostu oszczędzasz sobie całego uczenia się świata i technikaliów nowej gry, zaglądania w solucje kiedy sfrustruje cię jakieś kłopotliwe zadanie, rozgryzania reguł budowy mocnej postaci itp. Nie musisz wkładać dodatkowego wysiłku i zachodu związanego z uczeniem się gry, po prostu odpalasz Gothica i lecisz z tematem, w końcu wiesz co masz robić. Co jest o tyle ważne, że wielu graczy, którzy przygodę z Gothiciem zaczęli lata temu to teraz dorośli ludzie ze swoimi poważnymi, dorosłymi sprawami i rzeczami, które muszą ogarniać poza beztroskim siedzieniem przed kompem. A taka osoba już niekoniecznie będzie mieć czas i energię na wgryzanie się w świat i mechaniki nowych dla niej gier, więc super opcją będzie choćby taki Gothic pozwalający sobie tego zaoszczędzić.

-NiskiePokaż całość

Słowo "introwertyk" jest tak nadużywane, że już wręcz straciło cały sens.

#przegryw #heheszki #humorobrazkowy #introwersja

535 + 1 = 536

Tytuł: Gmina Radymno
Autor: Jerzy Fąfara (redakcja)
Gatunek: album promocyjny
Ocena: ★★★★★★Pokaż całość

"No wiesz, z ciebie to naprawdę fajny chłopak, na pewno mógłbyś sobie kogoś fajnego znaleźć... tylko nie mnie oczywiście, nie mnie!"

#przegryw #rozwojosobistyznormikami #humorobrazkowy #heheszki

Trochę bawi mnie to popularne teraz gadanie, że mężczyzna ma pokazywac emocje, że ma okazywać uczucia. Jasne, samo przesłanie jest słuszne. Ale mam wrażenie, że za mało idzie za tym refleksji, czemu niby mężczyźni tego nie robią. Jasne, jest proste wytłumaczenie "bo nie chcą wyjść na słabych". Ale moim zdaniem jest też inny ważny powód - niechęć do bycia wykastrowanym w oczach innych. Nie oszukujmy się, dla większości kobiet, nawet tych, którePokaż całość

Już od najmłodszych lat widać, kto wyrośnie na dynamiczniaka, a kto na zamkniętego w sobie przymulonego spierdona. I trochę to straszne, że tak wcześnie i tak wyraźnie się to różnicuje.

Widzę to choćby obserwując dzueci w wieku powiedzmy 3-5 lat w miejscach publicznych. Dla mnie to jest doprawdy fascynujące, że są dzieci potrafiące się wydzierać wśród innych ludzi np. w pociągu , uciekać rodzicom np. na tłocznej ulicy, bez oporów ganiać bezPokaż całość

W syereotypowych normikach zawsze mnie zadziwia ich ograniczona zdolność do rozumienia innej perspektywy i ogarnięcia tego, że ktoś ma całkiem inaczej.

Napiszesz o tym, że boisz się jakiejś reakcji w interakcjach społecznych to zaraz jakiś normik "typie przecież nikt tak nie robi i nie mówi xd". Od razu załozenie, że coś sobie uroiłeś i nikt, dosłownie nikt z 7 miliardów ludzi na świecie tak nie robi. Bo to przecież na pewno nie tak, że już kiedyś spotkałeś się z podobnymi reakcjami, niemożliwe, przecież normik się nie spotkał więc nikt tak nie robi a ty przegrywie tego nie rozumiesz!

Albo porady na znajdowanie sobie znajomych i związku opierające się z na osobistych doświadczeniach normika jako jedynym prawdziwym i realnym schemacie. "Jak już poznasz kolegę, on pozna cię ze swoją kolezanką, ona z kolei ze swoją koleżanką i tak poznasz kogoś do związku. Tak to działa". No nie wiem, a co w sytuacji kiedy ludzie nie chcą kogoś poznawać ze swoimi znajomymi i ktoś jest zwykle mocno izolowany przez ludzi wokół siebie od innych ich przyjaciół i relacji? Nie no, takie gadanie to przecież malkontenctwo i szukanie dziury w całym, normika ludzie poznają z innymi ludźmi więc tak po prostu to działa i jak to podważasz to chyba nie wiesz jak świat funkcjonuje. Albo "udzielaj się w jakiejś grupie, ludzie będą cię z niej kojarzyć to pozawiązują się głębsze relacje i pojawią się zaproszenia na jakieś spotkania poza grupą, to normalny bieg rzeczy". A co w sytuacji, kiedy ktoś niezależnie od tego do jakiej grupy nie pójdzie to przez ludzi z tej grupy jest po prostu postrzegany jako gość z tej grupy, z którym chce się mieć kontakt tylko w jej ramach i nijak nie wynosić tego kontaktu na zewnątrz, bo tam ma się swoje życie? Nie no, to nie tak, przecież naturalnie powstają coraz bliższe znajomości i ludzie sami coś proponują, tak to działa, przecież normik tak miał.

PrzykładyPokaż całość

Kompletnie nie rozumiem, dlaczego kobiety tak często krytykują całkowite wycofanie mężczyzn z życia związkowego i poszukiwania parnerki. Albo tak bardzo jadą tych, którzy poszli w #blackpill i na bazie tego stwierdzają, że są śmieciami genetycznymi i it's over. I zaznaczam, że nie chodzi mi tu o tych, co wycofują się na zasadzie "mam kasę, mam zajebistą pracę i dobrą firmę, po co mi uciążliwa laska do tego". Tylko o tych,Pokaż całość