Epikureizm nr.IV Spokój ducha najwyższym szczęściem
Przyjemność, którą mamy na myśli, charakteryzuje nieobecność cierpień fizycznych i brak niepokojów duszy. Nie pijatyki i hulanki, nie obcowanie z pięknymi chłopcami i kobietami; nie ryby i inne smakołyki, jakich dostarcza zbytkowny stół, czynią życie przyjemnym, ale trzeźwy rozum (νήφων λογισμός), dociekający przyczyn wszelkiego wyboru i unikania, odrzucający czcze domysły, owo źródło największych utrapień duszy
Epikurejczycy uważali że szczęście to brak bólu psychicznego oraz brak bólu fizycznego. Odrzucali życie na wysokim poziomie twierdząc że nie jest ono podstawą szczęśliwego życia. Prawdziwe szczęście pochodzi od umysłu który jest racjonalny. Poprzez naszą racjonalność możemy wybrać rzeczy przyjemne ale także mniej szkodliwe w dłuższej perspektywie, odrzucając rzeczy przyjemne iluzorycznie. Musimy pielęgnować nasz spokój ducha poprzez dobry wybór a także unikanie pewnych rzeczy. Spokój ducha jest
Jeżeli wierzysz, że cały świat składa się tylko z rzeczy jednego rodzaju - atomów albo superstrun - to jesteś monistą rodzajowym. Jeśli sądzisz, że prócz zbudowanego z tych "cegiełek" świata fizycznego istnieją również umysły czy dusze, to jesteś dualistą (rodzajowym). Oba poglądy są w filozofii bardzo stare: jeden ma 2600, a drugi 2400 lat. A co jeżeli uważałbyś - z tym poglądem sympatyzuję - że nie ma materii, zaś wszystko, co istnieje
@hiplit2137: Bo to JEST prawdziwa filozofia? No chyba, że Platon nie był filozofem, to wtedy OK ( ͡°͜ʖ͡°) A tak serio: bo dział nazywa się Przybornik filozoficzny i jego celem jest wprowadzać podstawowe pojęcia i podziały. Poza tym filozofia to sztuka jasnego i klarownego myślenia, do którego podziały takie jak ten są potrzebne, zwłaszcza, że część z nich bierze się - cokolwiek bezpodstawnie -
"Przypominamy jagnięta, które bawią się na łące, podczas gdy rzeźnik wybiera już wzrokiem jedno z nich. Nie wiemy bowiem w naszych dobrych dniach, jakie nieszczęście los teraz właśnie nam gotuje – chorobę, prześladowanie, zubożenie, kalectwo, ślepotę, obłęd, śmierć.''
~ Arthur Schopenhauer Źródło: Przyczynek do nauki o cierpieniu na świecie
Zimna obojętność jest jedynym rozsądnym podejściem. Rozum jest oczywiście nienawistny - ale dlaczego? Ponieważ ukazuje (tym, którzy są odważni), że my, żywi, jesteśmy poza życiem - całkowicie poza nim. Tajemnice wszechświata zrobionego z drobin ognia i grudek błota bynajmniej nas nie obchodzą. Los ludzkości skazanej ostatecznie na zagładę z zimna niewart jest zachodu. Jeśli brać go do serca, staje się trudną do zniesienia
"Wymóg ostrożności, szacunek dla powagi kwestii ludzkiego cierpienia, przeważają przeciwko prokreacji w takim stopniu, w jakim nie jest możliwe przewidzenie, czy stworzona osoba będzie miała dobre życie."
Autor: Sarah Perry, Every Cradle Is a Grave: Rethinking the Ethics of Birth and Suicide, 2014, s. 167
"Kiedy antynataliści nie podejmują działania i nie powołują do istnienia dziecka, nie zostaje wyrządzona żadna krzywda. Nikt przez to nie musi cierpieć ani umierać."
Autor: Thomas Ligotti, Interview: Thomas Ligotti, 2011
Przyjemność, którą mamy na myśli, charakteryzuje nieobecność cierpień fizycznych i brak niepokojów duszy. Nie pijatyki i hulanki, nie obcowanie z pięknymi chłopcami i kobietami; nie ryby i inne smakołyki, jakich dostarcza zbytkowny stół, czynią życie przyjemnym, ale trzeźwy rozum (νήφων λογισμός), dociekający przyczyn wszelkiego wyboru
i unikania, odrzucający czcze domysły, owo źródło największych utrapień duszy
Epikurejczycy uważali że szczęście to brak bólu psychicznego oraz brak bólu fizycznego. Odrzucali życie na wysokim poziomie twierdząc że nie jest ono podstawą szczęśliwego życia. Prawdziwe szczęście pochodzi od umysłu który jest racjonalny. Poprzez naszą racjonalność możemy wybrać rzeczy przyjemne ale także mniej szkodliwe w dłuższej perspektywie, odrzucając rzeczy przyjemne iluzorycznie. Musimy pielęgnować nasz spokój ducha poprzez dobry wybór a także unikanie pewnych rzeczy. Spokój ducha jest