Dla równości nie może istnieć piękno,gdyż istnienie piękna wymaga istnienia brzydoty, a żaden przymiot nie może istnieć inaczej, niż w obliczu swojego kontrastu.

Dla równości nie wolno stawać się silniejszym. Nie wolno oszczędzać, czytać wymagających książek, nie wolno być sławnym, zwłaszcza za zdolny lub odważny czyn. Którekolwiek z tych działań to opresja swoją wyższością.

Z tego możemy zauważyć, dlaczego równość musi gloryfikować słabeuszy. Siła nie może stać się cnotą. Musi podziwiać brzydotę;