Wpis z mikrobloga

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 62

Lockheed XH-51

Początki projektu XH-51 sięgają 1959r. kiedy to Lockheed Aircraft rozpoczęło prace na konceptem helikoptera ze sztywnymi łopatami wirnika nośnego – CL-475. Sztywne łopaty miały na celu zmniejszenie asymetrii ciągu oraz odchylania wirnika do tyłu co miało miejsce w przypadku elastycznych łopat.

Bardzo zadowalające osiągi CL-475 zachęciły Lockheed do dalszego rozwoju projektu. Przedstawiono maszynę U.S. Army jako zastępstwo dla helikopterów obserwacyjnych Bell OH-13 Sioux i Hikker OH-23 Raven. Pomimo tego w 1962r. CL-475 został wybrany do wspólnego programu armii i marynarki wojennej w celu badania zdolności sztywnego wirnika do lotów z dużą prędkością. W ramach programu zamówiono i zbudowano dwa egzemplarze testowe XH-51A z trójłopatowym wirnikiem głównym.

Pierwszy lot wykonano 2 listopada 1962r. W trakcie testów okazało się, że konfiguracja wirnika z trzema łopatami jest bardzo niestabilna przy wyższych prędkościach. Problem ten rozwiązano wprowadzając do wirnika czwartą łopatę.

W 1963 TRECOM (Technology Research and Evalutation Command) zakontraktowało Lockheed do zmodyfikowania jednej z maszyn jako helikoptera zespolonego (compound helicopter). XH-51A zoastał wyposażony w skrzydła i pojedynczy silnik turboodrzutowy znajdujący się na lewym skrzydle.

21 września 1964r. wykonano pierwszy lot, gdzie testowano jedynie zachowanie się maszyny w locie bez uruchamiania silnika odrzutowego. Pierwszy lot jako w pełni funkcjonalny helikopter zespolony odbył się 10 kwietnia 1965r. a 29 listopada 1967r. osiągnięto prędkość 489.6km/h (263kts) w płytkim locie nurkującym. Dla lotu poziomego najwyższa prędkość wyniosła 413km/h (223kts).

W czerwcu 1964r. NASA zamówiło dwa pięciomiejscowe, trójpłatowe egzemplarze XH-51N (NASA 531) jako platformy testowe.

Lockheed próbowało wprowadzić na rynek XH-51 jako pięciomiejscową wersję cywilną pod nazwą Model 286. Pomimo certyfikacji FAA w czerwcu 1966r. nie udało się sprzedać jakiejkolwiek maszyny. Lockheed wykorzystywał te śmigłowce jako transport dla swojej kadry kierowniczej.

Dwa istniejące do dzisiaj XH-51A są przchowywane w United States Army Aviation Museum w Fort Novosel.

Podstawowe dane techniczne (XH-51A):

Załoga: 2
Długość: 12.42m
Wysokość: 2.50m
Średnica głównego wirnika: 10.67m
Powierzchnia nośna: 89.4^m2
MTOW: 1860kg

Napęd:
1 x Pratt & Whitney Canada PT6B-9 500hp (370kW) – silnik turbowałowy
1 x Pratt & Whitney J60-2 14,68kN (1497kgf) ciągu – silnik turboodrzutowy

Prędkość przelotowa: 260km/h | 140kts

Vmax:
280km/h | 151kts – bez silnika odrzutowego
413km/h | 223kts - z silnikiem odtrzutowym
486.9km/h | 263kts – z silnikiem odrzutowym (w locie nurkującym)

Prędkość wznoszenia: 10m/s
Pułap: 4900m | 16000ft
Zasięg: 420km | 230nmi

#lotnictwo #samoloty #smiglowce #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #zainteresowania
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny
MajsterZeStoczni - Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym...

źródło: Lockheed_XH-51_1263

Pobierz
  • 11
  • Odpowiedz