[MajsterZeStoczni]

Maszyny, które osobiście uważam za ciekawe, a które mogą niektórym nie być znane; odc. 61

Convair F2Y Sea Dart

Zaprojektowany i zbudowany na początku lat 50 XX wieku, F2Y był odrzutowym wodnosamolotem, którego celem było rozwiązanie problemu lądowania ponaddźwiękowymi odrzutowcami na lotniskowach.

W 1948r. Convair wystartowało w przetargu ogłoszonym przez U.S. NAVY na ponaddźwiękowy myśliwiec przechwytujący. Sam przetarg wynikał z dużego sceptycyzmu co do obsługi samolotów ponadźwiękowych z pokładów lotniskowców – wiele ówczesnych maszyn tego typu wymagało długich rozbiegów, dużych prędkości zbliżania oraz nie były zbyt stabilne i łatwe w operowaniu.

Zespoł naukowców z Convair pod przewodnictwem Ernesta Stouta zaproponował wykorzystanie istniejącego myśliwca F-102 Delta Dagger i zastąpienie konwencjonalnego podwozia płozami wodnymi.

Pod koniec 1951r. rozwiązanie zaproponowane przez Convair otrzymało od U.S. Navy zamówienie na dwa prototyp, a następnie zamówiono dwanaście egzemplarzy produkcyjnych zanim oblatano którykolwiek z prototypów.

Bazując na F-102, F2Y był myśliwcem ze skrzydłami w układzie delta, dodatkowo z wodoszczelnym kadłubem oraz dwoma chowanymi płozami wodnymi służącymi do startu i lądowania. Za napęd początkowo odpowiedzialne były dwa silniki Westinghouse XJ46-WE-02, które zostały zamienione na J34-WE-32 o prawie połowę mniejszej mocy. XJ46 nie były w pełni gotowe do wykorzystania w prototypach.

Pierwszy z prototypów wyposażony był w pojedynczą płozę, która okazała się dużo skuteczniejsze od konfiguracji z dwiema płozami drugiego egzemplarza testowego. Przeprowadzono również testy z kilkoma innymi konfiguracjami nart.

U.S. Navy rozważało wykorzystanie tego typu samolotów na pokładzie podwodnego lotniskowca. Miały one być przechowywane w komorach ciśnieniowych znajdujących się wewnątrz kadłuba okrętu podwodnego i startować bezpośrednio z powierzchni wody przy sprzyjających warunkach lub być katapultowane z rufy przy wyższym stanie morza. Program ten nigdy nie wyszedł poza fazę teoretyczną ze względu na liczne problemy konstrukcyjne wiążące się z takim rozwiązaniem.

Pierwsze testy F2Y rozpoczęły się w grudniu 1952r. w Zatoce San Diego w Kalifornii. 14 stycznia 1953r. pilot nieumyślnie oderwał maszynę od powierzchni wody w trakcie szybkiego „kołowania”. Pierwszy oficjany lot odbył się 9 kwietnia tego samego roku.

Słabe silniki powodowały, że mysliwiec był powolnu a płozy wodne nie spełniały do końca swojej roli wytwarzając gwłatowne drgania podczas startu i lądowania. Wprowadzono szereg modyfikacji, które częściowo zniwelowały problemy z drganiami, ale nie były w stanie poradzić nic na słabe osiągi. W związku z niezadowalającymi wynikami testów, drugi z prototypów został anulowany a w pierwszej maszynie silniki J36 (z którymi F2Y nie był w stanie osiągnąć prędkości ponaddźwiękowej w locie poziomym) zostały zastąpione mocniejszymi J46, które również działały poniżej zakładanych specyfikacji. Prędkość przekraczającą Mach 1 udało się osiągnąć jedynie w płytkim locie nurkującym.

4 listopada 1954r. Sea Dart pilotowany przez Charlesa E. Richbourga rozpadł się w locie podczas demonstracji dla oficerów marynarki wojennej i prasy. Pilot nieumyślnie przekroczył ograniczenia konstrukcyjne płatowca. Zginął na miejscu.

Wypadek ten był jednym z wielu gwoździ do trumny dla całego projektu, ponieważ U.S. Navy rozwiązała do tego czasu problemy z myśliwcami naddźwiękowymi na pokładach lotniskowców. Wszystkie produkcyjne samoloty Sea Dart zostały anulowane pomimo ukończenia dodatkowych trzech egzemplarzy testowych.

Program oficjalnie zamknięto w 1957r., lecz przynajmniej jeden F2Y pozostawał w gotowości do 1962r. otrzymując ozanczenie YF-7A.

F2Y jest jedynym wodnosamolotem, który przekroczył prędkość dźwięku.

Podstawowe dane techniczne (YF2Y):

Załoga: 1
Długość: 15.58m
Wysokość: 2.26m
Szerokość: 1.65m (kadłub)
MTOW: 11055kg
Napęd:
2 x Westinghouse J46-WE-12B 27kN (2753kgf) ciągu – silniki turboodrzutowe z dopalaczem
2 x Westinghouse J34-WE-32 15kN (1529kgf) ciągu – silniki turboodrzutowe
Vmax: Mach 1.25 (1531km/h | 827kts)
Prędkość wznoszenia: 87m/s
Zasięg: 826km | 446nmi
Rozbieg: 1700m
Dobieg: 460m

#lotnictwo #samoloty #smiglowce #inzynieria #ciekawostki #historia #gruparatowaniapoziomu #hobby #aircraftboners #zainteresowania
Do obserwowania: #whangarzeumajstra - jak komuś podobają się moje wypociny

[MajsterZeStoczni]

F-102 Delta Dagger

[MajsterZeStoczni]

Treść została ukryta... Pokaż treść

[MajsterZeStoczni]

Treść została ukryta... Pokaż treść

[MajsterZeStoczni]

Treść została ukryta... Pokaż treść

[vanitydomain]

@MajsterZeStoczni: wow

[wygolony_libek-97]

@MajsterZeStoczni ...jeszcze 10 lat wcześniej słynna strategiczna Stratoforteca miała zaplanowane proste skrzydła, jak nakazuje tradycja - dopóki niemieckie wyniki nie wykazały dużych korzyści nośności/oporu wynikających z zakrzywienia ich, i dopóki nie zadecydowano o natychmiastowych zmianach w wyniku przejęcia wyników badań (i wysłania ich do zainteresowanych badaczy przez amerykańską pocztę poleconą za potwierdzeniem)

...jeszcze parę lat wcześniej wgl udało się przekroczyć prędkość dźwięku w wyniku startu z platformy, i dopiero uczono się o