✨️ Obserwuj #mirkoanonim Pojawił się dzisiaj temat matki nie przyznającej się do błędów to opowiem swoją historię. W skrócie byłem w rodzinie nieważnym śmieciem, mam czwórkę starszego rodzeństwa i gdy pojawiłem się na świecie rodzice byli już starzy i zmęczeni życiem. Nie mam wspomnień, żeby matka albo ojciec się ze mną bawili, czytali bajki czy normalnie ze mną rozmawiali. Wychowałem się samopas. Gdy coś lubiłem za dzieciaka, za pare zeta nic kosztownego to matka nie chciala mi kupic bo „po co ci”. Rodzicow zdaniem nie bylo mi do szczescia nic potrzebne oprocz czystych ubran i żarcia, bawilem sie zepsutymi autkami bez kol po starszym rodzenstwie, lazilem w ubraniach po nich mimo tego, ze finansowo bylismy dosc dobrze sytuowani. Po prostu bylem takim nikim, kims kogo nigdy nie dopuszczano do glosu, urodzil sie starym rodzicom bo zapomnieli gumki. Matka nie chodzila na wywiadowki bo sie nie chcialo mimo tego, ze nie pracowala. Jej hobby to bylo sprzatanie domu, szycie zaslonek firanek i biadolenie ze jest wymeczona robota mimo tego ze nie pracowala zawodowo. Starsze rodzenstwo zauwazylo, ze starszy maja mnie w dupie wiec sie nade mna znecali psychicznie i fizycznie. Z bezsilnosci uciekalem z domu. Zdaniem matki nadal jestem nikim bo nie chce jak ona chodzic do kosciola. Nie odzywam sie do niej od kilku miesiecy i czuje wewnetrzny spokoj że nie musze sluchac jej tyrad. Czuje taka ulge, ze najchetniej juz nigdy bym sie do niej nie odezwal. #rodzicielstwo #przegryw #madki
@mirko_anonim: ja pamiętam pierwszy raz jak zdałem sobie sprawę, że nikt nie drze ryja. Po prostu... siedzę w wynajmowanym pokoju, jak ktoś coś chce to musi zapukać, jak ma problem, że coś mu nie pasuje to musi przegadać, nikt nie drze ryja, nie wpieprza się, każdy wie, że jak będzie miał jakieś wąty to ja też mogę mu powiedzieć #!$%@?.
Pojawił się dzisiaj temat matki nie przyznającej się do błędów to opowiem swoją historię. W skrócie byłem w rodzinie nieważnym śmieciem, mam czwórkę starszego rodzeństwa i gdy pojawiłem się na świecie rodzice byli już starzy i zmęczeni życiem. Nie mam wspomnień, żeby matka albo ojciec się ze mną bawili, czytali bajki czy normalnie ze mną rozmawiali. Wychowałem się samopas. Gdy coś lubiłem za dzieciaka, za pare zeta nic kosztownego to matka nie chciala mi kupic bo „po co ci”. Rodzicow zdaniem nie bylo mi do szczescia nic potrzebne oprocz czystych ubran i żarcia, bawilem sie zepsutymi autkami bez kol po starszym rodzenstwie, lazilem w ubraniach po nich mimo tego, ze finansowo bylismy dosc dobrze sytuowani. Po prostu bylem takim nikim, kims kogo nigdy nie dopuszczano do glosu, urodzil sie starym rodzicom bo zapomnieli gumki. Matka nie chodzila na wywiadowki bo sie nie chcialo mimo tego, ze nie pracowala. Jej hobby to bylo sprzatanie domu, szycie zaslonek firanek i biadolenie ze jest wymeczona robota mimo tego ze nie pracowala zawodowo. Starsze rodzenstwo zauwazylo, ze starszy maja mnie w dupie wiec sie nade mna znecali psychicznie i fizycznie. Z bezsilnosci uciekalem z domu. Zdaniem matki nadal jestem nikim bo nie chce jak ona chodzic do kosciola. Nie odzywam sie do niej od kilku miesiecy i czuje wewnetrzny spokoj że nie musze sluchac jej tyrad. Czuje taka ulge, ze najchetniej juz nigdy bym sie do niej nie odezwal. #rodzicielstwo #przegryw #madki
─────────────────────
· Akcje: Odpowiedz anonimowo · Więcej szczegółów
· Zaakceptował: razzor91
· Autor wpisu pozostał anonimowy dzięki Mirko Anonim
@mirko_anonim: ja pamiętam pierwszy raz jak zdałem sobie sprawę, że nikt nie drze ryja. Po prostu... siedzę w wynajmowanym pokoju, jak ktoś coś chce to musi zapukać, jak ma problem, że coś mu nie pasuje to musi przegadać, nikt nie drze ryja, nie wpieprza się, każdy wie, że jak będzie miał jakieś wąty to ja też mogę mu powiedzieć #!$%@?.
Jaka to była ulga.... Tylko żałowałem, że nie