Wpis z mikrobloga

✨️ Obserwuj #mirkoanonim
Mirki nie wiem czy to jakaś depresja czy po prostu obniżenie nastroju. (Anon 21 lvl)
Jestem na drugim roku studiów związanych z nieruchomościami i planowaniem przestrzennym. Nie wiem czy dobrze wybrałem. Przeglądałem oferty pracy dotyczące kierunku, którego studiuje i prawie nic nie ma ciekawego. Nawet powiedziałbym, że 3/5 ofert w moim regionie, więc ciężko bym powiedział.
Najgorsze jest to, że nie potrafię znaleźć jakiegoś konkretnego zainteresowania i bardziej interesuję się wszystkim i niczym, czyli mam jakąś wiedzę na jakiś temat, ale gdybym miał się porównywać do osoby, która w tym siedzi to nic przy niej nie wiem.
Talentów też, żadnych nie mam, przynajmniej nie odkryłem. Zazdroszczę tym, którzy ogarniają język i udzielają za to korepetycji. Mój poziom w angielskiego jest taki, że mieliśmy zadanie na kolosie i trzeba było uzupełnić dialog. Jednym z nich było, że jedna osoba mówi "Thank you for help" i mieliśmy odpowiedzieć na to 3 wyrazami, to napisałem "No problem bro" zamiast "you are welcome". W normalnej codziennej mowie by to przeszło. Druga sytuacja: Jedna osoba częstuje gulaszem. Druga odpowiada, że nie lubi koniny i mieliśmy to uzupełnienia " I'm ..........". Zamiast napisać "afraid" to napisałem "vegetarian". XD
Szukam pracy w czasie studiów, żeby coś dorobić, odłożyć na czarną godzinę, spełniać podróżnicze marzenia . Próbowałem jako dostawca jedzenia, to powiedzieli mi, że zmieniają strategię i nie będą robić żadnych dostaw już, a jak zobaczyłem knajpę na pyszne.pl to nadal realizują dostawy do domu. Druga próba to była praca na stacji Obajtka. To kierownik po godzinie mi powiedział, że się nie nadaje do tej pracy i sobie nie poradzę. Szukałem pracy w Burger Kingu, to parę dni po rozmowie mi powiedzieli, że nie są w stanie podjąć ze mną współpracy. Byłem dzisiaj na rozmowie jako opiekun nad papugami i mają mi dać znać do końca przyszłego tygodnia, więc zobaczymy.
Po tych wszystkich próbach mam jakieś dylematy, że nie chcą mnie w gównorobotach, a co dopiero w jakieś normalnej pracy. Bardzo mnie te sytuacje zniechęciły i myślę czy do czegokolwiek się nadaje.
Czasami coraz trudniej mi się zasypia, uczy i czasem krzyknę na swoich bliskich, bo mam już dosyć, że sobie nie radzę. Coraz częściej płaczę po nocach, kiedy próbuje zasnąć. Czasem mam wrażenie czy tego wszystkiego nie #!$%@?ć i rzucić wszystko, ale wiem, że te problemy przejdą na moją rodzinę, a wiem, że bardzo mnie kochają i nie chcieliby mnie stracić.
Nie chciałbym iść na terapię i boję się komukolwiek o tym powiedzieć. Nie chciałbym, żeby rodzina i przyjaciele dowiedzieli się o tym, bo też może im być ciężko oswoić się z tą informacją
#depresja #smutnazaba #studbaza #pracbaza



· Akcje: Odpowiedz anonimowo · Więcej szczegółów
· Zaakceptował: Nighthuntero
· Autor wpisu pozostał anonimowy dzięki Mirko Anonim

  • 13
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

@mirko_anonim w tak młodym wieku każdy z nas przeżywa większy lub mniejszy kryzys. Jesteś na początku swojej drogi i to zupełnie naturalne, że nie wiesz co ze sobą zrobić. Mamy pierdyliard opcji do wyboru ale zdecydować się jest trudno, Pamiętaj, że wiele osób studiujących pierwszą pracę zdobywa dupiero po uzyskaniu tytułu, jeśli już szukałeś stanowisk dla siebie to i tak masz lepsze doświadczenie ;)
  • Odpowiedz
@mirko_anonim depresja jest gdy nie masz wyraźnego powodu czuć się źle. To "dobra"wiadomość, bo mogłoby być dużo gorzej. Jesteś nieogarnięty i czujesz się źle, bo jest #!$%@? i tutaj nie ma co kłamać, że jest inaczej.
O terapii już powiedziałeś iluśtam osobom na wykopie, więc to masz z głowy. Rodzinie nie mów gdzie chodzisz, nikt nie musi cię kontrolować.
Ja składałem kiedyś CV do maka i mnie nie wzięli, dowiedziałem się
  • Odpowiedz
@mirko_anonim:
Prace fizyczne w restauracji, a te związane z twoim kierunkiem to zupełnie inna rzecz. Nie powinieneś zniechęcać się niepowodzeniami w pracy o całkiem innej charakterystyce. Nie wyrabiałem w pracy na magazynie i mnie zwolnili, a w biurze daję sobie radę.
  • Odpowiedz
@mirko_anonim: na spokojnie, ja dopiero po studiach ostatecznie odkryłem co chce robić i szczerze jest to tylko pośrednio związane z kierunkiem, który skończyłem.
A co do pracy, to na luzie wreszcie się coś znajdzie tylko trzeba czasu. Najważniejsze to się nie poddawać i konsekwentnie małym krokami iść do przodu.
  • Odpowiedz
@mirko_anonim: dociagnij chociaz do licencjatu, zeby bylo wyzsze, w miedzyczasie zacznij rozgladac sie moze za kursem jezykowym? skoro tak Ci brak tego angielskiego, ja uczylem sie sie ang dopiero w liceum, razem z dodatkowymi zajeciami, dzisiaj od paru dobrych lat robie na projektach gdzie tylko po ang sie gada, z fartem
a co do roboty, musisz dawac slabe wrazenie albo bardziej sie przykladac jak nawet na stacji Cie nie chca,
  • Odpowiedz
via mirko.proBOT
  • 0
✨️ Autor wpisu (OP): @kamillosbombos Nie robię żartów, że za dziecka zawsze fascynował mnie kosmos. Planety, galaktyki. Pamiętam, że grałem zawsze w grę "Hugo w kosmosie" czy jakoś tak.
Wątpię, że tak łatwo będzie ustalić, jak czekają nas na 5 semestrze praktyki na 720h. To powiedzą, że wtedy będę mógł zrobić, a teraz trzeba się skupić na przedmiocie

  • Odpowiedz
@mirko_anonim: Przecież 21 lat i 2 rok studiów to nie pora na poważane myślenie o karierze. Jeśli nie musisz pracować to nie pracuj i skup się na rozwoju umiejętności, porób może jakieś staże wakacyjne albo dołącz do interesującego Cię koła. Praca zarobkowa na studiach (w tak młodym wieku) gdy nie ma się takiej realnej potrzeby (co też nie powinno mieć miejsca) jest pozbawiona sensu. masz tylko 21 lat, Jeśli interesuje
  • Odpowiedz
depresja jest gdy nie masz wyraźnego powodu czuć się źle


Bzdura, nie ma takiego wymogu, jak "brak wyraźnego powodu", do tego, aby stwierdzić depresję. Taki "wyraźny powód", jak opisany we wpisie, to wręcz skutek, a nie przyczyna depresji.

Jesteś nieogarnięty i czujesz się źle


Jak
  • Odpowiedz