Aktywne Wpisy
mirko_anonim +14
✨️ Obserwuj #mirkoanonim
Piszę najpierw tutaj, w poniedziałek lecę rozmawiać z papugą ale chcę poznać opinie osób, które może przerabiały temat.
Posiadam psa z lękiem separacyjnym (3 letni). Pies niestety jest zwierzakiem "covidowym" tj. wychowywany od szczeniaka z osobą pracującą zdalnie (do teraz), który przez to nie był przyzwyczajony do długich rozstań z człowiekiem. Trenowaliśmy wyjścia symulowane na 10/15/30/60+ minut w formie treningu ale nie odwzoruje to normalnego wyjścia na 8h do
Piszę najpierw tutaj, w poniedziałek lecę rozmawiać z papugą ale chcę poznać opinie osób, które może przerabiały temat.
Posiadam psa z lękiem separacyjnym (3 letni). Pies niestety jest zwierzakiem "covidowym" tj. wychowywany od szczeniaka z osobą pracującą zdalnie (do teraz), który przez to nie był przyzwyczajony do długich rozstań z człowiekiem. Trenowaliśmy wyjścia symulowane na 10/15/30/60+ minut w formie treningu ale nie odwzoruje to normalnego wyjścia na 8h do
Doszedłem do ściany w życiu i nie wiem co dalej. Szukam pomysłów. Mam prawie 26 lat i właśnie wróciłem z miasta TOP 5 mieszkać do mamy. Ostatni rok spędziłem w Gdańsku gdzie przeprowadziłem się za pracą. Ze względu na rosnące koszty wróciłem do mojej mamy mieszkać za darmo w mieście 200k ludzi. Zarabiam 5 000 netto. Nie mam dziewczyny, nie dostałem mieszkania od rodziców, jedyny plus to taki, że mogę pracować zdalnie
Aktywne Znaleziska
Witajcie! Zacznę od tego, że nie chcę robić z tego wpisu elaboratu, bo mało kto lubi czytać jakieś długie teksty od nieznajomych ludzi w internecie, których zresztą jest pełno. Dlatego konkretnie, często pojawiają się tu teksty, w których mowa, że sytuacja na rynku matrymonialnym jest kiepska dla facetów w Polsce. Potwierdzam i nie wchodząc w szczegóły przyznam się, że jako facet mający 34 lata moje szanse na znalezienie dziewczyny są niewielkie, już nie mówiąc o udanym związku czy rodzinie. Nie chcę robić osobistej analizy dlaczego, po prostu tak jest i choć staram się to zmienić, raczej znacząco tej atrakcyjności nie zdołam poprawić na tyle, by znaleźć kogoś. I teraz przechodzę do konkretów. Jak widzicie bycie singlem do końca życia? Jakie rady moglibyście dać, które według Was pozwoliłyby się oswoić z tym faktem? I jak widzicie kwestię ewentualnego zaspokajania popędów, inną niż autoerotyzm? Czy jest tu jakaś nadzieja na coś, czy lepiej sobie to wybić z głowy? Zdaję sobie sprawę, że mogą się tu pojawić jakieś niemiłe komentarze, ośmieszające mnie, niemniej proszę o darowanie sobie ich. Piszę serio, szukam faktycznego wsparcia, porady. Chodziłem kiedyś na terapię, dwa lata temu, ale 250 zł co tydzień trochę jednak drenuje budżet. Proszę o rady. Z góry bardzo za nie dziękuję.
Komentarz usunięty przez autora
Ile masz z twarzy i wzrostu?
Komentarz usunięty przez autora