[Rasteris]

2480 RT=(S(E)/1000)*((G1-D1)/D1*10)*INT(RND(0)*25+1)+INT(RND(0)*20+1)
2485 IF RT>32000 THEN RT=32000
2490 RT=INT(RND(0)*RT+INT(RT/5))
2495 Y=8:YU=14:GOSUB 850

Nie ma jak analizować stary program w Basicu, żeby wyciągnąć algorytmy. Dwuliterowe nazwy zmiennych, trzeba każdą zmienną sprawdzać jaką ma wartość i skąd się to wzięło i co znaczy.

#programowanie #atari #starekomputery

[roomcayz]

@Rasteris stara szkoła, profesor doktor habilitowany od pierdzenia w fotel na polskiej uczelni gardzi dwuliterowymi nazwami zmiennych, jednoliterowe są lepsze ( ͡° ͜ʖ ͡°)

[Rasteris]

@roomcayz: akurat 5o wynikało z dostępnej pamięci. Jak masz 50 lKB na program to musisz oszczędzać. Krótkie nazwy były koniecznością. A zmiennych mogłeś mieć w t przypadku maksymalnie 128.

[roomcayz]

@Rasteris w sumie nie wiedziałem że tak było, ale dobrze że użyłeś czasu przeszłego, teraz zarówno kompilatory jak i architektura sprzętowa poszła do przodu, tutaj jest jakaś publikacja z 1989 (!) roku która już o tym nie wspomina http://doc.cat-v.org/bell_labs/pikestyle - czyli wnioskuję że przynajmniej już wtedy ludzie nie musieli się o to martwić, nic tych ludzi w tej kwestii nie obroni ( ͡° ͜ʖ ͡°)

[Rasteris]

@roomcayz: akurat ten Basic powstał 10 lat wcześniej niż 1989 r. I Basic to język przeważnie interpretowany, nie kompilowany. Są k9mpilatory, ale głównie interpretacja w locie. Oszczędzanie pamięci wtedy nie bylo niczym dziwnym. Popatrz na komendy uniksów. cp, mv, cc, cd, pwd, ed. Pamięć początkowo była bardzo droga. Do tego szerokość szyny adresowej. Komputery 8bit.miały przeważnie 16 bitową szynę, co pozwalalo na zaadresowanie 65536 bajtów. Stosowano sztuczki z podmianą bloków pamięci.