Wpis z mikrobloga

Ale ja mam sentyment do #disciples2. Jedna z moich ulubionych gier za dzieciaka, któa robiła na mnie wtedy wielkie wrażenie. Powodów było sporo: niezła (jak na tamte czasy) grafika, mroczny klimat, duży wybór zróżnicowanych jednostek z ciekawych frakcji, bardzo grywalny system rozwoju jednostek, osadzenie w świecie fantasy (a uwielbiałem te klimaty za dzieciaka), nieprzesadzony i dobrze podkreślający klimat soundtack, satysfakcjonująca walka i cała masa detali, które sprawiały, że uwielbiałęm tę gierkę. Do tego optymalny poziom złożoności, który sprawiał, że z jednej strony gra wydawała się rozbudowana, pełna niuansów, a z drugiej nie przytłaczała dzieciaka z podstawówki masą rzeczy, któe trzeba ogarnąć. Na pewno trochę wpłynęło na moją słabość do tego tytułu też to, że jeden chłopak mieszkający bardzo blisko mnie i chodzący ze mną do klasy też w to grał to sobie mogłem o tym z nim gadać (a u mnie zawsze było krucho z ludźmi, którzy by chceli ze mną gadać). Plus nie bez znaczenia był fakt, że były do tego łatwe w użyciu kody, które sprawiały, że rozgrywka nie stawała się frustrująca, bo nawet kiedy całkiem coś się spieprzyło i zapisu z niedawna nie miało, to nie trzeba było się cofać dziesiątek tur wstecz, tylko mała interwencja kodem i gotowe (nigdy nie byłem w tych, co chcieli się frustrować przy grach, dla mnie to zqwsze miała być tylko zabawa). Słowem - Disciples II na zawsze w moim sercu, do dzisiaj do tego wracam
#wspomnienia #nostalgia #gry #disciples
Pobierz Kozikiewicz - Ale ja mam sentyment do #disciples2. Jedna z moich ulubionych gier za d...
źródło: comment_1646595381KBNIDfiuFJ47mN9xqf5fYx.jpg
  • 4