Aktywne Wpisy
Alzena +18
Kilka pytań do osób na #neet.
Zakładam że nje wszyscy którzy nie pracują są na rencie (która i tak jest śmiesznie niska), więc z czego wy sie właściwie utrzymujecie? Życie to są naprawdę duże koszta, nie ma opcji przeżyć z jakiegoś zasiłku.
I drugie pytanie - zakładam że ludzie którzy nie pracują dłuższy czas są zarejestrowani w urzędzie pracy (żeby mieć ubezpieczenie). Jak ja byłam w UP to co
Zakładam że nje wszyscy którzy nie pracują są na rencie (która i tak jest śmiesznie niska), więc z czego wy sie właściwie utrzymujecie? Życie to są naprawdę duże koszta, nie ma opcji przeżyć z jakiegoś zasiłku.
I drugie pytanie - zakładam że ludzie którzy nie pracują dłuższy czas są zarejestrowani w urzędzie pracy (żeby mieć ubezpieczenie). Jak ja byłam w UP to co
Aktywne Znaleziska
Mireczki, powiedzcie co o tym myslicie, bo ja juz sam nie wiem. Mam zone, kotora leczy sie psychiatrycznie od pewnego czasu.
Miewala rozne zaburzenia nastroju i wybuchy zlosci. Byle #!$%@? potrafila ja zdenerwowac. Od czasu leczenia i od momentu gdy zaczela brac leki jest lepiej i to sporo lepiej. No ale jakis czas temu wynikla taka sytuacja, ze cos ja wyprowadzilo z rownowagi. Zaczela krzyczec i #!$%@? w domu. Zabralem synka do innego pokoju, wracam do niej i mowie, co ona wyprawia? Czemu krzyczy i czemu przeklina? A ona do mnie, ze sam nie jestem krystaliczny i taki swiety. I ze krzyczy bo sie leczy, ze nie ma ode mnie wsparcia i nie panuje nad soba.
No i mamy ciche dni. Takie jest moje zdanie: czy sie leczy, czy jest chora czy nie, jej zachowanie nie powinno byc uciazliwe dla domownikow, zwlaszcza dla synka. Tak uwazam. Nie moze byc tak, ze ona bedzie #!$%@? i zaslaniac sie leczeniem. Odczuwam, jakbym byl tymi krzykami terroryzowany we wlasnym domu.
Mysle tak: jak ktos jest alkocholikiem dla przykladu, to nie mozna mu wybaczac chlania w domu i robienia burd przeciez, tylko trzeba tepic takie zachowanie. Wiec analogicznie mysle, ze nie moge poblazac zonie.
Uwazam tez, ze jezeli ktos chodzi na leczenie, to jak najbardziej mozna od niego oczekiwac EFEKTOW leczenia, a nie ze chodze na leczenie, jestem chora, to moge robic co chce.
To nie jest tak, ze takie sytuacjie sa codzinnie, bo nie. Tak jak mowilem, juz sporo czasu minelo od ostatniego wybuchu, czy podobnych cudactw, ale przez to, ze tak dawno to bylo, to ten ostatni wyjakowo mnie zaskoczyl.
Acha, zona zarzucila mi brak wsparcia. Wiecie co? Moze ma i racje, ale ja po prostu jestem juz troszke zmeczony pewnymi odchyleniami od normy w jej zachowaniu + nie chce byc domowym psychologiem.
Teraz najwazniejsze- dopuszczam do siebie mysl, ze moge sie co do tego wszystkiego mylic. Bardzo was prosze o opinie, co tu robic. Czy moze niepotrzebnie sie z nia kloce? Moze powinienem byc mniej stanowczy, bardziej wyrozumialy? A moze, powinienem byc jeszcze bardziej stanowczy?
W sumie to ja stanowczy za bardzo nie jestem bo nie lubie sie klocic. Jestem takim typowym wykopkiem, grzecznym chlopcem. Tylko od kiedy mamy synka juz nie pozwalam na pewne zachowania.
Napiszcie co sadzicie, bardzo chce poczytac opinie. #zona #rozwod #malzenstwo #rodzina #patologia #psychologia #depresja
Kliknij tutaj, aby odpowiedzieć w tym wątku anonimowo
Kliknij tutaj, aby wysłać OPowi anonimową wiadomość prywatną
ID: #5fc91b5d1831d2000bfc185f
Post dodany za pomocą skryptu AnonimoweMirkoWyznania ( https://mirkowyznania.eu ) Zaakceptował: Precypitat
Wesprzyj projekt
Komentarz usunięty przez autora
Jeszcze dodam:
To ja obrywam, to na mnie się krzyczy, to mnie uszy bolą i na mnie się wylewa pomyje i żale. Uważam, że nie do mnie należy obowiązek zaradzenia temu i szukania rozwiązania. Uważam, że tego należaloby wymagac od zony, czyli od kogos kto problem tworzy.
Serio sie myle? Serio to ja mam latac po psychiatrach i pytac jak mam traktowac moj platek sniegu, zeby sie nie zdenerwowal? Albo jak ja traktowac jak w padnie w szal? To nie jest dziecko, ktore musze wychowywac, tylko dorosly czlowiek, ktory wyrzadza krzywde.
Ja nadal obstaje przy tym, ze to ten kto tworzy problemy powinien je rozwiazywac.
Przypominam, ze to na mnie jest wyladowywana agresja, ja obrywam. Dlaczego to ja mam jeszcze ja uglaskiwac? Ja chce normalnie zyc, a nie zastanawiac sie, co zrobic jak ona wybuchnie, bo ma gorsza chwile. Wy sobie nie zdajecie jakie to przerabane, jak slysze teraz od was, ze mam leciec do jej psychiatry i sie jeszcze pytac co mam z nia zrobic.
Przypominam tez, ze zona to nie dziecko, tylko dorosla osoba. Uwazam, ze nie mam obowiazku skakac dookola niej, bo ma gorszy humor.
I Jezu Chryste, co to w ogole znaczy, ze mam sie nauczyc od jej psychoterapeuty jak podgradzac od niej
A do psychiatry czy psychoterapeuty możesz pójść i otrzymać porady jak się zachowywać wobec żony bez złamania tajemnicy lekarskiej.
Zaakceptował: Eugeniusz_Zua
Popieram twój punkt widzenia. Też mnie zawsze wkurza, jak jest chory/pijacy/cpun i wszyscy dookoła takiego kogoś powinni mu wybaczać dziwne zachowania. Niby czemu?! To ten ktoś ma problem, a nie inni ludzie. To on powinien się starać, żeby nie był utrapieniem dla innych.