Prosiliśmy Boga – z całkowitym oddaniem – o pomoc i opiekę.
Anonimowi Alkoholicy, str. 50
Sam nie dawałem sobie rady z życiem. Próbowałem tej drogi, ale nic z tego nie wyszło. Przez mój “najcięższy grzech” sięgnąłem najniższego dna, i – niezdolny nawet do codziennego funkcjonowania – zaakceptowałem fakt, że rozpaczliwie potrzebuję pomocy. Zaprzestałem walki i całkowicie poddałem się Bogu. I dopiero wtedy zacząłem dorastać! Bóg wszystko mi przebaczył. Lekarze wątpili, czy przeżyję, więc musiała uratować mnie Siła Wyższa. Teraz ja również sam sobie przebaczam i cieszę się wolnością, której nigdy przedtem nie zaznałem. Swoje serce i umysł otworzyłem na Boga. Im więcej się uczę, tym mniej wiem – co rozwija we mnie pokorę – ale szczerze chcę nadal wzrastać. Cieszę się też pogodą ducha, ale tylko wtedy, gdy całkowicie powierzam swoje życie Bogu. Dopóki jestem uczciwy wobec siebie i proszę Go o pomoc, dopóty mogę wieść to przynoszące satysfakcję życie. “Tylko dzisiaj” dążę do spełnienia Jego woli wobec mnie – na trzeźwo. Dziękuję Mu, że mogę dziś wybrać niepicie. Dzisiaj życie jest piękne!
Krok dziewiąty - Zadośćuczyniliśmy osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem tych przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych. Tradycja Dziewiąta - AA, jako takie, nie powinno nigdy stać się organizacją, ale możemy tworzyć zespoły i komisje bezpośrednio odpowiedzialne wobec tych, którym służą.
@Aleutian_Vagabond: nie no ja tam daleki jestem od jakiejkolwiek wiary, poza wiarą w siebie. Porażki bolą mocniej, gdy wiesz, że sam jesteś wszystkiemu winien, ale sukcesy bardziej cieszą, gdy nie musisz dzielić się zasługą z jakimiś stworkami w głowie xD Absolut - zapewne nie tę definicje miałeś na myśli, ale wspaniale mi się kojarzy xD
..PROŚBA O “POMOC I OPIEKĘ”
Prosiliśmy Boga – z całkowitym oddaniem – o pomoc i opiekę.
Anonimowi Alkoholicy, str. 50
Sam nie dawałem sobie rady z życiem. Próbowałem tej drogi, ale nic z tego nie wyszło. Przez mój “najcięższy grzech” sięgnąłem najniższego dna, i – niezdolny nawet do codziennego funkcjonowania – zaakceptowałem fakt, że rozpaczliwie potrzebuję pomocy. Zaprzestałem walki i całkowicie poddałem się Bogu. I dopiero wtedy zacząłem dorastać! Bóg wszystko mi przebaczył. Lekarze wątpili, czy przeżyję, więc musiała uratować mnie Siła Wyższa. Teraz ja również sam sobie przebaczam i cieszę się wolnością, której nigdy przedtem nie zaznałem. Swoje serce i umysł otworzyłem na Boga. Im więcej się uczę, tym mniej wiem – co rozwija we mnie pokorę – ale szczerze chcę nadal wzrastać. Cieszę się też pogodą ducha, ale tylko wtedy, gdy całkowicie powierzam swoje życie Bogu. Dopóki jestem uczciwy wobec siebie i proszę Go o pomoc, dopóty mogę wieść to przynoszące satysfakcję życie. “Tylko dzisiaj” dążę do spełnienia Jego woli wobec mnie – na trzeźwo. Dziękuję Mu, że mogę dziś wybrać niepicie. Dzisiaj życie jest piękne!
#codziennerefleksje - obserwuj, aby otrzymywać powiadomienia lub zablokuj aby ich nie widzieć ;)
#alkoholizm #aa #refleksja #refleksjanadzis #refleksjazranajaksmietana #narkotykizawszespoko #narkotykiniezawszespoko #niepijzwykopem
Tematy przewodnie na wrzesień:
Krok dziewiąty - Zadośćuczyniliśmy osobiście wszystkim, wobec których było to możliwe, z wyjątkiem tych przypadków, gdy zraniłoby to ich lub innych.
Tradycja Dziewiąta - AA, jako takie, nie powinno nigdy stać się organizacją, ale możemy tworzyć zespoły i komisje bezpośrednio odpowiedzialne wobec tych, którym służą.
Komentarz usunięty przez moderatora
Absolut - zapewne nie tę definicje miałeś na myśli, ale wspaniale mi się kojarzy xD
Komentarz usunięty przez moderatora
Komentarz usunięty przez moderatora