Klasyczna już piosenka 'I fought the law' napisana przez Sonny'ego Curtisa, szybko stała się rock&rollowym standardem, nagrywanym przez różne zespoły w różnych epokach r&r (najbardziej znanymi coverami są te od Bobby’ego Fullera z 1966 oraz The Clash z 1979).
Cover nagrany przez The Dead Kennedys zasługuję na uwagę, z nieco innych (niż tylko artystyczne) względów. Cover ów, a właściwie parafraza, odnosi się bezpośrednio do wydarzeń z 1979 które zmieniły oblicze Ameryki, a po naszej stronie Atlantyku pozostały praktycznie nieznane.
I blew George and Harvey's brains out with my six gun!
W 1977 Dan White, były policjant - z silnym wsparciem związków zawodowych policjantów i strażaków, zostaje radnym w dystrykcie 8 , w mieście San Francisco. Wkrótce popada w narastający konflikt z innym radnym - Harvey'em Milkiem - pierwszym otwarcie przyznającym się do homoseksualnej orientacji radnym w USA - legendą ruchu LGBT, oraz burmistrzem SF George'em Moscone.
Przez narastające rozczarowanie polityką i pogorszenie sytuacji materialnej (pobierając dietę radnego, musiał zrezygnować z poprzedniej, lepiej płatnej pracy) chce zrezygnować z pełnionej funkcji. Jego rezygnacji wspomniany burmistrz nie przyjmuje, m. in. dzięki lobbingowi Harveya Milka.
27 listopada 1978 roku, Dan White ładuje swój służbowy pistolet, wchodzi do ratusza przez okno, by uniknąć wykrywacza metali przy wejściu i... cóż, przytoczony wyżej cytat z piosenki, bardzo wiernie oddaje przebieg dalszych wydarzeń.
The law don't mean shit, If you got the right friends - that's how this county's run
Twinkies are the best friend I ever had, I fought the law and I won
To co zaczyna dziać się po rozpoczęciu procesu, jest tak kuriozalne, że aż ciężko uwierzyć że wydarzyło się tak cywilizowanym (ok, ok, wiem, dla niektórych to dyskusyjna kwestia ( ͡°͜ʖ͡°)) kraju jak USA. Linia obrony White'a opiera się na tym, że zabójstwo nie było podyktowane nienawiścią do gejów (Dan głosował częściowo za niektórymi pomysłami Milka dotyczącymi zniesienia dyskryminacji osób LGBT), oraz że oskarżony znajdował się wówczas w stanie 'ograniczonej poczytalności' z powodu depresji.
Co ciekawe, jako dowód na wsparcie tej tezy, zostaje przytoczony jadłospis White'a: zamiast zdrowej żywności do której przywiązywał on wielką wagę, zaczął on spożywać duże ilości tzw. Twinkies - przez co na jego akcje tego dnia, mógł mieć wpływ podwyższony poziom cukru, tzw. "sugar rush".
Termin 'twinkie defense' na stałe wkroczył wówczas do żargonu prawniczego w Stanach, jako termin oznaczający obronę oskarżonego prowadzoną przy użyciu najbrudniejszych możliwych chwytów.
I'm the new folk hero of the Ku Klux Klan - my cop friend thinks it's fun
You can get away with murder if you got a badge, I AM the law so I won
Ku zdumieniu opinii publicznej, argumenty te znalazły posłuch u ławy przysięgłych. Kategoria czynu zamiast "morderstwa z premedytacją", została zmieniona na "umyślne pozbawienie życia bez premedytacji"(!). Na wyrok zaledwie 7 lat więzienia (który wywołał powszechne oburzenie oraz falę zamieszek w San Francisco, które przeszły do historii pod nazwą "Noc Dana White'a") miał niebagatelny wpływ fakt, że Dan White był zasłużonym policjantem, strażakiem, oraz weteranem wojny w Wietnamie - naciski i wpływ grup które reprezentował, były dosyć istotne (np. z policyjnej ewidencji zniknęło samo narzędzie zbrodni, rewolwer prawdopodobnie został zniszczony).
Jako pokłosie tego procesu, zmianie uległo samo pojęcie "ograniczonej poczytalności" w legislatywie stanowej Kalifornii, by ukrócić możliwość jego nadużywania. Sam proces i jego przebieg, po dziś dzień używany jest jako przykład dydaktyczny we wszystkich prawniczych uniwersytetach. Podobnie, ogromny był jego wpływ na utworzenie i utrwalenie legendy Harvey'a Milka - na podstawie jego życiorysu powstał film nagrodzony dwoma Oskarami.
Sam Dan White wyszedł warunkowo z więzienia już po 5 latach. Próbował odbudować swoje życie i małżeństwo, niestety, bez sukcesu. W 1984 roku, prawie dwa lata po wyjściu z więzienia, popełnił samobójstwo poprzez uduszenie, za pomocą spalin własnego samochodu (podłączając rurę wydechową do wnętrza pojazdu za pomocą węża ogrodowego).
Cover nagrany przez The Dead Kennedys zasługuję na uwagę, z nieco innych (niż tylko artystyczne) względów. Cover ów, a właściwie parafraza, odnosi się bezpośrednio do wydarzeń z 1979 które zmieniły oblicze Ameryki, a po naszej stronie Atlantyku pozostały praktycznie nieznane.
W 1977 Dan White, były policjant - z silnym wsparciem związków zawodowych policjantów i strażaków, zostaje radnym w dystrykcie 8 , w mieście San Francisco. Wkrótce popada w narastający konflikt z innym radnym - Harvey'em Milkiem - pierwszym otwarcie przyznającym się do homoseksualnej orientacji radnym w USA - legendą ruchu LGBT, oraz burmistrzem SF George'em Moscone.
Przez narastające rozczarowanie polityką i pogorszenie sytuacji materialnej (pobierając dietę radnego, musiał zrezygnować z poprzedniej, lepiej płatnej pracy) chce zrezygnować z pełnionej funkcji. Jego rezygnacji wspomniany burmistrz nie przyjmuje, m. in. dzięki lobbingowi Harveya Milka.
27 listopada 1978 roku, Dan White ładuje swój służbowy pistolet, wchodzi do ratusza przez okno, by uniknąć wykrywacza metali przy wejściu i... cóż, przytoczony wyżej cytat z piosenki, bardzo wiernie oddaje przebieg dalszych wydarzeń.
To co zaczyna dziać się po rozpoczęciu procesu, jest tak kuriozalne, że aż ciężko uwierzyć że wydarzyło się tak cywilizowanym (ok, ok, wiem, dla niektórych to dyskusyjna kwestia ( ͡° ͜ʖ ͡°)) kraju jak USA. Linia obrony White'a opiera się na tym, że zabójstwo nie było podyktowane nienawiścią do gejów (Dan głosował częściowo za niektórymi pomysłami Milka dotyczącymi zniesienia dyskryminacji osób LGBT), oraz że oskarżony znajdował się wówczas w stanie 'ograniczonej poczytalności' z powodu depresji.
Co ciekawe, jako dowód na wsparcie tej tezy, zostaje przytoczony jadłospis White'a: zamiast zdrowej żywności do której przywiązywał on wielką wagę, zaczął on spożywać duże ilości tzw. Twinkies - przez co na jego akcje tego dnia, mógł mieć wpływ podwyższony poziom cukru, tzw. "sugar rush".
Termin 'twinkie defense' na stałe wkroczył wówczas do żargonu prawniczego w Stanach, jako termin oznaczający obronę oskarżonego prowadzoną przy użyciu najbrudniejszych możliwych chwytów.
Ku zdumieniu opinii publicznej, argumenty te znalazły posłuch u ławy przysięgłych. Kategoria czynu zamiast "morderstwa z premedytacją", została zmieniona na "umyślne pozbawienie życia bez premedytacji"(!). Na wyrok zaledwie 7 lat więzienia (który wywołał powszechne oburzenie oraz falę zamieszek w San Francisco, które przeszły do historii pod nazwą "Noc Dana White'a") miał niebagatelny wpływ fakt, że Dan White był zasłużonym policjantem, strażakiem, oraz weteranem wojny w Wietnamie - naciski i wpływ grup które reprezentował, były dosyć istotne (np. z policyjnej ewidencji zniknęło samo narzędzie zbrodni, rewolwer prawdopodobnie został zniszczony).
Jako pokłosie tego procesu, zmianie uległo samo pojęcie "ograniczonej poczytalności" w legislatywie stanowej Kalifornii, by ukrócić możliwość jego nadużywania. Sam proces i jego przebieg, po dziś dzień używany jest jako przykład dydaktyczny we wszystkich prawniczych uniwersytetach. Podobnie, ogromny był jego wpływ na utworzenie i utrwalenie legendy Harvey'a Milka - na podstawie jego życiorysu powstał film nagrodzony dwoma Oskarami.
Sam Dan White wyszedł warunkowo z więzienia już po 5 latach. Próbował odbudować swoje życie i małżeństwo, niestety, bez sukcesu. W 1984 roku, prawie dwa lata po wyjściu z więzienia, popełnił samobójstwo poprzez uduszenie, za pomocą spalin własnego samochodu (podłączając rurę wydechową do wnętrza pojazdu za pomocą węża ogrodowego).
#gruparatowaniapoziomu #ciekawostki #ciekawostkihistoryczne #historia #usa #muzyka