„Pochodzenie cytatu jest dosyć zabawne. Po raz pierwszy usłyszałem go w filmie Kung-fu „The Bodyguard” (reż. Tatsuichi Takamori, gdzie [pojawia się w prologu]( https://www.youtube.com/watch?v=8LYT4JC2dd4). Później znalazłem go w Bilbii w nieco innej wersji. Oglądałem też kiedyś japoński serial telewizyjny o wojownikach ninja „Shadow Warriors” (Fuji TV, 1980-1985) – najlepsza „dobranocka” jaką widziałem na szklanym ekranie. Miejscem akcji jest dawna Japonia, gdzie toczy się walka pomiędzy siłami dobra – które chcą otworzyć Japonię na wpływy Zachodu – a złymi izolacjonistami. (…)
Pod koniec każdego odcinka zawsze odbywał się śmiertelny pojedynek, podczas którego szef ninja wygłaszał przed zabiciem swojego przeciwnika niekończącą się mowę na temat konieczności unicestwienia zła. A gość wysł#!$%@?ący tego przemówienia zawsze na koniec ginął!(…)
I w tym właśnie duchu włożyłem ten cytat z Księgi Ezechiela (25,17) w usta Julesa. A potem w trakcie pisania zdałem sobie sprawę, że w ostatniej scenie w kawiarni Jules nie może wypowiedzieć tego religijnego objawienia w taki sam sposób, co wcześniej. Po dziesięciu latach powtarzania go, po raz pierwszy zdaje sobie sprawę, co tak naprawdę znaczy. I to jest koniec filmu. (...)
Zapraszam do subowania tagu #kuchniafilmowa, gdzie wrzucam i wrzucać będę filmowe ciekawostki dotyczące filmów, scen, ludzi kina, warsztatu i scenopisarstwa. Plusy natomiast motywują mnie do pisania nowych wpisów.
Trwa mini seria o Quentinie – następny wpis znów poświęcimy Pulp Fiction.
@Zuchwaly_Pstronk: no w końcu :D, znalazłem tag (wpis o psach), zasubowałem i zebrałeś bana, ale widzę, że to chwilowe niedopieszczenie (tagu) się prędko nadrobi ^^,.
@Beto: ja czytałem (⌐͡■͜ʖ͡■) Warto warto, szczególnie, jeśli jesteś fanem. Pokazuje czym inspirował się Quentin, jak działa, myśli, można porównać jego zamierzenia na przestrzeni lat i plany do tego, co wprowadził w życie. Wywiady są ułożone chronologicznie, od czasu Wściekłych Psów aż po Bękarty. Warto jednak przed lekturą zobaczyć wszystkie omawiane w wywiadach filmy, czyli Wściekłe Psy, Pulp Fiction, Cztery Pokoje, Jackie Brown,
Cześć Kochani, wróciłem z nowym wpisem filmowej kuchni. Dzisiaj znowu spotkamy się z Quentinem Tarantino, a ściślej przyjrzymy się Pulp Fiction.
Fragment książki „Quentin Tarantino Rozmowy Zebrał Gerald Peary” mówiący o tym, skąd w ogóle wziął się pomysł z cytowaniem księgi Ezechiela przez Julesa.
„Pochodzenie cytatu jest dosyć zabawne. Po raz pierwszy usłyszałem go w filmie Kung-fu „The Bodyguard” (reż. Tatsuichi Takamori, gdzie [pojawia się w prologu]( https://www.youtube.com/watch?v=8LYT4JC2dd4). Później znalazłem go w Bilbii w nieco innej wersji. Oglądałem też kiedyś japoński serial telewizyjny o wojownikach ninja „Shadow Warriors” (Fuji TV, 1980-1985) – najlepsza „dobranocka” jaką widziałem na szklanym ekranie. Miejscem akcji jest dawna Japonia, gdzie toczy się walka pomiędzy siłami dobra – które chcą otworzyć Japonię na wpływy Zachodu – a złymi izolacjonistami. (…)
Pod koniec każdego odcinka zawsze odbywał się śmiertelny pojedynek, podczas którego szef ninja wygłaszał przed zabiciem swojego przeciwnika niekończącą się mowę na temat konieczności unicestwienia zła. A gość wysł#!$%@?ący tego przemówienia zawsze na koniec ginął!(…)
I w tym właśnie duchu włożyłem ten cytat z Księgi Ezechiela (25,17) w usta Julesa. A potem w trakcie pisania zdałem sobie sprawę, że w ostatniej scenie w kawiarni Jules nie może wypowiedzieć tego religijnego objawienia w taki sam sposób, co wcześniej. Po dziesięciu latach powtarzania go, po raz pierwszy zdaje sobie sprawę, co tak naprawdę znaczy. I to jest koniec filmu. (...)
Zapraszam do subowania tagu #kuchniafilmowa, gdzie wrzucam i wrzucać będę filmowe ciekawostki dotyczące filmów, scen, ludzi kina, warsztatu i scenopisarstwa. Plusy natomiast motywują mnie do pisania nowych wpisów.
Trwa mini seria o Quentinie – następny wpis znów poświęcimy Pulp Fiction.