Praktyki religijne w największe miastach i wśród najbardziej wykształconych oraz w najmłodszym pokoleniu to “motory” polskiej sekularyzacji – oceniła prof. Mirosława Grabowska. Zaznaczyła jednocześnie, że nie widać hamulców, które te procesy mogłyby powstrzymać.

Jeśli porównujemy dane sprzed pandemii, np. z 2018 r., z danymi w trakcie pandemii i po pandemii, to widać, że wykruszyli się ci, którzy chodzili do kościoła ze względów społeczno-kulturowych. Tych, którzy praktykowali w miarę regularnie (raz w tygodniu), w 2018 r. było 45% a w 2022 r. jest 32%.

Od kilku lat Belgia otwiera zaś zestawienia państw, w których najlepiej mieszka się ateistom i wolnomyślicielom.

Nie powinniśmy lekceważyć siły bezwładu polskiego katolicyzmu. On zawsze był bardziej horyzontalny niż wertykalny. Kardynał Wyszyński świadomie budował tego rodzaju religijność: płaską, ludową, intelektualnie niepogłębioną – to miała być zapora przeciw komunizmowi. Co będzie? Powolne gnicie.

Obserwujemy gwałtowne przyspieszenie ateizacji, a także sekularyzacji. To dotyczy nie tylko krajów Europy Zachodniej, ale też tych, które do tej pory uchodziły za bardzo religijne, jak kraje Afryki Północnej czy Bliskiego Wchodu. Tam tempo sekularyzacji i ateizacji jest bardzo podobne jak w Polsce.

Zamiast państwowych, szkoły religijne, zamiast ewolucji - dżihad. Świeckie szkolnictwo w Turcji odchodzi do przeszłości. Władza twierdzi, że w ten sposób hołduje zasadom pluralizmu, ale nikt nie ma wątpliwości, że to walka o rząd dusz. Z końcem lipca w okolicach tureckiego Bodrum...

Szwajcarski portal „Tagesanzeiger” opisał fenomen islamskiej radykalizacji młodych Szwajcarów. Sprawą zajęła się ostatnio Szkoła Wyższa Nauk Stosowanych w Zurychu. Uczelnia zbadała przyczyny radykalizacji, dochodząc do ciekawych wniosków.

Każdy słyszał o zaniku religijności towarzyszącemu bogaceniu się społeczeństw Zachodu. Jednak kiedy próbuje się stworzyć jakieś bardziej naukowe opracowanie na temat zależności między bogactwem a religijnością, trafia się na kilka zasadniczych problemów.

Rozdział religii i państwa to jeden z filarów współczesnej demokracji. Zachód potrzebował wielu wieków, by wywalczyć tę zasadę i uczynić z niej standard nowoczesnej praworządności. A co z Polską?