"Przypomniał mi się fragment pewnego filmu, gdzie padło zdanie: „tam byli Polaczkami, tutaj są Ruskimi”. Przyjeżdża taka rodzina z Kazachstanu do wymarzonej, wyśnionej Polski, o której opowiadał ukochany dziadek i co? Polacy w miejscowości X witają ich z otwartymi ramionami?"

Dziś dużo się mówi o sprowadzaniu emigrantów z Afryki, tymczasem warto sobie przypomnieć, że Polska najpierw powinna uczynić zadość wobec swoich rodaków żyjących na Wschodzie.

Uczniowie liczą na pomoc Wykopowiczów! Z fundacji dla polonii (była na wykopie, zajmuje się projektem zmian ustawowych na rzecz repatriacji) dostałem maila z prośbą o mecenat. Więcej szczegółów w powiązanych.

Od wczoraj na wykopie mogliśmy przeczytać że wg. GUSu jest już nas 37 mln i będzie coraz mniej. Może powinniśmy wspierać powrót naszych rodaków zza wschodniej granicy? No chyba, że przyjmiemy model zachodnie ;)

W Kazachstanie żyją Polacy, którzy znaleźli się tam nie z własnej woli - ich przodkowie zostali deportowani z dawnych Kresów Wschodnich Polski przez Związek Radziecki. Ok. 15-20 tys. z nich chce wrócić do Polski, niestety w wyniku repatriacji wraca jedynie ok. 20 rodzin rocznie.

Łamanie umów i reguł wobec Polski i Polaków przez kolejne litewskie rządy ma wbrew pozorom tradycję dłuższą niż ostatnie 20 lat wspólnego niepodległego sąsiedztwa. Nie jest też niczym nowym wyjątkowo dwulicowe traktowanie Wilniuków przez władze Litwy, za fasadą sformułowania: "str

Małżeństwo północnokoreańskich uciekinierów wraca do ojczyzny. Para podjęła taką decyzję po 4 latach, które spędziła w Korei Południowej.

Repatriacja lwowska to największa operacja przesiedleńcza dokonana na terenie dawnych województw wschodnich Drugiej Rzeczypospolitej w ramach przesiedleń ludności na obszar Polski pojałtańskiej z lat 1944-1947.

Po pięciu tygodniach w wagonie pełnym ludzi strasznie śmierdzi. Zapasy żywności są na wyczerpaniu i coraz trudniej o paszę dla zwierząt. Gdy przesiedleńcy dostrzegają na polach niezebraną grykę, błagają maszynistę, by się zatrzymał.

Kraje „starej” UE nie mają do rozwiązania kwestii deportacji wojennych swoich obywateli. Polski rząd zupełnie się jednak nie przejął tym, że za naszą wschodnią granicą wciąż żyją tysiące Polaków, którzy chcieliby wrócić do ojczyzny.

Dwa dni przez złożeniem projektu Maciej Płażyński zginął w Smoleńsku. Jego pracę kontynuuje syn. Pomóżmy rodakom wywiezionym do ZSRR powrócić do ojczyzny. Zbierzmy brakujące podpisy.

Za Uralem, głównie w Kazachstanie, żyją jeszcze tysiące polskich ofiar sowieckich czystek etnicznych. My Polacy, mamy więc wobec nich szczególny obowiązek: zapewnienia im jak najszybszego powrotu do Ojczyzny. Niestety nie służy temu obecna ustawa repatriacyjna...

Poprzyjcie projekt ustawy o powrocie do Rzeczypospolitej Polskiej osób pochodzenia polskiego, deportowanych i zesłanych przez władze Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich. Do końca akcji zostało 60 dni i 90 tys głosów do zebrania! Pomożecie?

Skupieni na stenogramach i kolejnych ekskrementach wylatujących z naszych mediów nie dostrzegamy różnych inicjatyw i realnych spraw do załatwienia. Taka sprawą jest niewątpliwie kwestia umożliwienia powrotu do Ojczyzny Polakom mieszkającym nie z własnej woli w krajach byłego ZSRR.

Jakub Płażyński, syn ś.p. Macieja Płazyńskiego, zbiera podpisy pod obywatelskim projektem ustawy repatriacyjnej nad którą pracował jego ojciec. Aby projekt ustawy można było złożyć w Sejmie, musi się pod nią podpisać co najmniej 100 tys. osób! Niech jak najwięcej osób dowie się o akcji!