Institute Benjamenta, or This Dream People Call Human Life / Instytut Benjamenta (1995)
Reżyseria: Timothy Quay, Stephen Quay

Ten film albo się kocha, albo nienawidzi. Dla jednych to obraz hipnotyczny, dla innych nudny. A co ja o nim sądzę? Strona wizualna, specyficzna narracja, dźwięki, scenografia oraz klimat oniryzmu - osobiście doskonale się odnajduję w takiej filmowej estetyce.

#filmnawieczor #film #kino #kadrnadobranoc #90sPokaż całość

Being There / Wystarczy być (1979)
Reżyseria: Hal Ashby

Powiedzieć, że lubię ten film, to tyle, co niewiele powiedzieć. Ja mam po prostu do tego filmu słabość.
No, i Also Sprach Zarathustra, poemat symfoniczny z 1896 roku autorstwa Richarda Straussa, inspirowany filozoficznym dziełem Fryderyka Nietzschego o tym samym tytule. Muzyka pamiętna choćby z 2001: A Space Odyssey (1968) Stanleya Kubricka. Utwór w Being There również wykorzystano, jednak w aranżacji Eumira Deodato. Nie jestem wprawdziePokaż całość

Dogville (2003)
Reżyseria: Lars von Trier

Film nie dla każdego, choćby dlatego, że jest długi, trwa trzy godziny, a także brak tutaj typowej scenografii: ulice i budynki to namalowane kredą kreski na podłodze, normalne rekwizyty pojawiają się wprawdzie, ale są nieliczne.
Akcja filmu rozgrywa się na początku lat 30. ubiegłego stulecia w spokojnym amerykańskim miasteczku, gdzie wszyscy znają wszystkich, a życie toczy się leniwie. Do czasu, kiedy to nagle pojawia się tam ona. Jakaś dziewczyna.Pokaż całość

Angel Heart / Harry Angel (1987)
Reżyseria: Alan Parker

Nie jestem fanatykiem wędkarstwa, ale, pomijając szereg innych pasji i zainteresowań, entuzjastą dobrej literatury i kina na najwyższym poziomie, to już zdecydowanie tak. Jeszcze jak. Uważam się za typa wybrednego i wymagającego, jeśli chodzi o sztukę filmową, więc czasem zadaję sobie pytanie: czego ja właściwie chcę najbardziej od twórcy filmu? Zazwyczaj odpowiedź jest jedna i prosta - aby językiem filmu opowiedział mi jakąśPokaż całość

Plein soleil / W pełnym słońcu (1960)
Reżyseria: René Clément

Oto pierwsza ekranizacja powieści „Utalentowany pan Ripley” autorstwa Patricii Highsmith. Kino kocha takie historie, a ja, jako widz - wprost uwielbiam.
Z jednej strony wakacje, beztroskie życie bogatych ludzi oraz sceneria przepięknych, malowniczych miejsc, jakich nie brakuje w okolicach wyspy Ischia. Sielanka. Z drugiej zaś historia mroczna i ponura, opowieść o zbrodni, która zaskakuje i zaciekawia, wbija mnie głębiej w fotel, sprawiając, że nieuchronniePokaż całość

Das Cabinet des Dr. Caligari / Gabinet doktora Caligari (1920)
Reżyseria: Robert Wiene

Urzeka mnie, z jakim kunsztem Wiene przenosi założenia ekspresjonizmu jako artystycznego prądu na język filmowej poetyki. Fantastyczna i niesamowita scenografia buduje i wzmacnia nastrój grozy, ponurego nastroju niczym z koszmaru sennego (a może to jednak rzeczywistość...?) oraz tej szczególnej atmosfery, jaką, przykładowo, Edward Munch tworzył w swoich malarskich dziełach.
Z rozkoszą wkraczam w przestrzenie mroczne, niebezpieczne i klaustrofobiczne, i nie, nie mamPokaż całość

After Hours / Po godzinach (1985)
Reżyseria: Martin Scorsese

Mamy tutaj lynchowski klimat niepewności, niepokoju oraz kafkowską bezsilność bohatera, a wszystko podkreślone rewelacyjną muzyką, której autorem jest Howard Shore. Tajemniczość i odkrywanie drugiego dna? Tak.
Mimo wrażenia chaosu, Scorsese na koniec porządkuje różne podjęte w filmie wątki, nie pozostawiając po seansie widza ze zbędnym bajzlem w głowie.
Obraz doskonale wpisuje się w moje filmowe estetyczne i formalne upodobania: wszystko tutaj jest tak, jak trzeba.Pokaż całość

Jakieś to wszystko, sam nie wiem.

#kadrnadobranoc

Urodzeni mordercy / Natural Born Killers (1994)
Reżyseria: Oliver Stone

#soundtrack #muzykafilmowa #filmnawieczor #film #kino #kadrnadobranoc #klasykakina #90s #kultura #dziendobry

#kadrnadobranoc

Wschód słońca / Sunrise: A Song of Two Humans (1927)
Reżyseria: Friedrich Wilhelm Murnau

Dzieło to wciąż do mnie przemawia siłą i intensywnością, a czyni to z taką maestrią, perfekcją oraz wirtuozerią formalną, że na przestrzeni dekad wróciłem do niego chyba już po raz trzeci czy nawet czwarty.
Mamy tutaj po mistrzowsku sportretowane ludzkie namiętności, mamy tu naprzemienną grę nastrojów, wręcz całą ich paletę: od niepokoju po radość i szczęście, jest teżPokaż całość

Siódmy kontynent / Der Siebente Kontinent (1989)
Reżyseria: Michael Haneke

Po tym filmie czuję się jak ktoś, komu zrobili operację, chociaż zupełnie jej nie potrzebował, jej nie chciał i o nią nie prosił.
Z jednej strony Haneke ze skalpelem w dłoni, niczym wytrawny, chłodny i beznamiętny chirurg. Po drugiej stronie - poddany operacji, wprawdzie coraz bardziej obolały, ale zaciekawiony ja - widz.
Film widziałem już kiedyś, ale nie pamiętałem zakończenia, więc podkusiło, żeby go sobiePokaż całość

Dziedziczka / The Heiress (1949)
Reżyseria: William Wyler

Z przyjemnością (i nie po raz pierwszy) wróciłem do tego filmu i odkurzyłem go sobie po latach.
Dwie godziny wybornego kina. Jeśli ktoś spodziewa sie łzawego romansidła, to będzie mile, bardzo mile rozczarowany.

Przybliżenie:Pokaż całość

Piknik pod Wiszącą Skałą / Picnic at Hanging Rock (1975)
Reżyseria: Peter Weir

Film, który po latach wciąż siedzi głęboko.

#film #filmnawieczor #kino #muzykafilmowa #plakatyfilmowe #70s #starefilmy #kadrnadobranoc #dziendobry

Noc iguany / The Night of the Iguana (1964)
Reżyseria: John Huston.

Film oparty na sztuce scenicznej, napisanej przez amerykańskiego dramaturga i pisarza Tennessee Williamsa. Nawiasem, nie znam wszystkich ekranizacji twórczości T. Williamsa, jednak te, które widziałem, są również udane i godne polecenia. Mam na myśli następujące filmy z lat 50. oraz 60.: Tramwaj zwany pożądaniem, Kotka na gorącym blaszanym dachu, Szklana menażeria, Nagle, zeszłego lata, czy wreszcie Słodki ptak młodości.Pokaż całość

Сталкер / Stalker (1979). Reżyseria: Andrey Tarkovsky

Filmy Tarkowskiego są dla mnie niczym podróż do świątyni kina.

#starefilmy #filmnawieczor #film #kino #kadrnadobranoc #perlyzlamusa #klasykakina #stalker #tarkowski #zsrr #70s #dziendobry

Dom przy Rillington Place 10 / 10 Rillington Place (1971)
Reżyseria: Richard Fleischer.

Po latach - ponownie obejrzałem. I to z przyjemnością (jeśli w ogóle można takiego słowa użyć w przypadku obrazu tak perfekcyjnie mrocznego, ponurego i zimnego, powstałego na podstawie prawdziwych wydarzeń, rozgrywających się w obskurnej scenerii Londynu w roku 1944)...
Kiedyś już szerzej pisałem o tym filmie, więc teraz napiszę jedynie to: miłośnikom i koneserom znakomitego, starszego kina, którzy, jakimśPokaż całość

#film #filmnawieczor #kadrnadobranoc #oldboy Ten film jest obrzydliwy.. nie pozdrawiam

Cena strachu / Le salaire de la peur (1953). Reżyseria Henri-Georges Clouzot. Przygodowy dreszczowiec z elementami dramatu, kino drogi.

Właśnie odświeżyłem sobie to dzieło, o którym tak wiele napisano na przestrzeni kilku dekad, nie będę więc nikogo męczył swoją recenzją. Może więc jedynie kilka słów z beznamiętnego opisu:
"Akcja filmu rozgrywa się w Ameryce Południowej, gdzie grupa Europejczyków żyje w skrajnej nędzy. Kiedy wybucha pożar w oddalonej o 400 mil kopalni ropy naftowej,Pokaż całość