#blackpillkulturalny to tag, na którym analizuję dzieła kultury wysokiej przez pryzmat #blackpill ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Nie spodziewaliście się mnie tak szybko, co? Dzisiaj bierzemy się za największego #!$%@? w historii kultury europejskiej. Przed wami “Don Juan” Moliera.

Don Juan jest bardzo przystojnym arystokratą, który nagminnie wykorzystuje swoje urodzenie i przymioty, żeby uwodzić wszystkie laski, jakie mu wpadną w oko, nieważne czy są to wysoko urodzone damy czy zwykłe wieśniaczki. Gość po prostu lubi se podupcyć, ale unika wejścia w trwały związek. Żeby dobrać się pannie do spódnicy, jest gotów się nawet z nią ożenić, by po wszystkim, jak gdyby nigdy nic, totalnie ją olać i udawać, że jej nie zna. Przedstawiany jest więc jako osoba amoralna iPokaż całość

#blackpillkulturalny to tag, na którym analizuję dzieła kultury wysokiej przez pryzmat #blackpill ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Guess who's back ( ͡° ͜ʖ ͡°) Bez zbędnego gadania, zapraszam na #blackpill z Lwem Tołstojem.

Tytułowa bohaterka powieści Tołstoja - Anna Karenina, mieszka w Petersburgu. Jako żonie urzędnika państwowego, niczego jej w życiu nie brakuje: przynależy do petersburskiej śmietanki towarzyskiej i pomimo sporej różnicy wieku, tworzy z mężem dobre małżeństwo, które doczekało się syna - Sierioży. Jednak na samym początku powieści okazało się, że #r0sjanka do szczęścia potrzebuje więcej. Mianowicie knagi Chada. Anna przyjeżdża zimą do Moskwy, żeby ocalić małżeństwo swojego brata - Obłońskiego, który niezbyt krył się przed żoną z bałamuceniem guwernantek. Obłoński odbiera Annę z dworca, na którym Karenina po raz pierwszy spotyka hrabiego Wrońskiego - istnego kniazia Oskarburga, oficera oskarskiej armii. Jedno wejrzenie wystarczyło,Pokaż całość

#blackpillkulturalny to tag, na którym analizuję dzieła kultury wysokiej przez pryzmat #blackpill ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Drugi wpis również ciepło się przyjął, więc lecimy dalej. Dla rozruszania tagu zdecydowałem się zapostować coś bardziej znanego, mianowicie “Panią Bovary” Gustave’a Flauberta.

Gdzieś tam na francuskim zadupiu żył sobie pewien Karol Bovary, co całe życie był #przegryw, ale dzięki skończeniu na farcie studiów medycznych udało mu się wybić od zera do klasy średniej. Karolek chociaż poczciwy chłop, nie był zbyt ogarnięty życiowo. Umiał za to leczyć katarek wszystkim starym dziadom w okolicach Tostes i kiedyś tam przy okazji wizyty u pacjenta wpadła mu w oko całkiem niezła teen - Emma Rouault. Emma spędziła część swojego niedługiego życia w klasztorze sióstr zakonnych, gdzie sporo czasu poświęciła czytaniu Manon Lescaut, Nowej Heloizy itd. (takich ówczesnych odpowiedników Greya czy 365 dni), które zapewne czytała jedną ręką i to tą samą, którą potem żegnała się po odmówieniu paciorka. Dziewczyna nabawiła się więc przez to z lekka wyidealizowanej koncepcji miłości romantycznej. No więc kiedy ojczulek wydał ją za Karola Bovary, nie była zbyt szczęśliwa, bo nie potrafiła w tej łajzie dostrzec Chada. W dodatku trochę jej #!$%@?ło, bo na jednym balu napatrzyła się na arystokrację i uznała, że również chce żyć pięknie i wystawnie. Była więc trochę taką transarsytokratką - czuła się szlachcianką, alePokaż całość

#blackpillkulturalny to tag na którym dokonuję interpretacji dzieł kultury wysokiej z punktu widzenia #blackpill ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Tydzień temu pierwszy wpis spotkał się z ciepłym przyjęciem kilku mirków, więc lecimy z następnym. Dzisiaj na tapet weźmiemy "Czerwone i czarne" Stendhala. Jest to XIX-wieczna powieść z pogranicza francuskiego romantyzmu i realizmu.

Historia zaczyna się w prowincjonalnym, francuskim miasteczku Verierés, w którym merostwo sprawuje niejakiPokaż całość

tldr: ruszam z tagiem na którym analizuje dzieła kultury pod kątem #blackpill ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Po pójściu na studia przekonałem się, że wykopek może wyjść z przegrywu, ale #przegryw z wykopka nigdy i nawet jak wyjdzie do ludzi to i tak wszędzie będzie widział #blackpill a ja widze go wszędzie: w książkach, filmach, w teatrze… Z tego powodu wpadłem na pomysł żeby ruszyć z tagiem #blackpillkulturalny na którym będę omawiał dzieła kultury wysokiej pod kątem czarnej piguły. Jeśli pomysł się przyjmie to będę pisał regularnie, a jak nie to usunę konto (albo i nie).

Na dobry początek pojedziemy z grubej rury.
"Rigoletto" Verdiego to jedna z najsłynniejszych oper w dziejach, której fragmenty przeniknęły nawet do kultury masowej, no bo któż nie zna motywu arii "La donna è mobile"? Tytułowy Rigoletto jest błaznem na dworze Księcia Mantui, który jest totalnym chadem i każda #p0lka na niego leci. Nasz biedny błazen nie jest jednak zbyt lubiany, gdyż trochę z niego przegryw, toteż dworskie normictwo, żeby zrobić mu psikusa porywa mu córkę - Gildę, myśląc, że tak naprawdę to jego kochanka. Rigoletto wpada w rozpacz, gdyż córka to jego najcenniejszy skarb i jedyna bliska mu osoba. Gdy normictwo kręci bekę z Rigoletta, Gilda ukryta na dworze Księcia Mantui wpada chadowi w oko, a później daje mu sobie wsadzić po same kullen. Po peklowanku Książę potraktował Gildę jak na chada przystało: wyruchał i zostawił, a gdy córeczka pochulała już sobie na kutandze, spotkała się z ojcem i zaczęła mu narzekać jaka to hańba jej nie spotkała. Rigoletto poprzysiągł zemstę na Księciu #!$%@?, Gilda błagała jednak ojca żeby nie czynił chadowi krzywdy. Rigoletto miał za to coś, czego ona nie miała: godność człowieka. Wynajął jakiegoś oprycha (Sparafucila) żeby #!$%@?ł pędzlaka. Gildzie nie przeszła jednak tęsknota za chadową knagą, nawet gdy była świadkiem tego, jak Książe Mantui wyrywa jakąś inną świnię (Maddalenę - siostrę najemnika, który ma go zgładzić) i jej też wyznaje miłość oraz chce zapuścić żurawia w cyce. Po tym jak usłyszała, że Maddalenie udało się namówić brata, żeby poleciał w #!$%@? ze zleceniem i pokazał Rigolettowi zwłoki innej osoby w worku, oddaje się w łapy mordercy, żeby ten zabił ją a nie jej ukochanego chada, Księcia Oskariatu. Tak to właśnie Gilda, poświęca własne życie żeby ocalić chada, który potraktował ją jak worek na spermę. Jest to dowód, że gadzie geny sprawiają, że p0lki zrobią dla chada wszystko, by dostąpić zaszczytu zrobienia mu z #!$%@? helikopter. Jakoś mi jej nigdy nie było szkoda. W przeciwieństwie do Rigoletta, który widząc zwłoki swej wyruchanej w każdy otwór przez chada córki, słyszy jak oskarek śpiewa sobiePokaż całość