Jeśli chcemy coś mieć, choćby to były najprostsze rzeczy, bez których życie jest niemożliwe: w miarę porządna praca, pieniądze pozwalające przeżyć bez poniżenia, mieszkanie, w którym nie leje się na głowę i w którym można się wyspać po pracy mimo ryczącego niemowlaka, musimy to komuś wyrwać albo kogoś przechytrzyć, bo tego jest po prostu za mało dla wszystkich.

Niedawno broniła też w urzędzie przedsiębiorcy budowlanego, któremu urząd zakwestionował umowy o dzieło i zażądał zaległych 200 tys. złotych składek.

Mówisz, że coś jest designerskie, gdy chcesz podkreślić, że jest drogie.

Lubię słowo „projektowanie”. Z pewnym wahaniem przekonuję się do spolszczonej pisowni „dizajn”. Ale nie lubię pojęcia „dizajnerski” i tego, co się dzieje ze słowem „dizajn” teraz. Wydaje mi się, że w niektórych środowiskach termin „dizajn” wyparł słowo „zajebisty”, a to odwraca uwagę od tego, czym on powinien być.

On nie jest w skokach anonimowy, zaryzykował dużo taką krytyką.