Zapraszam na debatę inną niż wszystkie!

Pierwszy dzień to jedna wielka pogoń za chwilą, za chwytaniem momentów, po której którym padam na twarz i nadal wydaje mi się, że nie widziałem nic. Tak jest zawsze. Szkoda godzin, minut, sekund, trzeba iść, iść, iść, widzieć, słyszeć, czuć, rozglądać się, wyciągać szyję, dotykać, szukać...

Czy Michał Kamiński jest słoneczkiem premier Kopacz, a Zbigniew Ziobro króliczkiem posłanki Szydło? Czy ktokolwiek wpadłby na pomysł by nazwać Palikota i Millera słodkimi kociakami Barbary Nowackiej?

Jedziemy do Lwowa, na Łyczaków!

Od słowa do słowa, od obietnicy do obietnicy, której my, Polacy, nigdy nie artykułowaliśmy, doszliśmy do sytuacji, w której z własnego kraju, na podstawie nie wiem jakiego artykułu, nakazano nam stworzenie dużego prywatnego więzienia.

Stojąc w kolejce do kasy zawsze trafisz na kolejkowych partyzantów

Otwieramy nowy rozdział. Internety w podboju świata polityki.

#StopMowieNienawiści w wersji old school.

Wcielmy się przez moment w rolę przeciętnego kijowskiego Saszy, emigranta zarobkowego z zachodniej Ukrainy.

Posmakuj szczęścia utkanego chwilami

Nie wiem skąd u większości taka dziwna maniera deprecjonowania tego co się udało, a podnoszenia na piedestał wszystkich porażek i niepowodzeniem. Powtarza się to zarówno w polityce historycznej, jak w przypadku zwykłego piłkarskiego meczu.

Szukając odpowiedzi na zajebiście ważne pytanie, nie powstał jedynie kolejny wpis o uchodźcach.

Wybory prezydenckie mają to do siebie, że obok poważnych kandydatów często biorą w nich udział osoby, które nie tyle, że nie mają szans na wygraną, ale szczytem ich marzeń jest zobaczenie w końcowym wyniku czegoś więcej niż tylko zera po przecinku. Czasami bywa za to jednak zabawnie!

5 rzeczy w szkole do których nie zatęsknisz, a które tak często wspominasz

Lista przyszłych Dżonsów rośnie, podobnie zresztą jak potencjalnych beneficjentów odkrycia. Nikt jeszcze nie wie co znajduje się w pociągu-złoto, diamenty, obrazy, amunicja, czy może tajna niemiecka broń (UFO!), ale wszystko już zostało podzielone, a lista "właścicieli" stale się powiększa.

Już chwilę po premierze pojawiły się komentarze o przeroście formy nad treścią, rozbuchanym ego pisarza, a i samych recenzentów – spisku żydoblogeromasonów. THORN to jednak nie książka Jasonelio Hunteilo, choć momentami nie brakuje tu patosu.

Rozpamiętywanie przeszłości nie powinno kończyć się na stwierdzeniu „Mogłem to zrobić inaczej”, a „Zrobię to inaczej”. To mała zmiana w podejściu, która gdybanie zmieni w prawdziwą mentalną rozkminę i wycieczkę od przeszłości, przez teraźniejszość do – przede wszystkim – przyszłości.

Polscy restauratorzy, mała sugestia, bierzcie ostatnie pieniądze, jedźcie do Lwowa i uczcie się jak prowadzić lokale, lokale z pomysłem, z duszą i klimatem, o którym nie sposób zapomnieć, nawet po kilku głębszych.