[Dan188]

Nie wdawaj się w historie o tym, że „ta osoba zrobiła to, tamto lub coś innego”.

Nie rozpamiętuj historii o obwinianiu, żalu, życzeniach, zmartwieniach i tym podobnych.

Po prostu zauważ pierwotne percepcje — widzenie, słyszenie itd. — i rozpoznaj, że „słyszenie się dzieje, widzenie się dzieje” i to wszystko.

W idealnym przypadku nie mielibyśmy żadnej reakcji na takie zdarzenia. Nieumiejętne myśli o lubieniu, nielubieniu lub urojeniach dotyczących obiektów nie pojawiałyby się, a zamiast tego wiedzielibyśmy po prostu „widzenie jako widzenie… słyszenie jako słyszenie”.

Ale jeśli pojawi się pragnienie lub niechęć do obiektu, to nie jest to problem. Po prostu obserwuj pragnienie lub niechęć jako kolejny proces natury, który zachodzi i jest znany.

Jeśli widzisz, że pragnienie lub niechęć się dzieje, wprowadź właściwy pogląd i powiedz: „Pragnienie się dzieje” lub „Awersja się dzieje”, ale nie daj się wciągnąć w nurt. Nie uwikłaj się.

Nie wierz w historie opowiadane przez pożądanie lub niechęć. To po prostu procesy natury.

Niechęć i przywiązanie to wszechobecne cechy umysłu. Mają swoje własne unikalne charakterystyki. Twoim zadaniem jest ich obserwowanie i poznawanie ich natury. To jest twoja jedyna odpowiedzialność.

Powiedzmy, że jest hałas. Rozpoznajesz, że „słyszenie ma miejsce”. Taka jest natura tego, co się dzieje. Nie myślisz o historii ani kontekście: „To jest poza domem”, „Ktoś właśnie wszedł”, „Lubię ten dźwięk”, „Nie lubię tego hałasu” lub „Ten hałas musi zniknąć”.

Zamiast tego, dzięki właściwemu poglądowi rozpoznajesz: „To dźwięk, jest słyszenie, jest wiedza, to jest natura i tylko natura”. #buddyzm #theravada #codziennamedytacja