Wpis z mikrobloga

#codziennadruzynapierscienia

19. listopada 3018 roku Trzeciej Ery

Niespełna miesiąc temu miała miejsce Narada u Elronda. Hobbici i większość pozostałych członków Drużyny, która dopiero miała zostać sformowana, odpoczywa w Rivendell i czeka na dalsze decyzje. Z pewnością mieli tam dostęp do licznych ksiąg, traktujących o dawnych czasach, mogli też wysłuchiwać długich opowieści i pięknych pieśni elfów, o ile tylko mieli na to ochotę. Nie będziemy im więc przeszkadzać, zamiast tego sami zerkniemy w przeszłość.

Przyjrzymy się postaci przebiegłego czarodzieja Sarumana Wielu Barw, jak mianował sam siebie, który niemal do samego końca próbował grać na dwa fronty. Zamierzał bowiem zagarnąć Pierścień dla siebie i przejąć nad nim kontrolę, co ostatecznie mu się nie udało. Nie uprzedzajmy jednak faktów. Poniżej przytoczę relację, jaką Frodo usłyszał od Gandalfa najprawdopodobniej w czasie, gdy już po koronacji Aragorna odpoczywali w Minas Tirith.

Saruman chciał pokrzyżować szyki Saurona po zwolnieniu Golluma z Mordoru w 3017 roku. Stwór był tam przesłuchiwany – Czarny Władca wyciągnął wówczas z Golluma informacje o tym, kto go „okradł”; próbował też dowiedzieć się, gdzie mieszkają odpowiedzialni za to niziołkowie, o których nigdy dotąd nie słyszał. Tu jednak niewiele osiągnął, ponieważ więzień sam mało wiedział na ten temat. W dodatku w swej przewrotności, a mimo okrutnych tortur, Smeagol przekręcał podawane informacje i przysięgał, że kraj niziołków leży gdzieś w pobliżu rzeki Gladden. Sauron uznał, iż nie dowie się niczego więcej, wypuścił więc swego więźnia, wysyłając za nim szpiegów, gdyż liczył, że Gollum, ruszając na poszukiwania, doprowadzi ich do kraju, gdzie mógłby znajdować się Pierścień.
Smeagol, kręcąc się w pobliżu Pól Gladden, wkrótce został pojmany przez Aragorna, co zasiało strach w Sauronie, bowiem ten obawiał się, iż jego wrogowie wykorzystają Golluma do odszukania Pierścienia. Jaka w tym jednak rola Sarumana? Otóż Biały Czarodziej wiedział o szpiegach Saurona i za pomocą swoich sług mylił ich tropy, samemu chcąc przechwycić Golluma. W ten sposób Sauron nie otrzymywał żadnych wiarygodnych wieści. Czarny Władca zdał sobie wkrótce sprawę, iż jest zwodzony przez Sarumana, nie dał jednak niczego po sobie poznać, planując zajęcie się Sarumanem w późniejszym czasie, gdyż wówczas pochłonięty był przygotowaniami do wielkiej wojny. Niemniej, gdy zwykli szpiedzy zawiedli, postanowił skorzystać ze swych najpotężniejszych sług – Upiorów Pierścienia.

Sauron przygotował dwa ataki – jeden na Mroczną Puszczę, skąd zamierzał uwolnić Golluma, drugi z kolei na Gondor, tutaj pierwszy celem było Osgiliath. Wydarzenia te miały miejsce w czerwcu 3018 roku, a więc w czasie, gdy Gandalf opuszcza Froda z zamiarem zasięgnięcia informacji na południu. Czarodziej obiecał Hobbitowi wrócić najpóźniej 22 września, kiedy to wspólnie mieli wyruszyć do Rivendell.

Wróćmy jednak do Upiorów Pierścienia, gdyż pierwsza bitwa o Osgiliath, która co prawda skutkowała zdobyciem wschodniej części miasta, była jedynie pozorowanym atakiem. Mimo iż były to pierwsze akty wojny, jaka miała ostatecznie zmieść wszystkich wrogów Saurona, to prawdziwym celem ataku na miasto było wypuszczenie Upiorów Pierścienia w świat i przeprawienie ich na drugi brzeg Anduiny. Na początku lipca siedmiu Nazguli wyruszyło z Minas Morgul, gdzie mieli siedzibę i pozbawieni cielesnej powłoki podróżowali przez całe Anorien, docierając aż do Rohanu. Stamtąd udali się na północ i znów nad Anduiną, w okolicach Sarn Gebir odebrali przygotowane dlań szaty oraz konie przewiezione przez orków w tajemnicy przez rzekę, przyjmując tym samym widzialną postać. Przez cały lipiec przeczesywali okolice Anduiny w poszukiwaniu Shire.

Wkrótce, pod koniec miesiąca, spotkali się z pozostałą dwójką Nazguli, która, prowadząc własne poszukiwania z Dol Guldur, oznajmiła, iż Gollum oszukał wszystkich; uciekł elfom i przepadł, zaś w okolicach Anduiny nie ma żadnych siedzib niziołków, natomiast ich wioski nad rzeką Gladden od dawna stoją puste. Nie widząc lepszego rozwiązania, Wódz Nazguli zarządził kontynuowanie poszukiwań Shire na północ od Gladden, jednak wobec braku postępów pod koniec lata zawrócili przepełnieni wściekłością.

Na początku września grupa Nazguli wkroczyła do Rohanu, gdzie trafiła na wysłanników Saurona. Ten słał im pogróżki i nowe rozkazy. Było wówczas jasne, iż Boromir, kierowany przepowiednią, wyruszył do Rivendell. Sauron przekazywał również Nazgulom informacje o knowaniach Sarumana i uwięzieniu przezeń Gandalfa, co doprowadziło go do wniosku, iż czarodzieje nie odnaleźli jeszcze Pierścienia, lecz mogą wiedzieć, gdzie Jedyny może się kryć. Rozkaz był jeden – Isengard. Dziewięciu wyruszyło wiec w pośpiechu przez stepy Rohanu, siejąc przerażenie wśród mieszkańców Ridermarchii, zamierzając złożyć wizytę Sarumanowi.

Jak skończyła się wizyta Upiorów Pierścienia w Isengardzie i dlaczego w ogóle Saruman zwrócił się przeciwko misji, z jaką został wysłany przez Ainurów do Śródziemia? O tym wkrótce ( ͡° ͜ʖ ͡°)

Ilustracja: "Saruman Wielu Barw. Magic: The Gathering", Alexander Mokhov

#lotr #wladcapierscieni #ciekawostki
Majku - #codziennadruzynapierscienia

19. listopada 3018 roku Trzeciej Ery

Niespełna...

źródło: alexander-mokhov-saruman-of-many-colors-1116x1700-cr

Pobierz
  • 6
  • Odpowiedz
  • Otrzymuj powiadomienia
    o nowych komentarzach

  • 44
UWAGA: NOWA LISTA DO WOŁANIA

Chcesz być wołany do kolejnych wpisów - plusuj ten komentarz.
Dziękuję za uwagę ( ͡~ ͜ʖ ͡°)
  • Odpowiedz
@Szczuroskoczek_ @Majku_: Patrz Bożenko, zaraz Osgiliath upadnie, potem obrona Helmowego Jaru, nie obejrzysz się, a hobbity zniszczą pierścień ( ͡° ͜ʖ ͡°)
Przyjemnie się czytało , wołaj proszę dalej
  • Odpowiedz
via Android
  • 3
@orfan dzięki, będzie wołane :)

@Szczuroskoczek_ a postanowiłem lekko zaburzyć chronologię i w czasie, gdy drużyna kisi się w Rivendell napisać o sprawach, o których nie pisałem jeszcze, a które zapewne są nieznane (chyba że się mylę) większości obecnych na tagu ¯_(ツ)_/¯
  • Odpowiedz