[TypowyPolskiFaszysta]

2281 + 1 = 2282

Tytuł: Narodziny Tragedyi czyli Hellenizm i pesymizm
Autor: Friedrich Nietzsche
Gatunek: filozofia, etyka
Ocena: ★★★★★★★★★☆
Tłumacz: Leopold Staff
Wydawnictwo: BIS
Liczba stron: 169

Zawarte w tym dziele rozważania Nietzschego podzieliłbym na trzy podstawowe wzajemnie powiązane elementy. Rdzeniem filozoficznym jest rozważenie Kantowsko-Schopenhauerowskiego problemu poznania na tle systemu metafizycznego zbudowanego w oparciu o subiektywną analizę przeżyć estetycznych. Bo jak scholastyczna metafizyka buduje swoją wizję świata na podstawie etyki, tak nasz naczelny idol ateizmu buduje ją na tej drugiej metafizycznej wartości, estetyce. Nietzsche odczytuje na podstawie estetycznych tendencji uprawianych sztuk kłębiące się w nas siły dwóch sprzecznych woli, woli jednostkowienia(apollińskiej) i woli uśmiercenia ego (dionizyjskiej). Być może jakiś znawca Nietzschego skarci mnie za uproszczoną interpretację sensu tych dwóch nazw, ale na zadowalającą interpretację Nietzschego życia by nam nie starczyło. Analiza tych tendencji ma nas przybliżyć do najwyższych prawd na temat prawdziwej natury rzeczywistości skrytej za zasłoną Mai. I tu przechodzimy do drugiego punktu - obszar tej analizy. Obszarem analizy jest grecka tragedia jako najwyższa forma estetyczna syntezująca w sobie te dwie sprzeczne tendencje. Nietzsche stara się odpowiedzieć na pytanie, dlaczego grecy w swym najwyższym stadium rozwoju stworzyli tak pesymistyczną estetykę, jaką pełniła ona rolę i dlaczego zginęła ona śmiercią samobójczą. Nietzsche oskarża Sokratesa z jego poznawczym optymizmem naukowym o istotne przyczynienie się do upadku kultury tragicznej i do zastąpienia jej kulturą obiektywno-naukową, mocno przez Nietzschego krytykowaną. Drugim punktem jest więc próba interpretacji dziejów klasycznej Grecji, pozytywna interpretacja dziejów przedsokratejskich i negatywna interpretacja spuścizny Sokratesa. Wartościowa, ale chyba jak każda próba ogarnięcia Greków rozumem, skazana na konieczność pewnych uogólnień i niemożność w pełni zadowalającego ujęcia sedna fenomenu tego złotego wieku rodzącego twórców zachodniej myśli filozoficznej. Trzeci element składowy to próba przełożenia tych rozważań na tło współczesne autorowi, próba zbudowania na tej ideowej podstawie mitu wynoszącego niemcy do roli greków nowożytności. Budzącym raczej pobłażliwe politowanie elementem tego mitu jest chwalebna laurka ku czci Ryszarda Wagnera jako twórcy przywracającym do życia sztuki zapomniany przez nią mistyczny żywioł dionizyjski. Na tym tle najbardziej odciska swoje piętno subiektywność perspektywy autora i potrzeba realizacji konkretnej misji dziejowej. Ten element wypada zatem przepuścić przez pewien filtr, co zresztą sam autor wytyka sobie w dopisanej do dzieła po latach próbie samokrytyki. Nie jest łatwo pochonąć zawiłości stylu pisarskiego i filozoficznego Nietzschego za pierwszym razem, ale tu ujawnia się duży atut niewielkiej objętości tekstu ułatwiający lekturę na dwa razy. Podsumowując, dzieło bardzo ciekawe i intrygujące filozoficznie, miewa dużo pojedycznych błyskotliwych maksym. Jak całość przyjemne literacko bo pióro Nieztschego na brak estetyki narzekać nie może. Filozoficznie również wspaniałe i pociągające, zwłaszcza ujęcie problematu wiedzy, krytyka jej pozytywistycznego ujęcia i konkurencyjna metafizyka estetyczna. Jest z czym się kłócić, jest z czym się zgodzić, czyli ideał dzieła filozoficznego ( ͡° ͜ʖ ͡°). Można tu też poszukać elementów inspiracji dla myśli Heideggera. No bez wątpienia można marzyć o takim debiucie pisarskim. Natomiast w estetycznej analizie konkretnych sztuk nowożytnych najprędzej doszukiwałbym się niespójności. Ale za to wyłącznie jedna gwiazdka na minus, bo jednak sztuka ma to do siebie, że skrajnie subiektywna perspektywa jest jej nieodłącznym elementem.

#bookmeter #czytajzwykopem #nietzsche #filozofia #filozofiabookmeter #etykabookmeter

[T.....l]

Informacje nt. książki z tagu #bookmeter:

Średnia ocena z Wykopu: ★★★★★★★★★☆ (9.0 / 10) (1 recenzji)
Następne podsumowanie tagu: 2022-10-01 00:00 tag z historią podsumowań »
Kategoria książki: książki o naukach przyrodniczych
Liczba stron książki: 118

Jesteś pierwszym recenzentem tej książki tutaj :)

Podobne książki:
1\. Tak jak człowiek myśli (James Allen) - najnowsza recenzja usera pestis ★★★★☆ (7.0 / 10) - Wpis »
2\. Niesamowite budowle (Michał Gaszyński)

[tochybaananas]

@TypowyPolskiFaszysta: o to Ty jeszcze mirkujesz? Nie widziałem Twoich postów z 5 lat xD

[TypowyPolskiFaszysta]

@tochybaananas: Jak sobie przypominam jak długo tu jestem to aż coś ściska w piersi xd mniej lub bardziej ale ciągle obecny, tylko inne tagi niż dawniej odwiedzam.