Tak wygląda wasz #antynatalizm #childfree w praktyce. Wszystko fajne, gdy jesteście młodzi 25-40 lat, możecie się poświęcić pasjom, nauce, karierze, znajomych, podróżowaniu itd. Płacz i zgrzytanie zębami zaczyna się po 40, gdy zaczynają się poważne problemy zdrowotne, z większości pasji trzeba rezygnować bo jest się na nie za starym, peak kariery minął i w większości korpo starego 40+ pracownika, któremu powoli mija ambicja, zapał, zdolności kognitywne - planują jak wymienić na świeżego, ambitnego pracownika 25-30. Karierę się zrobiło, co miało się osiągnąć w nauce to też już się osiągnęło, podróże po 20+ odwiedzonych krajach już tak nie cieszą. Imprezować ze znajomymi już też nie ten wiek, zresztą kto ma jeszcze znajomych w wieku 40 lat? Spotkanie raz na pól roku przy grillu czy zaproszenie na chrzest/bierzmowanie/komunie/wesele, żebyście tylko dali te 500-1000zł i tyle tam potrzebni jesteście.
Dopiero w wieku 40+ poczujecie prawdziwą pustkę i brak sensu życia, wtedy kończy się #cope oszukiwanie samego siebie, przewartościowanie życia i zaczyna płacz, bo jest już za późno, jak się ma partnera/partnerke to jeszcze można próbować adopcji, ale jak się nie ma wartościowego partnera/partnerki to już jest lipa i niefajna samotność.
Dlatego opamiętajcie się i zastanówcie się czy warto, pamiętajcie że wszystko wydaje się proste i przyjemne gdy macie 20, 30, 40 lat i jesteście zdrowi, ale dopiero w wieku 40+ uświadamiacie sobie, że podjeliście nieodwracalne decyzje i jesteście na półmetku lub w 2/3 życia, samotni, bez możliwości wczytania save. Its over
@Pozytywny_gosc: to co napisałeś nie ma niczego wspólnego z odpowiedzią na antynatalizm. Antynatalizm nie ma niczego wspólnego z wyborem stylu życia tylko z moralną oceną prokreacji.
z wyborem stylu życia tylko z moralną oceną prokreacji.
@P35YM1574: to prawda, to nie styl życia, tylko brak odpowiedzialności, strach przed realizacją jedynego, prawdziwego celu biologicznego, tworzenie życia bardziej pustym na własne życzenie dla własnej wygody czyli egoizm. Zasłanianie się moralnością to po prosty wygodny argument
@Pozytywny_gosc: Ale w jaki sposób to działa? Odwiedziny raz na miesiąc i telefon co tydzień sprawi, że będę szczęśliwym 50 latkiem, a bez tego będę nieszczęśliwy? Czy chodzi o świadomość że np. dwójka ludzi spłodzonych przeze mnie istnieje?
@SuperTimor435: bo same słowa 60 latki która jest nieszczęśliwa, a wydaje jej się, że byłoby odwrotnie, gdyby miała dzieci są mało przekonujące
@SuperTimor435: a jak przekonuje cię argument, że generalnie 99% społeczeństwa zwłaszcza po 40 dąży do tego, żeby z kimś być a samotni z wyboru to może 1%?
Skoro samotność i wygoda to taka super rzecz to czemu ludzie jej unikają jak ognia?
@SuperTimor435: ale w kobiecie i tak obudzi się instynkt macierzyński nawet jeśli nie ma dziecka i szybko sobie tego dzieciaka zrobi. Tylko facet może być prawdziwym child-free
@Pozytywny_gosc: Adopcja jest spoko. Co do rozmnażania nie przyszło ci do głowy, że samo istnienie tych twoich "nieszczęśliwych, nieodpowiedzialnych itp. antynatalistów" jest dobrym powodem, by nie ryzykować ich tworzenia (bo jeśli wierzysz, że jesteś w stanie tak oddziaływać na swoje potomstwo by nie odkryło żadnej pesymistycznej filozofii / nie doświadczyło czegoś, co pozwoli zakwestionować status quo [zwłaszcza w erze łatwo dostępnej informacji], to mówiąc łagodnie nie przemyślałeś sobie tego tematu)?
@Pozytywny_gosc: z tym insktynktem to nie przesadzaj. Nie jestem przekonany, że on istnieje. Póki co to za idze bardziej presję społeczną po znajomych.
@Pozytywny_gosc: Znajdziesz tez opinie w druga strone - ze ktos ma dzieci i zaluje. Hobby sie konczy bo zdrowie nie to? Chyba jak masz 70+. Poza tym jak nie mozesz podrozowac to zaczynasz sklejac modele z tektury. Znajomi 40+? Troche ich mam, prawie wszyscy z dziecmi, czasem mam poczucie ze widzimy sie za czesto. Chyba porownujesz stan do wszystkich innych, a ludzie sa rozni.
ale w kobiecie i tak obudzi się instynkt macierzyński nawet jeśli nie ma dziecka i szybko sobie tego dzieciaka zrobi. Tylko facet może być prawdziwym child-free
Instynkty nie są mocniejsze od silnych przekonań, a kobiet które są przekonane, że nie chcą dzieci jest coraz więcej
@Pozytywny_gosc: Ale p---------e. Mam 42 lata i nigdy nie czułem się lepiej. Nigdy nie byłem bardziej zadowolony ze swojego wyglądu. Imprezuje co weekend albo częściej. Dobrze spędzam czas, czytam, mam przyjaciół. Czuje ze to mój najlepszy okres póki co. Mam trójkę dzieci - są już dość duże - i to jest fajne. Ale małe dzieci to jest piekło - koszmarne wyrzeczenia przez lata. Jak ktoś nie jest na to gotowy
@Pozytywny_gosc: Ale jak ktoś ma 60 lat to i tak nie mieszkają z nim dzieci xD. Chyba, że wychował sobie 30-40 letnie nieroby z lewymi rękami co je trzyma pod dachem to ok, ale tak czy tak byłaby samotna tylko, że z dziećmi które nie mieszkają już nawet z nią. Po za tym co to za gadanie, że po 40 to już koniec? Moje najmłodsze rodzeństwo urodziło się jak mój
Pamiętacie tego dewelopera co kwiczał na Komisji Infrastruktury o wykreślenie minimum miejsc parkingowych przed wystąpieniem Sroki z Murapolu jako "strony społecznej"? No to mu wrzucili do ustawy o pomocy powodzianom XD
https://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-7295837/S-x-City-writer-admits-regrets-choosing-career-having-children.html
Tak wygląda wasz #antynatalizm #childfree w praktyce. Wszystko fajne, gdy jesteście młodzi 25-40 lat, możecie się poświęcić pasjom, nauce, karierze, znajomych, podróżowaniu itd. Płacz i zgrzytanie zębami zaczyna się po 40, gdy zaczynają się poważne problemy zdrowotne, z większości pasji trzeba rezygnować bo jest się na nie za starym, peak kariery minął i w większości korpo starego 40+ pracownika, któremu powoli mija ambicja, zapał, zdolności kognitywne - planują jak wymienić na świeżego, ambitnego pracownika 25-30. Karierę się zrobiło, co miało się osiągnąć w nauce to też już się osiągnęło, podróże po 20+ odwiedzonych krajach już tak nie cieszą. Imprezować ze znajomymi już też nie ten wiek, zresztą kto ma jeszcze znajomych w wieku 40 lat? Spotkanie raz na pól roku przy grillu czy zaproszenie na chrzest/bierzmowanie/komunie/wesele, żebyście tylko dali te 500-1000zł i tyle tam potrzebni jesteście.
Dopiero w wieku 40+ poczujecie prawdziwą pustkę i brak sensu życia, wtedy kończy się #cope oszukiwanie samego siebie, przewartościowanie życia i zaczyna płacz, bo jest już za późno, jak się ma partnera/partnerke to jeszcze można próbować adopcji, ale jak się nie ma wartościowego partnera/partnerki to już jest lipa i niefajna samotność.
Dlatego opamiętajcie się i zastanówcie się czy warto, pamiętajcie że wszystko wydaje się proste i przyjemne gdy macie 20, 30, 40 lat i jesteście zdrowi, ale dopiero w wieku 40+ uświadamiacie sobie, że podjeliście nieodwracalne decyzje i jesteście na półmetku lub w 2/3 życia, samotni, bez możliwości wczytania save. Its over
@P35YM1574: to prawda, to nie styl życia, tylko brak odpowiedzialności, strach przed realizacją jedynego, prawdziwego celu biologicznego, tworzenie życia bardziej pustym na własne życzenie dla własnej wygody czyli egoizm. Zasłanianie się moralnością to po prosty wygodny argument
A jakiż to cel w procesach wywołanych przez bezmózgie siły fizyczne?
@SuperTimor435: a jak przekonuje cię argument, że generalnie 99% społeczeństwa zwłaszcza po 40 dąży do tego, żeby z kimś być a samotni z wyboru to może 1%?
Skoro samotność i wygoda to taka super rzecz to czemu ludzie jej unikają jak ognia?
Instynkty nie są mocniejsze od silnych przekonań, a kobiet które są przekonane, że nie chcą dzieci jest coraz więcej
J---c was dzieciarze, jak okrutnym trzeba być aby płodzić dziecko w Polsce
Mam trójkę dzieci - są już dość duże - i to jest fajne.
Ale małe dzieci to jest piekło - koszmarne wyrzeczenia przez lata. Jak ktoś nie jest na to gotowy
Przeciwnie, jest to najwyższa forma odpowiedzialności.
Przeciwnie.