Dzisiaj o mieście w którym żyje się dobrze, chyba nie jest owiane tak wielką tajemnicą. Natomiast ciekawe jest to jak rozwijający się przemysł dyktował wysokie tempo rozwoju miasta, które w krótkim czasie wyrosło wśród bagien i tajgi. Muszę się zastanowić czy jest sens opisania każdego miasta, czy skupić się tylko na tych, które wywołują "wow" typu Norylsk, Mieżgorje czy Siewiersk. Do rzeczy, drugie miasto! Jeśli ktoś nie wie o czym mowa to zapraszam do poprzedniego wpisu. Weźmiemy pod lupę Zielenogorsk (Зеленогорск) - miasto zamknięte w azjatyckiej części Rosji, w Kraju Krasnojarskim, pozostające w gestii Federalnej Agencji Energii Atomowej Rosatom. W ostatnim wpisie zapomniałam wspomnieć, że zamiast typowych nazw miast używano kryptonimów wojskowych, w przypadku Mieżgorje były to Biełorieck-15, Biełorieck-16 i Ufa-105. Natomiast Zielenogorsk nosił kryptonim Zaoziornyj-13, a potem Krasnojarsk-45.
W mieście znajduje się kombinat elektrochemiczny OAO PO „Elektrochimiczeskij zawod”. Przedsiębiorstwo to jest producentem wzbogaconego uranu dla elektrowni jądrowych, stabilnych i radioaktywnych izotopów różnych pierwiastków oraz substancji w bardzo czystej postaci. W Zielenogorsku znajduje się również „Krasnojarska GRES-2”, największa elektrociepłownia we wschodniej Syberii.
Miasto zostało zbudowane częściowo przez więźniów, ale głównie przy udziale żołnierzy, którzy przybyli do miast 26 listopada 1955r. i w przenikliwym zimnie rozstawili obóz namiotowy. Zawczasu zaplanowano topografię z wytypowanymi sklepami wewnątrz każdego kwartaliku, ze szkołami i parkami, kompleksami sportowymi i alejami. Nawet teraz te utrzymane w jednolitym stylu i prawie nie dotknięte przez czas budowle wyglądają nader nieźle. Wtedy zaś, w końcu lat pięćdziesiątych wydawało się Miastem Przyszłości, materializowanym marzeniem o "niebieskich ogrodach" pośrodku ujarzmionej przyrody. Prace budowlane przebiegały bardzo szybko, część przygotowawcza została zakończona w pół roku, pierwszy kamień został uroczyście położony 18 lipca 1956 r. Początkowo domy były drewniane, a pierwszym budynkiem z kamienia była szkoła. Został on oddany do użytku w roku szkolnym 1957. Była to konieczna budowla, gdyż młodzi budowniczy mieli dużo dzieci. W tym czasie miasto zaczęło nabierać kształtów, gdyż układ ulic i bloków był już wyraźny. Wiosną 1958 r. rozpoczęto prace przygotowawcze do budowy kolejnego ważnego dla miasta i całego powiatu obiektu - elektrociepłowni, która później stała się GRES-2. Na początku lat 60-tych oba główne przedsiębiorstwa Krasnojarska-45 zostały ukończone.
#pracbaza no to tak...do 13 praca, ale myślmy pozytywnie - po dzisiejszej zmianie czeka mnie urlop podczas którego mam zamiar grać na kąkuterze 15-18h na dobę, żreć czipsy i pizzę, chlać monstery i liczyć, że nie zdechnę po tych 2 tygodniach. Miłego dnia.
Do rzeczy, drugie miasto! Jeśli ktoś nie wie o czym mowa to zapraszam do poprzedniego wpisu.
Weźmiemy pod lupę Zielenogorsk (Зеленогорск) - miasto zamknięte w azjatyckiej części Rosji, w Kraju Krasnojarskim, pozostające w gestii Federalnej Agencji Energii Atomowej Rosatom. W ostatnim wpisie zapomniałam wspomnieć, że zamiast typowych nazw miast używano kryptonimów wojskowych, w przypadku Mieżgorje były to Biełorieck-15, Biełorieck-16 i Ufa-105. Natomiast Zielenogorsk nosił kryptonim Zaoziornyj-13, a potem Krasnojarsk-45.
W mieście znajduje się kombinat elektrochemiczny OAO PO „Elektrochimiczeskij zawod”. Przedsiębiorstwo to jest producentem wzbogaconego uranu dla elektrowni jądrowych, stabilnych i radioaktywnych izotopów różnych pierwiastków oraz substancji w bardzo czystej postaci. W Zielenogorsku znajduje się również „Krasnojarska GRES-2”, największa elektrociepłownia we wschodniej Syberii.
Miasto zostało zbudowane częściowo przez więźniów, ale głównie przy udziale żołnierzy, którzy przybyli do miast 26 listopada 1955r. i w przenikliwym zimnie rozstawili obóz namiotowy. Zawczasu zaplanowano topografię z wytypowanymi sklepami wewnątrz każdego kwartaliku, ze szkołami i parkami, kompleksami sportowymi i alejami. Nawet teraz te utrzymane w jednolitym stylu i prawie nie dotknięte przez czas budowle wyglądają nader nieźle. Wtedy zaś, w końcu lat pięćdziesiątych wydawało się Miastem Przyszłości, materializowanym marzeniem o "niebieskich ogrodach" pośrodku ujarzmionej przyrody. Prace budowlane przebiegały bardzo szybko, część przygotowawcza została zakończona w pół roku, pierwszy kamień został uroczyście położony 18 lipca 1956 r. Początkowo domy były drewniane, a pierwszym budynkiem z kamienia była szkoła. Został on oddany do użytku w roku szkolnym 1957. Była to konieczna budowla, gdyż młodzi budowniczy mieli dużo dzieci. W tym czasie miasto zaczęło nabierać kształtów, gdyż układ ulic i bloków był już wyraźny. Wiosną 1958 r. rozpoczęto prace przygotowawcze do budowy kolejnego ważnego dla miasta i całego powiatu obiektu - elektrociepłowni, która później stała się GRES-2. Na początku lat 60-tych oba główne przedsiębiorstwa Krasnojarska-45 zostały ukończone.
#ruskiwypok #rosja #gruparatowaniapoziomu